เราเป็นอะไรไม่รู้แล้วเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

เราเป็นอะไรไม่รู้    คือเราอารมขึ้นๆลงๆมาก    หงุดหงิดง่ายแล้วเราหงุดหงิดแต่ละครั้งเหมือนจะบ้าเลย     มันโกรธแต่ละครั้งเราเหมือนคนโรคจิตเลย    เราอลวาด   ทำลายข้าวของ    เราทำร้ายตัวเองด้วยมันไม่ไหวเราเป็นโกรธง่ายและโกรธแรงมากด้วย           ขนาดมีคนมาเรียกชื่อเรายังเคยโมโหมาแล้ว    เวลาเราโกรธเราจะตัวสั่นแม้จะไม่สังเกตุก็เห็นได้  เราเคยหนีเวลาเราโกรธแต่สิ่งที่ได้เมื่อเราอยู่คนเดียวแล้วเรายิ่งอารมเสียหนักกว่าเก่า      
         เราเป็นคนชอบอยู่คนเดียวมากเราจะรู้สึกไม่ดีถ้ามีคนเยอะมาอยู่ข้างๆเรา   มันจะมีอาการหายใจไม่ค่อยออก เกร็งแปลกๆ


แล้วเวลาที่เราโมโหแล้วอยู่กับคนอื่นคือเรายิ้มตอบเขาทั้งๆที่เราโกรธมากแล้วเราก็ไม่รู้ว่าเรายิ้มทำไม??


เราจะเป็นคนที่เครียดมาก  เครียดจนกินไม่ได้  นอนไม่หลับ    แต่เราจะยิ้มตลอดจนไม่มีใครรู้ว่าเราเครียดเรารู้สึกไม่ดี    

เราเคยเครียดมากๆจนขนาดที่ผมเราไว้มา5ปี   เราตั้ดทิ้งจนมันสั้นมารู้สึกตัวว่าเราทำอะไรไปอีกทีก็เช้าแล้ว


เวลาเราเครียดเราจะเงียบไว้เพราะเรามีเรื่องมากวุ่นวายมากๆ   แล้วก็ไม่มีใครที่รับฟังหรือช่วยเราได้สักคน


เราเวลาดูเหมือนจะเป็นคนที่ไม่สนใจอะไรแต่เรากลับเก็บมาคิดทุกอย่าง    แม่แต่เรื่องเล็กที่คนอื่นไม่สนใจเรากลับเก็บมาคิดจนเครียดบ่อยๆ



เราเป็นอะไรกันแน่แล้วเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เราเองยังไม่รู้เลย