ถามพระสูตร เกี่ยวกับเหตุผลที่พระองค์ทรงห้าม ดูหนัง ฟังเพลง สื่อที่ทำให้หลงน่ะครับ อยากทราบเหตุผลของพระองค์

เพราะล่าสุด ผมลองห้ามตัวเองจากการฟังเพลงแล้ว เพราะอยู่เฉยๆสติปัฏฐานมันสงบกว่า แต่ว่ายังรู้ไม่ชัดพอ ใจตัดไม่ขาดจากอารมนั้น ทำให้ผมขาดจากมันไม่ได้สักที ฟังไปรู้ตัวไปมันทุกข์เพราะไปฟังเพื่อสนองตัณหา ก็รู้อยู่แก่ใจนะครับ แต่ก็อยากฟังกะกดหยุดก็แหม่อีกนิดๆ
ก็เจอไปพระสูตรไว้ประมาณว่า การขับร้อง เปรียบเหมือนการร้องไห้ ผมพิจารณาดูสักครู่ ปิดเพลงได้แบบเต็มใจเลยครับ

ทีนี้อยากทราบที่เกี่ยวกับการดูหนัง การแสดง ผมอยากออกจากสิ่งเหล่านี้ได้แบบเห็นความจริง ดังข้างต้นน่ะครับ
อยากทราบเหตุน่ะครับ ว่าไม่ดียังไง ควรจะเห็นโทษในแบบไหน

หากท่านใดเคยพบปัญหาแบบนี้ เจอพระสูตรที่ช่วย อยากแนะนำแบบนอกเรื่อง พวกการเสพอย่างอื่น ก็ได้นะครับ ติได้ครับหากผมทำอะไรผิด ขอเหตุผลด้วยนะครับ ขอบคุณครับ