ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ คือ เราก็ไม่ได้รู้จักกันเป็นปีรึเปล่า แล้วทำไมเธอถึงชอบเราล่ะ ไม่ได้รู้นิสัย สันดาน อะไรกันขนาดนั้นสะหน่อย
คือถ้าจะให้มองถึงภายใน มันก็ต้องใช้เวลาปะครับ ไม่ใช่เจอกันวันสองวัน จะให้คบๆคุยๆไป รึผมเป็นคนปิดกั้นตัวเองมากไป ไม่เปิดใจให้ใคร
ผมเป็นคนเดียวรึเปล่าที่หงุดหงิดกับคำพูดที่ประมาณว่า " เรามันไม่ใช่สเปคเธอหนิ เรามันก็แค่คนไม่สำคัญ " (ใกล้เคียงพอครับ ถ้าตรงไป เดี๋ยวคนนั้นมาเห็น)
.......คือ กูผิดใช่ไหมที่กูไม่ได้ชอบเธอ ผมไม่ใช่คนมองคนที่ภายนอกนะ ผมเปิดอกคุยกับเธอไปครั้งนึง ประมาณว่า
"เรื่องอย่างงี้ เราขอเวลาได้ไหม ให้เวลาเรารู้จักกันมากกว่านี้ ถ้าไม่ถูกใจ คบกันไปเดี๋ยวก็เลิก เราไม่ชอบคบเพื่อเลิกกัน
ไม่ต้องรอ หน้าตากูก็ไม่ได้ดีอะไร นิสัยก็

หน่อยๆ แต่ถ้าอยากจะรอก็ตามนั้น"
(คือเราจะคบกับใครเราก็อยากมั่นใจว่าจะไม่เลิก)
...........ผมอยากถามว่า ผมให้ความหวังเธอเหรอที่พูดแบบนั้น ถ้าอย่างนั้นก็ขอโทษ แต่จะให้กลับไปแก้ คงจะสายไป เพราะตอนนี้ ผมก็เลิกคุย
แบบสนิดสนมกับเธอไปนานแล้ว ก็เพราะผมเองแหละมั้ง ที่รู้สึก พอแล้ว กูไม่เปิดใจไรให้ละ..........มันมีที่มาครับ
มันเกิดขึ้นตอนที่เพื่อนๆของแต่ละคน นัดกินเหล้ากัน(ไม่มีอะไรแบบนั้น แค่คำพูดคนเมาครับ)
ไอ้เราก็ไป เธอก็ไป รวมประมาณ5-6คน ผมเป็นคนที่เมาแล้ว ไม่เคยวาป เมาแค่ไหนก็จำเรื่องราวได้ปกติ ก็จัดแจงนั่งร้านกันปกติ
เพื่อนเราที่รู้เล็กๆ ก็แอบให้เรานั่งติดกับเขา (ผมก็คิดในใจเล็กๆว่า จัดฉากกันทำไมกูจะไม่รู้)
พอเวลาผ่านไป สัก5ทุ่ม ทุกคนก็เมากันประมาณนึง ตามประสา นศ ปี1ครับ เจอใครที่คุ้นหน้าในมหาลัย

จะทักหมดครับ
ทั้งๆที่ไม่เจอคุยกัน ก็เป็นมิตรกันในร้านเหล้านี่แหละ บรรยากาศอึกทึกใช้ได้เลยครับ (ร้านมันอยู่แหล่งหอนอกครับ )
ไอ้เราก็ทักคนนู้นคนนี้ เพื่อนทักใครกูทักด้วย อารมณ์ประมาณนี้ ซึ่ง

จะทักผญ กันซะส่วนมาก ไอ้เราก็ครึ้นเครงกันใหญ่
สักพัก เธอที่นั่งข้างเรา ก็ตะโกนว่า "ใช่สิกูมันไม่สำคัญ ไม่ได้หน้าตาดีอย่างที่ชอบ" แล้วก็นั่งเศร้า
.
.
.
ก็รู้นะว่า คนเมาสติไม่ค่อยมี คุมสติไม่ค่อยได้ แต่ทำฟิลล์กูติดลบเลยครับ ไม่ใช่ที่เธอขึ้นเสียงสั่น แต่เป็นคำพูดที่ทำให้ผมคิดว่า
เห้ย...ทำไมต้องตัดพ้อตัวเองขนาดนั้น หน้าตาก็ไม่ได้อัปลักษณ์อะไร หน้าตากูก็ไม่ได้หล่ออะไร ( รู้สึกกระทบตัวเองนิดๆ ) แต่ทำไมต้องพูดอย่างนั้น
พูดให้ได้อะไร ความเห็นใจเหรอ.....จากคนที่ดูถูกแม้กระทั่งหน้าตาตัวเองน่ะเหรอ

ไม่ใช่ว่ะ ไม่ใช่สิ่งที่เราๆควรพูดออกมา
ผมก็อารมณ์เสียดิครับ ก็เลยจ่ายตังให้เพื่อน เดินกลับหอ

