จริงๆ เคยพยายามจะเก็บบันทึกเรื่องราวของตัวเองไว้นานแล้ว แต่ยังไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง เริ่มต้นที่ไหน เมื่อไร แล้วควรจะพูดออกมายังไง ให้เกิดประโยชน์ที่สุด ทั้งต่อตัวเอง ต่อคนรอบข้าง และต่อคนที่กำลังอยู่ในอาการแบบนี้
ตั้งแต่จำความได้ เรามักจะเป็นคนที่มีความรู้สึกอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในใจต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นรอบตัว และในชีวิตประจำวันอยู่เสมอๆ โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่า สิ่งที่เราคิด สิ่งที่เรารู้สึก มันคือมอนสเตอร์ตัวยักษ์ที่คอยกัดกินหัวใจเราอยู่ตลอดเวลา แม้ตอนนั้นจะยังเป็นเพียงแค่เด็กน้อยอายุ 5 ขวบ ก็ตาม
จุดเริ่มต้นของการ "สำเหนียกรู้" ถึงการมีอยู่ของเจ้ามอนสเตอร์ตัวนี้ เกิดจากการที่เราเริ่มสังเกตอาการของตัวเองว่า มักชอบดึงผม หรือเอามือมาปั่นผมเล่นโดยไม่รู้ตัว ทั้งยามหลับ และยามตื่น จุดที่ทำให้ตกใจที่สุดคือ เย็นวันหนึ่งหลังจากทะเลาะกับแฟนเสร็จแล้วนั่งอยู่บนรถคนเดียว ก็เผลอตัวดึงผมตัวเองไปเรื่อยๆ มามีสติรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่รู้สึกเจ็บและมีผมหลายเส้นหลุดติดมือมา และเป็นการตัดสินใจครั้งแรกในวัย 35 ปีว่า "ไปหาหมอ"
เมื่อวันที่ฉันต้องอยู๋กับเพื่อนที่ชื่อว่า "โรคซึมเศร้า"
ตั้งแต่จำความได้ เรามักจะเป็นคนที่มีความรู้สึกอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในใจต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นรอบตัว และในชีวิตประจำวันอยู่เสมอๆ โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่า สิ่งที่เราคิด สิ่งที่เรารู้สึก มันคือมอนสเตอร์ตัวยักษ์ที่คอยกัดกินหัวใจเราอยู่ตลอดเวลา แม้ตอนนั้นจะยังเป็นเพียงแค่เด็กน้อยอายุ 5 ขวบ ก็ตาม
จุดเริ่มต้นของการ "สำเหนียกรู้" ถึงการมีอยู่ของเจ้ามอนสเตอร์ตัวนี้ เกิดจากการที่เราเริ่มสังเกตอาการของตัวเองว่า มักชอบดึงผม หรือเอามือมาปั่นผมเล่นโดยไม่รู้ตัว ทั้งยามหลับ และยามตื่น จุดที่ทำให้ตกใจที่สุดคือ เย็นวันหนึ่งหลังจากทะเลาะกับแฟนเสร็จแล้วนั่งอยู่บนรถคนเดียว ก็เผลอตัวดึงผมตัวเองไปเรื่อยๆ มามีสติรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่รู้สึกเจ็บและมีผมหลายเส้นหลุดติดมือมา และเป็นการตัดสินใจครั้งแรกในวัย 35 ปีว่า "ไปหาหมอ"