ทำไมต้องแคร์เพื่อนมากด้วย

ไม่รู้ว่าขี้น้อยใจไปรึป่าว เวลาวันเกิดเพื่อนคนไหนก็จะให้ของขวัญ ทุก ๆ คน ให้เค้ก แต่พอวันเกิดเรา ทุกคนเหมือนเมิน เหมือนแค่เป่าเทียนก็จบไม่ค่อยเข้าใจ เราให้ของขวัญทุกปี แต่ไม่เคยให้เลย ทั้ง ๆ ที่เราให้

เราแคร์เพื่อนที่ไม่ค่อยแคร์เรา จ้องจะจับผิด เราไม่ใส่ใจเพื่อนที่ค่อยอยู่ข้างเราในวันที่ทุกข์ วันนี้เพื่อนที่ไม่ค่อยแคร์เราทำเหมือนเราไม่มีตัวตน เราพูดผิดนิดเดียวโกรธเรา ไม่คุยกับเรา เราดูเหมือนคนโ

คือเราเป็นคนรักเพื่อนแบบมากๆเลือกเพื่อนมากกว่าแฟนอีก คอยแบบให้คำปรึกษา ตักเตือน เวลาเพื่อนชวนไปไหนก็ไป ชวนเล่นเกม เราก็ออกจากเกมที่เล่นเลยฆ่าตัวตายเพื่อเล่นกับมัน คอลมาเราก็รับทันที เราให้เพื่อนเต็ม10

เริ่มกันเลยละกัน คือเราค่อนข้างเป็นทุกข์มากๆๆ แบบว่าเราชอบแคร์คนอื่นมากเกินไปจนไม่ได้แคร์ตัวเองเลย แล้วแบบพอเพื่อนเป็นอะไรเราก็จะนอยด์ละว่าเพื่อนโอเครกับเราป่ะว่ะ คือชอบคิดไปเองอะไรแบบนี้ แต่พอมารู้คว

ฉันยอมรับว่าตัวเองชอบให้ใจเพื่อนเต็มร้อยทุกคน แต่ ก็ต้องโดนเพื่อนทิ้งตลอด เสียใจคะ ไม่รู้จะทำไง แคร์คนอื่นอยู่นั้นแหละ เกลียดใจตัวเอง

ตามกระทู้เลยไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นแฟนเป็นพี่น้องหรือครอบครัว จะแคร์มากแคร์น้อยแต่เขาก็ไม่เคยแคร์เราสักนิดควรทำไงดีคับ

ตามหัวข้อเลยค่ะ คือแคร์คนอื่นมากกว่าตัวเองซะอีก เช่นแคร์เพื่อนมากๆจนตัวเองเป็นทุกข์ แบบเวลาเพื่อนงอนโกรธหรือเรื่องไร้สาระอะไร เราก็จะเก็บมาคิดมาก ละก็เครียด หรือ เพื่อนในกลุ่มทะเลาะกันก็จะเครียด คืองง

จะมาเล่าเรื่องชีวิตให้ฟัง ตอนเด็กเป็นคนที่อยู่คนเดียวบ่อยมาก พ่อแม่ก็ชอบทะเลาะกันบ่อยเพราะว่าพ่อมีเพื่อนฝูงเยอะ(ทำงานข้าราชการ) เลยมีสังสรรค์กันบ่อยๆ พอสังสรรค์เสร็จพ่อก็เมาก็เลยมีปากเสียงกันบ่อยๆ ผม

คือพอดีว่าเพื่อนสนิทเรา เขาทะเลาะกับเพื่อนของเพื่อนกันมาก่อนแล้วเราไม่รู้ค่ะ พอวันนี้เล่นเกมเพื่อนเรามาเห็นว่าเราเล่นเกมกับเพื่อนของเพื่อนคนนั้น แล้วเพื่อนดูเปลี่ยนไปค่ะ เราไม่รู้มาก่อนว่าเขาไม่ชอบกัน

อยากเลิกแคร์เพื่อนค่ะ เพราะเพื่อนไม่ค่อยแคร์เรา