สวัสดีค่ะ
มีเรื่องราวดีๆที่ได้จากการทำประโยชน์ให้กับสังคมมาเล่าให้ฟังค่ะ
ไม่รู้จะแท็กห้องไหนค่ะ เพิ่งตั้งกระทู้มีสาระหน่อยๆ แบบนี้เป็นครั้งแรก หากแท็กผิดเราขอโทษด้วยนะคะ


เราบังเอิญได้ดูคลิปวีดีโอนี้ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับป้าหมอ เจ้าของมูลนิธิชัยพฤกษ์

เราไม่ได้รู้จักป้าหมอเป็นการส่วนตัวนะคะ รู้จักท่านผ่านวีดีโอคลิปนี้
รู้สึกขอบคุณทผู้จัดทำวีดีโอนี้ขึ้นมา ทำให้เราได้รู้จักกับบุคคลที่มีแต่คำว่าให้
เราได้แชร์คลิปวีดีโอนี้ผ่านเฟสบุ๊คและเพื่อนสนิทเราก็ได้มาชวนว่าไปไหม
^________^ เพื่อนเราเคยไปมาแล้วกับกลุ่มนึง เลยมาชวนเราไป
รู้สึกขอบคุณที่ช่วยกันแบ่งปันสิ่งดีๆ
เราไม่ลังเลเลย อยากจะไปลองทำประโยชน์เพื่อสังคมบ้างค่ะ
ชีวิตวัยรุ่นที่ผ่านมาของเราจนถึงตอนนี้เกือบจะเข้าสู่วัยอายุมากแล้ว ๕๕๕
มีแต่เดินห้าง ช้อปปิ้ง ดูทีวี เล่น Internet กดมือถือแล้วก็นอน
และนี่เป็นจุดเริ่มต้นของวันดีๆที่เราได้ทำประโยชน์เพื่อสังคมค่ะ

ให้แล้วได้อะไร? เป็นคำถามที่ทุกคนคงได้ยินกันบ่อยๆ
สำหรับเราแล้วเรามีความสุขทุกครั้งที่เราได้ให้และได้แบ่งปันค่ะ
เวลาเห็นรอยยิ้มจากผู้รับ เรามีความสุข

มูลนิธิชัยพฤกษ์ตั้งอยู่ที่จังหวัดนครนายก ถ้าถามว่าไปอย่างไร เราตอบไม่ได้ค่ะ ๕๕๕
เพื่อนของเพื่อนจัดทริปไปกันเอง ซึ่งเพื่อนของเพื่อนคนนี้ได้คอยช่วยเหลือป้าหมอ
และมีจิตอาสาแบบนี้เป็นเวลามากกว่าหนึ่งปีแล้ว
ภาพอาจจะไม่เยอะนะคะ เนื่องจากลงไปทำสวนกัน

มาถึงมูลนิธิลงจากรถก็เจอเพื่อนต้อนรับค่ะ ^___^
มีอยู่สองตัวแต่ถ่ายรูปมาตัวเดียว เป็นหมูที่น่ารักมาก นอนอืดตลอดๆ ๕๕

นำของไปเก็บ หลังจากนั้นก็พาออกเดินสำรวจพื้นที่

เดินยาวๆไปค่ะ ปลายทางไม่สำคัญเท่าระหว่างทางพบเจออะไรบ้าง
น้องบีมได้มากับเราด้วย น้องบีมคือเด็กในวีดีโอคลิปนะคะ แสบมาก ฮ่าๆๆๆ
เดินแบบไม่กลัวแดด นำลิ่ว วิ่งซนมากกกกกกกก รู้ทางเป็นอย่างดีค่ะ ถิ่นน้องเค้าเนอะ๕๕

หลังจากสำรวจเสร็จแล้ว ได้เข้ามานั่งพักทานอาหารกลางวัน
ซึ่งทางมูลนิธิได้จัดเตรียมไว้ให้ เมนูคือผัดหมี่และไข่พะโล้ อร๊อยอร่อย ^^
มีน้ำอัญชันและน้ำตะไคร้หอมหวาน ซึ่งวัตถุดิบก็มาจากสวนในมูลนิธิค่ะ

