" ผมควรทำยังไงดีครับ ???? เมื่อผมปล่อยให้เขาอดทนรอ เพื่อเคลียร์ปัญหาของผม
จนความรู้สึกมันทำร้ายเขา จนหมดรักและบอกเลิกผมในที่สุด "
เพื่อน ๆ ครับ ผมควรทำยังไงดีครับ ตอนนี้ผมรักเขามาก ๆ เสียเขาไปไม่ได้เลย เขาเหมือนแสงสว่างในชีวิตของผม
ง้อหลาย ๆ วิธี ๆ เขียนโน๊ต ซื้อช่อดอกไม้ แสดงว่าความสำนึกผิด บอกเล่าเหตุผลต่าง ๆ ที่มาที่ไปหมดแล้ว
เขาตอบกลับมาว่าไม่ได้โกรธ ไม่ได้งอล แต่ "หมดรักผมแล้ว" "เหนื่อยแล้ว" "อยากพอแล้ว" ไม่อยากให้ผมเข้าไปยุ่งกับชีวิตเขาอีก
******ขอระบายให้เพื่อน ๆ ในพันทิปฟังบ้างนะครับ หลังจากที่ผมระบายทุกข์ของผมให้เพื่อน ๆ ของผมฟังไปหมด
เพื่ออยากขอความคิดเห็น แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้มาก็คือ นำเรื่องผมไปนินทา และเพิกเฉย
ผมทุกข์ทรมารมาก ๆ เลยครับ ไม่รู้จะไปพึ่งพิง หรือปรึกษาใคร ๆ ได้อีก*******
ผมและเขาเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันครับ แต่ก่อนไม่รู้จักกันเลย จนวันนั้นเขามาทัก จนผมรู้สึกดี และเราได้พูดได้พูดคุยกันอย่างสนิทใจในทุกเรื่อง
จนวันหนึ่งเขาบอกผมว่า คิดกับผมเกินเพื่อน อยากเป็นแฟน ซึ่งตอนแรกผมคิดกับเขาแค่เพื่อนที่สนิทใจจริง ๆ
จนผมก็เลี่ยงและไม่ตอบว่าผมรู้สึกยังไงกับเขา เขาก็พยายามทำทุกอย่างเหมือนคนเป็นแฟนกัน
จนผมรู้สึกดี รักเขาแล้ว เราไปไหนด้วยกัน ทานข้าว ดูหนัง เที่ยว และนอนด้วยกันเหมือนแฟนกันปกติครับ
ซึ่งตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา ผมไม่เคยบอกให้เขารับรู้เลยว่าผมรักเขามากแค่ไหน มีความสุขแค่ไหนที่ได้อยู่กับเขา
แต่ปัญหาคือ ผมมีภาระหน้าที่ที่ต้องดูแลอยู่ครับ หรือเรียกว่างานก็ได้ ที่ต้องคอย Support พี่คนหนึ่ง ที่ผมเคยรัก เคยเป็นแฟน
แต่หลังจากที่รู้ว่าพี่คนนี้เขามีแฟนแล้วครับ ผมก็เลิกทุกอย่าง เหลือไว้แค่งานจริง ๆ ตอนนั้นก็เจ็บเหมือนกัน แต่งานก็คืองานครับ
ผมช่วยพี่เขา เพราะพี่เขาเคยช่วยเหลือผมในตอนที่ผมเคยล้ม เหมือนเป็นการเกื้อกูลกันมากกว่า
อีกอย่างผมไม่ได้คิด รัก หรืออยากได้พี่เขามาเป้นเเฟน แค่ยังห่วงใย และหวังดีต่อกันเสมอเฉย ๆ ครับ
งานผมคือต้องต้องคอย Support และช่วยเหลืองานพี่เขาตลอดเวลา เขาจะโทรมาปรึกษาถามงานในทุก ๆ วัน
