เคยมีใครถูกผู้ใหญ่ถามบ้างครับ ว่า "โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร"
ผมคนหนึ่งละที่โดน ตอนอายุ 5 ขวบ และคำตอบของคือ ยังไม่รู้ ขอคิดดูก่อน พอไม่มีคำตอบให้ ก็มักจะถูกตำหนิ หัวเราะเยาะว่าไม่ฉลาด ไม่มีอนาคต เรื่องแค่นี้คิดไม่ได้ ผมกลับมาคิดนะ ด้วยวัยแค่นั้น ยังไม่ได้ผ่านโลกเช่นคนโต เด็กอย่างผมจะเอาอะไรไปตอบ
เพื่อนในวัยเดียวกับผม มักจะตอบว่า อยากเป็นทหาร ตำรวจ (เป็นอาชีพยอดฮิตมาก ๆ) บางคนมีจินตนาการสูงหน่อย ก็โม้ไปเรื่อยว่าอยากเป็นนู้นเป็นนี่
เพื่อนคนหนึ่งของผมอยากเป็นนางฟ้า สุดยอดมาก ๆ เล่นเอาไม่มีใครกล้าถามเธออีกเลย บางคนก็ตอบส่ง ๆ ไป เพื่อจะได้เลิกถามเสียที สุดท้ายแล้วคำตอบที่ได้ มันก็ไม่มีสาระอะไรมาก แค่คำถามเรื่อยเปื่อยของผู้ใหญ่
จนกระทั่ง
.
.
.
เมื่อใกล้เรียนจบ ก็จะเจอคำถามสุดฮิตที่ว่า "จบไปแล้ว จะไปทำอะไร" คำถามดูจะง่ายกว่าอันแรก แต่ก็ตอบยากอยู่ดี เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะเรายังไม่มีโอกาสได้ลองเป็น ลองทำ เลยน่ะสิ
อย่าคิดว่าคนที่เรียนสายตรง จะคิดที่จะทำอาชีพนั้นหลังจากเรียนจบ เพื่อนผมหลายคนจบครู แต่มาเป็นแม่ค้า เพื่อนบางคนจบหมอ แต่มาเปิดร้านอาหาร บางคนจบเคมี ยังมาทำขายตรง
ผมเองเคยอยากเป็นนักแปลนะ แต่พอได้เป็นจริง ๆ ผมกลับไม่ได้มีความสุขกับการเป็นนักแปลเลย ชีวิตจึงลองผิดลองถูกเรื่อยมา จนกระทั่งมาถึงจุดที่เรียกว่า "ค้นพบตัวเอง" นั่นแหละคือคำตอบที่แท้จริง
แต่
.
.
.
ยังมีบางคนเลือกที่จะทำตามความฝันของคนอื่น จนพลาดโอกาสที่จะทำให้ความฝันของตนให้เป็นจริง นี่เรียกว่า การยัดเยียดสิ่งที่ตนอยากเป็นให้คนอื่นเป็นแทน ความคิดนี้มักจะมาจากผู้เป็นพ่อหรือแม่ ที่เคยพลาดโอกาสนั้นในอดีต จึงอยากให้ลูกเป็นตัวแทนของความสำเร็จนั้น หรือบางท่านก็ทำสิ่งนั้นได้ดี จนคิดว่ามันก็ต้องดีและเหมาะสมกับลูก แท้จริงแล้ว อาจไม่ใช่เสมอไป
จากประสบการณ์ของผม วัยเรียน เป็ยวัยแห่งการเรียนรู้ ลองผิดลองถูก พวกคุณอย่าเอาแต่คร่ำเคร่งกับตำรา และเกรด A จนลืมทำกิจกรรม หรือป้อนอะไรใหม่ ๆ ให้แก่ชีวิต เพราะเมื่อพ้นจากรั้วมหาวิทยาลัย ชีวิตจริงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ผู้ไม่เคยพาตัวเองออกมาจากเขตปลอดภัย จากเงามืดจากตำรา จะรู้สึกเคว้งคว้างหนักกว่าเด็กที่เคยทำกิจกรรม และเมื่อหาทางออกไปได้ หลายคนเลือกที่จะต่อปริญญาโทและเอก เพื่อยืดเวลาต่อไป หรือไม่ก็เอาดีทางด้านวิชาการไปเลย
เอาละสุดท้ายก็อยู่ที่คุณจะเลือกแล้วแหละ ในเมื่ออิสรภาพอยู่ในมือคุณ เลือกที่จะใช้ หรือเก็บมันไว้ ก็ตามใจคุณ สุดแต่ใจจะไขว่คว้าครับ
