สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยว่านี้คือการเขียนกระทู้ครั้งแรก แบบจริง ๆ จัง ๆ ครับ
เข้าเรื่องกันดีกว่า .....
ย้อนกลับไปเมื่อสมัยเรียนอาชีวะแห่งนึงในกทม. ผมรู้จักกับเพื่อนคนนึง(ผู้ชายนะครับ) ซึ่งเรียนในห้องเดียวกันกับผม และผมก็มีเพื่อนเป็นกลุ่มของผมอยู่แล้ว แต่ก็พยายามไม่อยากบอกความจริงให้เขาได้รับรู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา ก็ได้แต่แบบเป็นคนขี้มโน ครับตามประสาของคนแอบรัก มีการเสนอตัวเขาไปช่วยทำการบ้านบ้าง ให้อยู่กลุ่มรายงานกลุ่มเดียวกันบ้าง โทรไปปลุกให้มาเรียนบ้าง
จนเพื่อนในกลุ่มเริ่มสงสัยจึงมาเค้นความจริงจากผมว่าตกลงมันยังไงกันแน่ ผมจึงสารภาพไปว่า ผมชอบแอบเพื่อนคนนี้มานานแล้ว อุ๊แหม๊ะ !!! ก็ตามประสาของเพื่อนชั่วอะนะ พอรู้ความลับแล้ว พวกมันก็แซว ก็แหย่ ตามประสา จนเพื่อนผู้ชายที่ผมแอบชอบเขารู้ ว่าผมชอบ แต่เขาก็ไม่ได้อะไร ทำตัวปกติ ผมก็ทำตัวผกติของผม จนเวลาผ่านมา 2 ปี ต่างคนต่างเรียนจบที่อาชีวะ แห่งนั้น และได้มีแพลนไปจะศึกษาต่อที่มหาวิทยา
ซึ่งผมและเพื่อนที่แอบชอบ ก็ได้เข้ามาศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งเดียวกับพร้อมกับเพื่อนอีก 4คนครับ เรียนคณะเดียวกัน ความแอบชอบของผมก็ยังชอบเขาอยู่ และช่วงที่ผมมาเรียนที่มหาลัยแห่งนี้ จากบ้านผมไปมหาลัยค่อนข้างใจ จึงได้ทำการย้ายไปอยู่หอ แถว ๆ มหาลัย นั้น เป็นจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด ..........
ตามปกติของเด็กมหาลัยที่มีหอนะครับ มันก็จะกลายเป็นจุดส่วนรวมของการ ดื่มเหล้า, ติวหนังสือ, นอนเล่น ของเพื่อน ๆ จนมีอยู่วันนึงเป็นวันเกิดของเพื่อนในกลุ่ม เราทั้งกลุ่มก็ได้ไปสังสรรค์ที่ร้านเหล้าใกล้มหาลัย ก็ดื่มกันจนเมาทุกคนครับ ด้วยความที่ว่า ต่างคนต่างมีแฟนมารับ จนเหลือผมกับเพื่อนที่แอบชอบอยู่2คน เพื่อนผมมันก็เลยพูดว่า "กูไม่ไหวแล้ว วันนี้ขอนอนห้องนะ" ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะปกติก็มีเพื่อนแวะเวียนกันมานอนอยู่แล้ว จึงพากันกลับห้อง
พอถึงห้อง เพื่อนผมก็สไตล์ผู้ชายแมน ๆ ก็ ถอดทุกสิ่ง ทุกอย่างออกจนเหลือบ๊อกเซอร์ตัวเดียวแล้วนอนหลับลงไป ผมซึ่งเมาไม่มาก ก็ได้เข้าไปจัดการกับตัวเองคือ อาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟันตามปกติ แล้วปิดไฟ ล้มตัวลงนอน จนเวลาผ่านไปตอนนั้นจำได้ว่าดูนาฬิกาประมาณ ตี5กว่า ๆ ซึ่งไม่รู้ผมจะตื่นมาทำไม แต่ตื่นมาก็พบว่าเพื่อนของผมนอนใกล้ผมแบบ ใกล้มาก ๆ ตอนนั้นใจเต้นแรง แบบทำอะไรไม่ถูก ความคิดในหัวตีกันไปหมด ความดี กับ ความเลว