เพราะงานเราทำร่วมกัน หรือบางวันที่ไม่โทรมาตอนค่ำ ก็โทรมาก่อนนอนเลย พูดคุยติดตลกกันบ้าง แต่ไม่ได้อะไรครับ
*********เพราะเรื่องนี้ละครับ ที่เป็นประเด็นทำให้คนปัจจุบันของผมไม่พอใจ
เมื่อเขาบอกอย่างนั้น สิ่งที่ผมได้ทำคือการทุ่มเท และตั้งใจเคลียร์งานทุกอย่างที่ค้างคากันอยู่ จนให้จบเร็ว ๆ ไปให้ได้
ผมจะได้ตีตัวออกห่าง และเลิกทำงานกันเลย แต่ทุกสิ่งอย่างที่ผมทุ่มเท ผมไม่เคยบอกให้เขารู้เลยครับว่าผมได้เพื่อเขาตลอดที่ผ่านมา
ผมทุ่มเทความรัก ความรู้สึกดี ๆ ให้เขา แต่เขาสัมผัสมันไม่ได้ เพราะผมจะทำงาน ๆ เสมอในทุกวัน ซึ่งผมเหนื่อยมาก ๆ จากงานประจำที่ทำ
แต่ต้องกลับมาเคลียร์ มาเร่งทำงานให้เสร็จ ก็เพื่อจะได้เสร็จเร็ว ๆ เขาจะได้ไม่ต้องมางอล มาโกรธผมทุกวัน #มันเป็นเหตุผลเดียวที่เขาไม่พอใจ
ซึ่งเขาก็บอกผมว่าเข้าใจ แต่สุดท้ายก็โทรไปร้องไห้กับเพื่อนเขา ซึ่งผมมารู้ทีหลังครับ ว่าที่ผ่านมาทั้งหมด เขาไม่เคยเข้าใจผมเลย
หรือยอมรับในสิ่งที่ผมได้บอกไปเลย ผมพยายามจะรีบเคลียร์งานโดยที่ไม่ให้เขารู้ เพื่อกะว่าจะเซอร์ไพร์ในวันเกิดของผมที่จะถึงเร็ว ๆ นี้
อีกไม่ถึง 20 วัน
อาจเพราะพักหลังผมเริ่มห่าง ไม่ได้นอน ขอนอนคนเดียวตลอด เพื่อจะรีบเคลียร์จะจบเรื่องที่เขาไม่โอเคไปได้สักทีครับ
เพราะถ้าเขาอยู่ตอนที่ผมเคลียร์งาน ผมจะกลายเป็นเล่น หยอกล้อกับเขาไปแทน เลยพยายามจะอยู่คนเดียวจริง ๆ
ในระยะเวลา 1 อาทิตย์ที่ได้ขอเขา
จนสุดท้าย กลางสัปดาห์ เขาได้บอกขอเลิกผม ด้วยเหตุผลที่ว่า เขาทนไม่ได้แล้ว ทนไม่ไหวแล้ว
เขาเหนื่อย และอยากพอ กับที่ต้องอดทนรอโดยไม่รู้มันจะจบเมื่อไหร่
ที่ต้องคอยคิดมาก ร้องไห้เสมอ แบบไม่ใช่เวลาร่วมกันเลย
ซึ่งตอนนี้ผมร้องไห้ทุกวันเลยครับ ว่าเขาอดทนรอผมไม่ได้อีกแล้วหรอ
งานผมจะเสร็จแล้ว ทุกสิ่งอย่างที่ทำก็เพื่อเขาคนเดียว
ซึ่งปัจจุบันตอนนี้ผมไม่ทำแล้ว ปล่อยงานทิ้งงานแล้ว จะขาดทุนหรืออะไรก็ช่าง
เพียงแค่ผมอยากให้เขากลับคืนมา ผมทำทุกวิธี ง้อ บอกเหตุผลต่าง ๆ
เพียงขอแค่โอกาสสักครั้ง ให้ผมได้พิสูจน์หรือได้ทำอะไรเพื่อให้เธอเห็นบ้าง
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ช่วยอะไร เขายืนยันเสียงแข็ง คำไหน คำนั้น ตัดสินใจแล้ว ก็คือตัดสินใจแล้ว
