................................................. เขี่ยกลอน ก่อนนิทรา ..................................................

เสียงลมเสียงแผ่วร้าง...........อย่างไร ไม่เท่าเสียงที่ไร้....................หล่นฟ้า เสียงดับไม่มีใส....................ตอนตื่น เสียงเห่าเงียบดังหล้า............หวั่นห้ามยามหลอน. ยามดึกได้ยินเสียง...

@. กมเลศนี้สี่ห้อง เดียวดาย เยินยับอนรรฆ์อนิจ ผิดหวัง นิทรนิทรากาย ฝันเพริศ กลกอดแก้มฝากฝัง จูบปราง @. บรรจถรณ์หมอนมุ้งมิตร นิทรา กูเอย คอยปลอบว้างหวั่นหทัย มุ่งหมาย ยามตื่นรัศมีอุษา ฉายส่อง นา

ผิพระพายแผ่วเนื้อ................ผิวนาง โชยโบกเพียงเบาบาง...........พี่ช้ำ คนึงขนิษฐ์น้องคัคนางค์.........ถวิลพี่ หวั่นพระพายลอบกล้ำ..........แนบเนื้อโลมนางฯ วัชรานนท์ https://www.youtube.com/watch

เย็นลมหนาว คราวพัด ต้องกายข้า เย็นอุรา พาเหน็บ เจ็บอีกครั้ง เย็นลึกลง ตรงกลางใจ ให้พะวัง เย็นหลายครั้ง ทนได้ เมื่อไหร่กัน เพียงแค่หนาว ก็พอ ขอทีเถิด เพียงฟ้าเปิด ลมแผ่ว แล้วไหวหวั่น เพียงแค่คิด คน

๏ เมื่อนั้น ฝันเห็นเป็นนิมิต เมืองศักดิ์สิทธิ์ฤทธิ์กล้ามหาสวรรค์ อำไพพร่างเพชรพร้อยเท่าร้อยพัน ตระหง่านชั้นโชติช่วงสรวงนคร ๏ ห้วงนิทราราตรีทวีสุข นอนเคล้าคลุกคลอชั้นบรรจถรณ์ ทั้งชื่นฉ่ำสำเนียงเสียงสุ

เพ้อ   ค่ำคืน...จันทร์นวลลอยเด่นอยู่บนฟ้าอันมืดมิด   หมู่ดาวน้อยใหญ่แตะแต้มกะพริบ ราวกับต้องการทักทายหยอกเย้าผู้ที่คอยเฝ้ามองพวกมันอยู่   สายลมเย็นสบายแผ่วพลิ้วลูบไล้ผิวกาย ให