แล้วคุณละครับ โตขึ้นอยากเป็นอะไร
ใครเคยถูกถามบ้าง ว่า "โตขึ้น หนูอยากเป็นอะไร"
ผมคนหนึ่งละที่โดน ตอนอายุ 5 ขวบ และคำตอบของคือ ยังไม่รู้ ขอคิดดูก่อน พอไม่มีคำตอบให้ ก็มักจะถูกตำหนิ หัวเราะเยาะว่าไม่ฉลาด ไม่มีอนาคต เรื่องแค่นี้คิดไม่ได้ ผมกลับมาคิดนะ ด้วยวัยแค่นั้น ยังไม่ได้ผ่านโลกเช่นคนโต เด็กอย่างผมจะเอาอะไรไปตอบ
เพื่อนในวัยเดียวกับผม มักจะตอบว่า อยากเป็นทหาร ตำรวจ (เป็นอาชีพยอดฮิตมาก ๆ) บางคนมีจินตนาการสูงหน่อย ก็โม้ไปเรื่อยว่าอยากเป็นนู้นเป็นนี่
เพื่อนคนหนึ่งของผมอยากเป็นนางฟ้า สุดยอดมาก ๆ เล่นเอาไม่มีใครกล้าถามเธออีกเลย บางคนก็ตอบส่ง ๆ ไป เพื่อจะได้เลิกถามเสียที สุดท้ายแล้วคำตอบที่ได้ มันก็ไม่มีสาระอะไรมาก แค่คำถามเรื่อยเปื่อยของผู้ใหญ่
จนกระทั่ง
.
.
.
เมื่อใกล้เรียนจบ ก็จะเจอคำถามสุดฮิตที่ว่า "จบไปแล้ว จะไปทำอะไร" คำถามดูจะง่ายกว่าอันแรก แต่ก็ตอบยากอยู่ดี เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะเรายังไม่มีโอกาสได้ลองเป็น ลองทำ เลยน่ะสิ
อย่าคิดว่าคนที่เรียนสายตรง จะคิดที่จะทำอาชีพนั้นหลังจากเรียนจบ เพื่อนผมหลายคนจบครู แต่มาเป็นแม่ค้า เพื่อนบางคนจบหมอ แต่มาเปิดร้านอาหาร บางคนจบเคมี ยังมาทำขายตรง
ผมเองเคยอยากเป็นนักแปลนะ แต่พอได้เป็นจริง ๆ ผมกลับไม่ได้มีความสุขกับการเป็นนักแปลเลย ชีวิตจึงลองผิดลองถูกเรื่อยมา จนกระทั่งมาถึงจุดที่เรียกว่า "ค้นพบตัวเอง" นั่นแหละคือคำตอบที่แท้จริง
แต่
.
.
.
ยังมีบางคนเลือกที่จะทำตามความฝันของคนอื่น จนพลาดโอกาสที่จะทำให้ความฝันของตนให้เป็นจริง นี่เรียกว่า การยัดเยียดสิ่งที่ตนอยากเป็นให้คนอื่นเป็นแทน ความคิดนี้มักจะมาจากผู้เป็นพ่อหรือแม่ ที่เคยพลาดโอกาสนั้นในอดีต จึงอยากให้ลูกเป็นตัวแทนของความสำเร็จนั้น หรือบางท่านก็ทำสิ่งนั้นได้ดี จนคิดว่ามันก็ต้องดีและเหมาะสมกับลูก แท้จริงแล้ว อาจไม่ใช่เสมอไป
จากประสบการณ์ของผม วัยเรียน เป็ยวัยแห่งการเรียนรู้ ลองผิดลองถูก พวกคุณอย่าเอาแต่คร่ำเคร่งกับตำรา และเกรด A จนลืมทำกิจกรรม หรือป้อนอะไรใหม่ ๆ ให้แก่ชีวิต เพราะเมื่อพ้นจากรั้วมหาวิทยาลัย ชีวิตจริงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ผู้ไม่เคยพาตัวเองออกมาจากเขตปลอดภัย จากเงามืดจากตำรา จะรู้สึกเคว้งคว้างหนักกว่าเด็กที่เคยทำกิจกรรม และเมื่อหาทางออกไปได้ หลายคนเลือกที่จะต่อปริญญาโทและเอก เพื่อยืดเวลาต่อไป หรือไม่ก็เอาดีทางด้านวิชาการไปเลย
เอาละสุดท้ายก็อยู่ที่คุณจะเลือกแล้วแหละ ในเมื่ออิสรภาพอยู่ในมือคุณ เลือกที่จะใช้ หรือเก็บมันไว้ ก็ตามใจคุณ สุดแต่ใจจะไขว่คว้าครับ
แล้วคุณละครับ โตขึ้นอยากเป็นอะไร