เขาบอกว่าขีดความอดทนเขาหมดแค่วันนี้ เมื่อวานเขารักผมมาก ๆ
แต่วันนี้ เขาเลิกรักผมแล้ว ในขณะที่ผมทุ่มเท และรักเขาจนสุดหัวใจ
(เขาบอกผมว่าเขาก็ไม่ได้มีคนใหม่ด้วย แต่เขาเหนื่อยจริงๆ กับสิ่งที่เป็นอยู่)
ผมยังทักไปรบกวนเขาบ่อย ๆ จนเขารำคาญผมแล้วครับ
ผมก็แค่อยากจะพูดคุย ทักทาย อยากเจอหน้า แต่เขาไม่อะไรกับผมแล้ว
เขาบอกให้ผมเลิกยุ่งกับเขา เลิกรบกวนเขาสักที
แต่ผมทำใจไม่ได้เลยครับ การงาน ชีวิตประจำวันของผมพังหมดทุกอย่างแล้ว ไม่อันจะทำอะไรเลย
ผมเสียเขาไปไม่ได้จริง ๆ หมดแล้วกับความทุ่มเทตลอด 4 เดือนของผม
และกับการรอผมเพื่อเคลียร์งาน และทุกอย่างให้จบสิ้น
ผมแพลนจะทำอะไรกับเขาหลายอย่างมา ๆ เลยครับ
พอถึงจุดนึง กลับมืดดับ 8 ด้าน ว่าสิ่งที่คาดหวังไว้ จบสิ้นไม่เหลือ
ผมยังหวังลึก ๆ ว่าเขาจะกลับมา แต่เขาก็ปฏิเสธและบอกว่า มันไม่มีทางเป็นไปได้ เขาไม่กลับมาหาผมเเล้ว
ผมพยายามจะลืม และรอโอกาส รอเวลาที่ดีกว่านี้ ผมหาอะไรทำ ความรู้สึกที่ห้ามผม กับหัวใจที่บอกให้ลุยต่อ
มันทำงานไม่พร้อมกันเลย ผมควรจะทำยังไงดีครับ ?????
เมื่อเขาหมดความอดทน ทั้งที่ผมยังรักเขามาก (1 วินาทีก็ช้าไป) แล้วผมควรทำอย่างไรดีครับ
จนความรู้สึกมันทำร้ายเขา จนหมดรักและบอกเลิกผมในที่สุด "
เพื่อน ๆ ครับ ผมควรทำยังไงดีครับ ตอนนี้ผมรักเขามาก ๆ เสียเขาไปไม่ได้เลย เขาเหมือนแสงสว่างในชีวิตของผม
ง้อหลาย ๆ วิธี ๆ เขียนโน๊ต ซื้อช่อดอกไม้ แสดงว่าความสำนึกผิด บอกเล่าเหตุผลต่าง ๆ ที่มาที่ไปหมดแล้ว
เขาตอบกลับมาว่าไม่ได้โกรธ ไม่ได้งอล แต่ "หมดรักผมแล้ว" "เหนื่อยแล้ว" "อยากพอแล้ว" ไม่อยากให้ผมเข้าไปยุ่งกับชีวิตเขาอีก
******ขอระบายให้เพื่อน ๆ ในพันทิปฟังบ้างนะครับ หลังจากที่ผมระบายทุกข์ของผมให้เพื่อน ๆ ของผมฟังไปหมด
เพื่ออยากขอความคิดเห็น แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้มาก็คือ นำเรื่องผมไปนินทา และเพิกเฉย
ผมทุกข์ทรมารมาก ๆ เลยครับ ไม่รู้จะไปพึ่งพิง หรือปรึกษาใคร ๆ ได้อีก*******
ผมและเขาเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันครับ แต่ก่อนไม่รู้จักกันเลย จนวันนั้นเขามาทัก จนผมรู้สึกดี และเราได้พูดได้พูดคุยกันอย่างสนิทใจในทุกเรื่อง