กิจกรรมแรก เริ่มจากเพาะเมล็ดพริก ซึ่งไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้เลย
เรานั่งเพาะเมล็ดกันในร่ม ส่วนแรงงานชาย ใช้แรงงานกันไปค่ะ ใส่ปุ๋ยให้ต้นกล้วยกลางแดดหน่อยๆ (มั้ง)
ที่เห็นในภาพเป็นที่เก็บอุปกรณ์ของน้องๆ น้องๆทุกคนที่นี่ทำสวนเก่งกว่าเราและมีแรงเยอะกว่าเราอีกค่ะ ฮ่าๆๆๆ

เพาะเมล็ดพริกเสร็จก็ไปใส่ปุ๋ยให้ต้นกล้วยอีกโซนนึงค่ะ
ใส่ปุ๋ยต้นกล้วยเสร็จพักทานของว่าง ระหว่างนั้นน้องๆมาพอดี
คนที่มีความสามารถก็ช่วยกันสอนหนังสือน้องๆค่ะ ส่วนเราสอนใครไม่ค่อยเป็น ไปแยกมังคุดดีกว่า

มังคุดเยอะมากกกกกกกกกกกก ป้าหมอได้สอนพวกเราแยกมังคุด ได้ความรู้เพิ่มค่ะ
ป้าหมอสอนเข้าใจง่าย แถมให้พวกเราหยิบกินได้เลยตามสบาย
ตอนแรกๆก็แอบเกรงใจไม่กล้า แต่ก็ลองชิมดูค่ะ มังคุดอร่อยมาก
หลังๆก็เลยแอบอู้งานเบาๆ กินไปเม้าไป เอ้ย แยกมังคุดไปคุยไป

แยกมังคุดเสร็จก็ไปปลูกถั่วฝักยาวและให้ปุ๋ยต้นซิลเวอร์โอ๊คกันค่ะ โชคดีที่แดดไม่ค่อยมี

สูดอากาศบริสุทธิ์ได้เต็มปอดเลยค่ะ

ป้าหมอและน้องๆในมูลนิธิก็มาช่วยกันปลูกถั่วฝักยาวและใส่ปุ๋ยด้วยค่ะ
น้องขยันขันแข็งแรงดีไม่มีตก เรานี่แรงหมด หมดแรง ๕๕๕๕๕
หลังจากเสร็จกิจกรรม ก็ได้ไปนั่งดื่มน้ำและพักสักครู่ก็เดินทางกลับกรุงเทพค่ะ


อยากมาแชร์เพราะรู้สึกว่าได้อะไรเยอะมากจากการได้มาทริปนี้

มิตรภาพใหม่ จากคนที่มีจุดประสงค์เดียวกัน ต้องการมาช่วยเหลือและแบ่งปัน
โดยที่เราไม่รู้จักกันมาก่อน ได้มาทำกิจกรรมร่วมกัน

การใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์
รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็ว ไม่มีความรู้สึกที่ว่าเมื่อไหร่จะถึงเวลากลับบ้านเลยค่ะ อยากอยู่ต่อมากกว่า

การช่วยเหลือสังคมไม่จำเป็นต้องบริจาคเงินและสิ่งของเพียงเท่านั้น
แต่ยังสามารถลงแรงและทำประโยชน์อื่นๆได้อีก เพื่อช่วยเหลือสังคม
ถามว่าเราเหนื่อยไหม เราก็เหนื่อยนะคะ แต่เราคิดว่าป้าหมอคงเหนื่อยกว่าเราเยอะค่ะ
สิ่งเล็กๆน้อยๆที่เราช่วยกันทำมันจะกลายเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่นะคะ
ช่วยกันคนละนิดคนละหน่อยเราคิดว่าสังคมจะน่าอยู่ขึ้นค่ะ


ปล.อย่าลืมลืมดูแลคนที่บ้านและคนใกล้ตัวนะคะ


ขอบคุณค่ะ จะมีใครอ่านไหมนะ ๕๕๕๕๕๕๕