เลย
คือผม หงุดหงิดไปเองรึเปล่า แต่คนที่ดูถูกตัวเองมากเกินไป ผมไม่ค่อยชอบอะ อะไรๆ ก็ ตัดพ้อๆพ่อสิ
ภายนอกดูไม่ดี ยังจะทำให้ภายในดูแย่อีก ก็เลยแบบ เออ กูมั่นใจละ ว่ากูคงไปด้วยกันกับเขาไม่ได้
มีแค่นี้แหละครับที่อยากระบาย
ขออภัยหากออกทะเล ที่พิมพ์ไป ใจมันสั่งมาครับ
ขอระบาย ทำไมคนเราชอบพูดประมาณว่า "อย่ามองเราแค่ภายนอกสิ"
คือถ้าจะให้มองถึงภายใน มันก็ต้องใช้เวลาปะครับ ไม่ใช่เจอกันวันสองวัน จะให้คบๆคุยๆไป รึผมเป็นคนปิดกั้นตัวเองมากไป ไม่เปิดใจให้ใคร
ผมเป็นคนเดียวรึเปล่าที่หงุดหงิดกับคำพูดที่ประมาณว่า " เรามันไม่ใช่สเปคเธอหนิ เรามันก็แค่คนไม่สำคัญ " (ใกล้เคียงพอครับ ถ้าตรงไป เดี๋ยวคนนั้นมาเห็น)
.......คือ กูผิดใช่ไหมที่กูไม่ได้ชอบเธอ ผมไม่ใช่คนมองคนที่ภายนอกนะ ผมเปิดอกคุยกับเธอไปครั้งนึง ประมาณว่า
"เรื่องอย่างงี้ เราขอเวลาได้ไหม ให้เวลาเรารู้จักกันมากกว่านี้ ถ้าไม่ถูกใจ คบกันไปเดี๋ยวก็เลิก เราไม่ชอบคบเพื่อเลิกกัน
ไม่ต้องรอ หน้าตากูก็ไม่ได้ดีอะไร นิสัยก็
(คือเราจะคบกับใครเราก็อยากมั่นใจว่าจะไม่เลิก)
...........ผมอยากถามว่า ผมให้ความหวังเธอเหรอที่พูดแบบนั้น ถ้าอย่างนั้นก็ขอโทษ แต่จะให้กลับไปแก้ คงจะสายไป เพราะตอนนี้ ผมก็เลิกคุย
แบบสนิดสนมกับเธอไปนานแล้ว ก็เพราะผมเองแหละมั้ง ที่รู้สึก พอแล้ว กูไม่เปิดใจไรให้ละ..........มันมีที่มาครับ
มันเกิดขึ้นตอนที่เพื่อนๆของแต่ละคน นัดกินเหล้ากัน(ไม่มีอะไรแบบนั้น แค่คำพูดคนเมาครับ)
ไอ้เราก็ไป เธอก็ไป รวมประมาณ5-6คน ผมเป็นคนที่เมาแล้ว ไม่เคยวาป เมาแค่ไหนก็จำเรื่องราวได้ปกติ ก็จัดแจงนั่งร้านกันปกติ
เพื่อนเราที่รู้เล็กๆ ก็แอบให้เรานั่งติดกับเขา (ผมก็คิดในใจเล็กๆว่า จัดฉากกันทำไมกูจะไม่รู้)
พอเวลาผ่านไป สัก5ทุ่ม ทุกคนก็เมากันประมาณนึง ตามประสา นศ ปี1ครับ เจอใครที่คุ้นหน้าในมหาลัย
ทั้งๆที่ไม่เจอคุยกัน ก็เป็นมิตรกันในร้านเหล้านี่แหละ บรรยากาศอึกทึกใช้ได้เลยครับ (ร้านมันอยู่แหล่งหอนอกครับ )
ไอ้เราก็ทักคนนู้นคนนี้ เพื่อนทักใครกูทักด้วย อารมณ์ประมาณนี้ ซึ่ง
สักพัก เธอที่นั่งข้างเรา ก็ตะโกนว่า "ใช่สิกูมันไม่สำคัญ ไม่ได้หน้าตาดีอย่างที่ชอบ" แล้วก็นั่งเศร้า
.
.
.
ก็รู้นะว่า คนเมาสติไม่ค่อยมี คุมสติไม่ค่อยได้ แต่ทำฟิลล์กูติดลบเลยครับ ไม่ใช่ที่เธอขึ้นเสียงสั่น แต่เป็นคำพูดที่ทำให้ผมคิดว่า
เห้ย...ทำไมต้องตัดพ้อตัวเองขนาดนั้น หน้าตาก็ไม่ได้อัปลักษณ์อะไร หน้าตากูก็ไม่ได้หล่ออะไร ( รู้สึกกระทบตัวเองนิดๆ ) แต่ทำไมต้องพูดอย่างนั้น
พูดให้ได้อะไร ความเห็นใจเหรอ.....จากคนที่ดูถูกแม้กระทั่งหน้าตาตัวเองน่ะเหรอ
ผมก็อารมณ์เสียดิครับ ก็เลยจ่ายตังให้เพื่อน เดินกลับหอ
คือผม หงุดหงิดไปเองรึเปล่า แต่คนที่ดูถูกตัวเองมากเกินไป ผมไม่ค่อยชอบอะ อะไรๆ ก็ ตัดพ้อๆพ่อสิ
ภายนอกดูไม่ดี ยังจะทำให้ภายในดูแย่อีก ก็เลยแบบ เออ กูมั่นใจละ ว่ากูคงไปด้วยกันกับเขาไม่ได้
มีแค่นี้แหละครับที่อยากระบาย
ขออภัยหากออกทะเล ที่พิมพ์ไป ใจมันสั่งมาครับ