จนวันหนึ่งเขาบอกผมว่า คิดกับผมเกินเพื่อน อยากเป็นแฟน ซึ่งตอนแรกผมคิดกับเขาแค่เพื่อนที่สนิทใจจริง ๆ
จนผมก็เลี่ยงและไม่ตอบว่าผมรู้สึกยังไงกับเขา เขาก็พยายามทำทุกอย่างเหมือนคนเป็นแฟนกัน
จนผมรู้สึกดี รักเขาแล้ว เราไปไหนด้วยกัน ทานข้าว ดูหนัง เที่ยว และนอนด้วยกันเหมือนแฟนกันปกติครับ
ซึ่งตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา ผมไม่เคยบอกให้เขารับรู้เลยว่าผมรักเขามากแค่ไหน มีความสุขแค่ไหนที่ได้อยู่กับเขา
แต่ปัญหาคือ ผมมีภาระหน้าที่ที่ต้องดูแลอยู่ครับ หรือเรียกว่างานก็ได้ ที่ต้องคอย Support พี่คนหนึ่ง ที่ผมเคยรัก เคยเป็นแฟน
แต่หลังจากที่รู้ว่าพี่คนนี้เขามีแฟนแล้วครับ ผมก็เลิกทุกอย่าง เหลือไว้แค่งานจริง ๆ ตอนนั้นก็เจ็บเหมือนกัน แต่งานก็คืองานครับ
ผมช่วยพี่เขา เพราะพี่เขาเคยช่วยเหลือผมในตอนที่ผมเคยล้ม เหมือนเป็นการเกื้อกูลกันมากกว่า
อีกอย่างผมไม่ได้คิด รัก หรืออยากได้พี่เขามาเป้นเเฟน แค่ยังห่วงใย และหวังดีต่อกันเสมอเฉย ๆ ครับ
งานผมคือต้องต้องคอย Support และช่วยเหลืองานพี่เขาตลอดเวลา เขาจะโทรมาปรึกษาถามงานในทุก ๆ วัน
เพราะงานเราทำร่วมกัน หรือบางวันที่ไม่โทรมาตอนค่ำ ก็โทรมาก่อนนอนเลย พูดคุยติดตลกกันบ้าง แต่ไม่ได้อะไรครับ
*********เพราะเรื่องนี้ละครับ ที่เป็นประเด็นทำให้คนปัจจุบันของผมไม่พอใจ
เมื่อเขาบอกอย่างนั้น สิ่งที่ผมได้ทำคือการทุ่มเท และตั้งใจเคลียร์งานทุกอย่างที่ค้างคากันอยู่ จนให้จบเร็ว ๆ ไปให้ได้
ผมจะได้ตีตัวออกห่าง และเลิกทำงานกันเลย แต่ทุกสิ่งอย่างที่ผมทุ่มเท ผมไม่เคยบอกให้เขารู้เลยครับว่าผมได้เพื่อเขาตลอดที่ผ่านมา
ผมทุ่มเทความรัก ความรู้สึกดี ๆ ให้เขา แต่เขาสัมผัสมันไม่ได้ เพราะผมจะทำงาน ๆ เสมอในทุกวัน ซึ่งผมเหนื่อยมาก ๆ จากงานประจำที่ทำ
แต่ต้องกลับมาเคลียร์ มาเร่งทำงานให้เสร็จ ก็เพื่อจะได้เสร็จเร็ว ๆ เขาจะได้ไม่ต้องมางอล มาโกรธผมทุกวัน #มันเป็นเหตุผลเดียวที่เขาไม่พอใจ
ซึ่งเขาก็บอกผมว่าเข้าใจ แต่สุดท้ายก็โทรไปร้องไห้กับเพื่อนเขา ซึ่งผมมารู้ทีหลังครับ ว่าที่ผ่านมาทั้งหมด เขาไม่เคยเข้าใจผมเลย
หรือยอมรับในสิ่งที่ผมได้บอกไปเลย ผมพยายามจะรีบเคลียร์งานโดยที่ไม่ให้เขารู้ เพื่อกะว่าจะเซอร์ไพร์ในวันเกิดของผมที่จะถึงเร็ว ๆ นี้