ความลุ่มหลงทำให้ผม ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ คือ ลองเอื้อมมือไปกอดเพื่อน ค้างไว้สักระยะ เพื่อนไม่มีทีท่าว่าจะขัดขืน จึงลองจับ..... ของเพื่อนผม เพื่อนผมมันก็ไม่ขัดขืน จน.....สู้ตัว เพื่อนผมมันรู้สึกตัว แล้วเหตุการณ์ต่าง ๆ ก็เป็นไปตามธรรมชาติของมนุษย์ แต่เรื่องหลังจากนี้ทำให้ผมเครียดมาก
คือ หลังจากวันนั้น เพื่อนของผมก็พยายามหลบหน้า ไม่คุย ไม่แหย่เล่นแบบก่อน ซึ่งการที่ผมคิดว่าเรามีอะไรกันนั้น จะทำให้เขาชอบผมบ้าง แต่เปล่าเลยเขากลับเกลียดผม ย้ายเซคชั่นที่เรียน พยายามไม่เจอ ผมอีกเลย ซึ่งเพื่อนในกลุ่มก็ต่างสงสัยว่าทำไม จึงพยายามถามผม แต่มันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถบอกใครได้ในตอนนั้นจึงปัดไปว่า ไม่รู้ ไม่ได้คุยกันตั้งนานแล้วต่าง ๆ และผมกับเพื่อนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยจนผมเรียนจบ .........
ผมอยากจะขอโทษกับเหตุการณ์ที่ผมทำในวันนั้น แต่วันนี้เขาได้บล๊อคทุกสิ่งทุกอย่าง ปิดช่องทางกันติดต่อทั้งหมด ผมเครียด จึงอยากจะขอโทษผ่านตัวหนังสือครับ #กูขอโทษ #กูรักนะ
แอบรักเพื่อนมา 7 ปี TT^TT
ย้อนกลับไปเมื่อสมัยเรียนอาชีวะแห่งนึงในกทม. ผมรู้จักกับเพื่อนคนนึง(ผู้ชายนะครับ) ซึ่งเรียนในห้องเดียวกันกับผม และผมก็มีเพื่อนเป็นกลุ่มของผมอยู่แล้ว แต่ก็พยายามไม่อยากบอกความจริงให้เขาได้รับรู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา ก็ได้แต่แบบเป็นคนขี้มโน ครับตามประสาของคนแอบรัก มีการเสนอตัวเขาไปช่วยทำการบ้านบ้าง ให้อยู่กลุ่มรายงานกลุ่มเดียวกันบ้าง โทรไปปลุกให้มาเรียนบ้าง
จนเพื่อนในกลุ่มเริ่มสงสัยจึงมาเค้นความจริงจากผมว่าตกลงมันยังไงกันแน่ ผมจึงสารภาพไปว่า ผมชอบแอบเพื่อนคนนี้มานานแล้ว อุ๊แหม๊ะ !!! ก็ตามประสาของเพื่อนชั่วอะนะ พอรู้ความลับแล้ว พวกมันก็แซว ก็แหย่ ตามประสา จนเพื่อนผู้ชายที่ผมแอบชอบเขารู้ ว่าผมชอบ แต่เขาก็ไม่ได้อะไร ทำตัวปกติ ผมก็ทำตัวผกติของผม จนเวลาผ่านมา 2 ปี ต่างคนต่างเรียนจบที่อาชีวะ แห่งนั้น และได้มีแพลนไปจะศึกษาต่อที่มหาวิทยา
ซึ่งผมและเพื่อนที่แอบชอบ ก็ได้เข้ามาศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งเดียวกับพร้อมกับเพื่อนอีก 4คนครับ เรียนคณะเดียวกัน ความแอบชอบของผมก็ยังชอบเขาอยู่ และช่วงที่ผมมาเรียนที่มหาลัยแห่งนี้ จากบ้านผมไปมหาลัยค่อนข้างใจ จึงได้ทำการย้ายไปอยู่หอ แถว ๆ มหาลัย นั้น เป็นจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด ..........
