.......................................... รินเอ๋ยรินน้อย ความรู้ยังด้อยเร่งศึกษา ......................................

นู๋รินจ๊ะ นู๋รินจ๋า
รู้ไหมว่าหาใช่แค่ไล่เสียง
วรรณยุกต์ความคำตามสำเนียง
ขอนู๋เพียงฟังขวัญหล่อบรรยาย

.....


กวีนิพนธ์ชั้นครูมีอยู่เจ็ด
ล้วนเคลือบเคล็ด กลอน กาพย์ โคลง ฉันท์ ร่าย
ลิลิต กล  มีสัมผัส คำเป็น - ตาย
ครุลหุ มากมาย ทั้ง เอก โท

อีก พยางค์ คณะ และ คำสร้อย
รวมเป็นถ้อยอักษรสุนทรโก้
ไม่เคยรู้จงรับดับมโน
ของมีครูอย่าโชว์นอกตำรา

ลักษณะบังคับคำประพันธ์
เป็นเชิงชั้นคำกวีอันมีค่า
ใช่อยากเล่นก็เล่นลืมเป็นมา
ไร้เดียงสามั่วประพันธ์แบบบรรลัย

เป็นเรือเล็กแล่นเลียบตามริมคลอง
อย่าผยองเริงรุดสมุทรใหญ่
มิรู้ลมรู้คลื่นยังฝืนไป
จะเสียใจจอมกองท้องทะเล

จงสะสมบ่มเพาะประสบการณ์
รู้วันวารผ่านผันอย่าหันเห
ใช่เอาแต่อวยโอ่มั่วโมเม
เป็นลิเกลำกลอน.....สอนไม่จำ