อีกไม่ถึง 20 วัน
อาจเพราะพักหลังผมเริ่มห่าง ไม่ได้นอน ขอนอนคนเดียวตลอด เพื่อจะรีบเคลียร์จะจบเรื่องที่เขาไม่โอเคไปได้สักทีครับ
เพราะถ้าเขาอยู่ตอนที่ผมเคลียร์งาน ผมจะกลายเป็นเล่น หยอกล้อกับเขาไปแทน เลยพยายามจะอยู่คนเดียวจริง ๆ
ในระยะเวลา 1 อาทิตย์ที่ได้ขอเขา
จนสุดท้าย กลางสัปดาห์ เขาได้บอกขอเลิกผม ด้วยเหตุผลที่ว่า เขาทนไม่ได้แล้ว ทนไม่ไหวแล้ว
เขาเหนื่อย และอยากพอ กับที่ต้องอดทนรอโดยไม่รู้มันจะจบเมื่อไหร่
ที่ต้องคอยคิดมาก ร้องไห้เสมอ แบบไม่ใช่เวลาร่วมกันเลย
ซึ่งตอนนี้ผมร้องไห้ทุกวันเลยครับ ว่าเขาอดทนรอผมไม่ได้อีกแล้วหรอ
งานผมจะเสร็จแล้ว ทุกสิ่งอย่างที่ทำก็เพื่อเขาคนเดียว
ซึ่งปัจจุบันตอนนี้ผมไม่ทำแล้ว ปล่อยงานทิ้งงานแล้ว จะขาดทุนหรืออะไรก็ช่าง
เพียงแค่ผมอยากให้เขากลับคืนมา ผมทำทุกวิธี ง้อ บอกเหตุผลต่าง ๆ
เพียงขอแค่โอกาสสักครั้ง ให้ผมได้พิสูจน์หรือได้ทำอะไรเพื่อให้เธอเห็นบ้าง
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ช่วยอะไร เขายืนยันเสียงแข็ง คำไหน คำนั้น ตัดสินใจแล้ว ก็คือตัดสินใจแล้ว
เขาบอกว่าขีดความอดทนเขาหมดแค่วันนี้ เมื่อวานเขารักผมมาก ๆ
แต่วันนี้ เขาเลิกรักผมแล้ว ในขณะที่ผมทุ่มเท และรักเขาจนสุดหัวใจ
(เขาบอกผมว่าเขาก็ไม่ได้มีคนใหม่ด้วย แต่เขาเหนื่อยจริงๆ กับสิ่งที่เป็นอยู่)
ผมยังทักไปรบกวนเขาบ่อย ๆ จนเขารำคาญผมแล้วครับ
ผมก็แค่อยากจะพูดคุย ทักทาย อยากเจอหน้า แต่เขาไม่อะไรกับผมแล้ว
เขาบอกให้ผมเลิกยุ่งกับเขา เลิกรบกวนเขาสักที
แต่ผมทำใจไม่ได้เลยครับ การงาน ชีวิตประจำวันของผมพังหมดทุกอย่างแล้ว ไม่อันจะทำอะไรเลย
ผมเสียเขาไปไม่ได้จริง ๆ หมดแล้วกับความทุ่มเทตลอด 4 เดือนของผม
และกับการรอผมเพื่อเคลียร์งาน และทุกอย่างให้จบสิ้น
ผมแพลนจะทำอะไรกับเขาหลายอย่างมา ๆ เลยครับ
พอถึงจุดนึง กลับมืดดับ 8 ด้าน ว่าสิ่งที่คาดหวังไว้ จบสิ้นไม่เหลือ
ผมยังหวังลึก ๆ ว่าเขาจะกลับมา แต่เขาก็ปฏิเสธและบอกว่า มันไม่มีทางเป็นไปได้ เขาไม่กลับมาหาผมเเล้ว
ผมพยายามจะลืม และรอโอกาส รอเวลาที่ดีกว่านี้ ผมหาอะไรทำ ความรู้สึกที่ห้ามผม กับหัวใจที่บอกให้ลุยต่อ
มันทำงานไม่พร้อมกันเลย ผมควรจะทำยังไงดีครับ ?????