ตามปกติของเด็กมหาลัยที่มีหอนะครับ มันก็จะกลายเป็นจุดส่วนรวมของการ ดื่มเหล้า, ติวหนังสือ, นอนเล่น ของเพื่อน ๆ จนมีอยู่วันนึงเป็นวันเกิดของเพื่อนในกลุ่ม เราทั้งกลุ่มก็ได้ไปสังสรรค์ที่ร้านเหล้าใกล้มหาลัย ก็ดื่มกันจนเมาทุกคนครับ ด้วยความที่ว่า ต่างคนต่างมีแฟนมารับ จนเหลือผมกับเพื่อนที่แอบชอบอยู่2คน เพื่อนผมมันก็เลยพูดว่า "กูไม่ไหวแล้ว วันนี้ขอนอนห้องนะ" ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะปกติก็มีเพื่อนแวะเวียนกันมานอนอยู่แล้ว จึงพากันกลับห้อง
พอถึงห้อง เพื่อนผมก็สไตล์ผู้ชายแมน ๆ ก็ ถอดทุกสิ่ง ทุกอย่างออกจนเหลือบ๊อกเซอร์ตัวเดียวแล้วนอนหลับลงไป ผมซึ่งเมาไม่มาก ก็ได้เข้าไปจัดการกับตัวเองคือ อาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟันตามปกติ แล้วปิดไฟ ล้มตัวลงนอน จนเวลาผ่านไปตอนนั้นจำได้ว่าดูนาฬิกาประมาณ ตี5กว่า ๆ ซึ่งไม่รู้ผมจะตื่นมาทำไม แต่ตื่นมาก็พบว่าเพื่อนของผมนอนใกล้ผมแบบ ใกล้มาก ๆ ตอนนั้นใจเต้นแรง แบบทำอะไรไม่ถูก ความคิดในหัวตีกันไปหมด ความดี กับ ความเลว
ความลุ่มหลงทำให้ผม ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ คือ ลองเอื้อมมือไปกอดเพื่อน ค้างไว้สักระยะ เพื่อนไม่มีทีท่าว่าจะขัดขืน จึงลองจับ..... ของเพื่อนผม เพื่อนผมมันก็ไม่ขัดขืน จน.....สู้ตัว เพื่อนผมมันรู้สึกตัว แล้วเหตุการณ์ต่าง ๆ ก็เป็นไปตามธรรมชาติของมนุษย์ แต่เรื่องหลังจากนี้ทำให้ผมเครียดมาก
คือ หลังจากวันนั้น เพื่อนของผมก็พยายามหลบหน้า ไม่คุย ไม่แหย่เล่นแบบก่อน ซึ่งการที่ผมคิดว่าเรามีอะไรกันนั้น จะทำให้เขาชอบผมบ้าง แต่เปล่าเลยเขากลับเกลียดผม ย้ายเซคชั่นที่เรียน พยายามไม่เจอ ผมอีกเลย ซึ่งเพื่อนในกลุ่มก็ต่างสงสัยว่าทำไม จึงพยายามถามผม แต่มันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถบอกใครได้ในตอนนั้นจึงปัดไปว่า ไม่รู้ ไม่ได้คุยกันตั้งนานแล้วต่าง ๆ และผมกับเพื่อนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยจนผมเรียนจบ .........
ผมอยากจะขอโทษกับเหตุการณ์ที่ผมทำในวันนั้น แต่วันนี้เขาได้บล๊อคทุกสิ่งทุกอย่าง ปิดช่องทางกันติดต่อทั้งหมด ผมเครียด จึงอยากจะขอโทษผ่านตัวหนังสือครับ #กูขอโทษ #กูรักนะ