น่าประหลาดใจ
ฉันเครียดสะสมอีกแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่
ฉันคิดว่าฉันจัดการกับอารมณ์ ฮีลตัวเองจากความเครียดขึ้นมาได้แล้วเสียอีก
ฉันเข้าใจผิดหรือนี่ ....
ทำไมฉันถึงมีความรู้สึกที่จมดิ่งแบบนั้นอีกแล้ว
เมื่อวาน คงเป็นอีกวันที่เลวร้ายที่สุดสำหรับฉันอีกแล้วสินะ ฉันไม่ได้เจอเหตุการณ์ที่เลวร้ายหรอก เพียงแต่ฉันเจอกับความรู้สึกที่เลวร้ายต่างหากหละ
ฉันไม่คิดว่าในขณะที่ฉันเดินอยู่ห้างใหญ่ใจกลางความแมสนั้น ฉันจะได้ยิน ฉันจะได้รู้ กับความจริงที่เลวร้าย มันไม่ได้โหดร้าย เพียงแต่ความจริงที่ว่า ฉันตั้งมันไว้ ว่าเป็นสิ่งที่ฉันจะไม่ยอมรับ โดยไม่มีข้อต่อรองใดใด
ความรู้สึกมันไม่ได้เหมือนฟ้าผ่ากลางใจหรอกนะ ฉันไม่น้ำเน่าและโง่แบบนางเอก MV เพลงลูกทุ่งอาร์สยาม ฉันบอกเลยว่าฉันไม่เสียใจ แต่ฉันโกรธ โกรธมาก แต่เป็นความโกรธที่โคตรเยือกเย็น ฉันไม่โวยวายอะไรเลยแม้แต่นิด ฉันเดินต่อด้วยอาการหน้านิ่ง เข้าร้านนวดไป นอนนวดอยู่ 2 ชม. พร้อมหยิบมือถือขึ้นมา ไลน์ไประเบิดอารมณ์กับคนสนิทแค่ 2 คนเท่านั้น คนแรกคือคนสนิทที่สุดในชีวิตฉัน อีกหนึ่งคนคือคนสนิทกับเราทั้งคู่
ฉันระเบิดอารมณ์จนพอใจ คิดว่าฮีลตัวเอง จากอารมณ์อันไม่ปกติได้ ก็เดินออกมา แต่ความเยือกเย็นของฉัน มันไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น
ฉันเดินซื้อของในห้างด้วยอาการที่ปกติแบบไม่ปกติ ฉันเลือกหนังสืออยู่นานกว่าชั่วโมง ยังไม่จบแค่นั้น ฉันยังเดินซื้อของในตะวันนาต่อได้ด้วยอารมณ์ที่สุนทรี ยิ้มให้กับทุกคนที่รู้จัก ทักไปหาเพื่อนที่เคยฝากซื้อฮาร์ฟวิก สงสัยกันใช่ไหมหละ ว่าคนที่ทำให้ฉันเจอกับความเลวร้ายไปไหน ก็เดินอยู่ข้างๆ กัน แบบรู้ชะตากรรมตัวเองนี่แหละ เยือกเย็นสัสไหมหละ ฉันว่าตอนนั้นฉันโคตรเท่ อิอิ
เมื่อกลับบ้านมา ฉันพูดทวนกับสิ่งที่ฉันเคยพูดและเขาเองก็เคยสัญญาด้วยตัวเอง พูดแค่ไม่กี่คำ เป็นอันรู้เรื่องกันจบดิล ฉันเก็บของทุกอย่าง เอกสาร ของสำคัญ เสื้อผ้าทุกชิ้นทุกตัวลงในถุงดำใหญ่ใบเดียว หนังสือทุกเล่มลงกระเป๋าใบใหญ่ ของใช้ส่วนตัวทุกชิ้นแม้กระทั้งครีมซอง ตุ๊กตาทุกตัว เครื่องใช้ เกมส์ คอม แม้กระทั่งอแดปเตอร์อันเล็ก รองเท้าทุกคู่แม้จะขาดแล้วก็ตาม ฉันเก็บทุกชิ้นด้วยความเยือกเย็น เพราะไม่อยากมีอะไรทิ้งไว้แม้แต่อย่างเดียว ฉันไม่อยากมีเหตุผลอะไรที่ต้องติดต่อ หรือกลับมา ฉันเก็บหมดทุกอย่างก็จริง แต่ฉันใช้เวลาไม่ถึง 30 นาที เขานั่งนิ่ง ๆ ไม่พูดจา ไม่ขัดขวางใดใด จนกระทั่งฉันรูดซิบกระเป๋าใบสุดท้าย น้ำของคนที่นั่งนิ่งๆ ก็ไหลออกมา ...
บทความ บทสุดท้าย
ฉันเครียดสะสมอีกแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่
ฉันคิดว่าฉันจัดการกับอารมณ์ ฮีลตัวเองจากความเครียดขึ้นมาได้แล้วเสียอีก
ฉันเข้าใจผิดหรือนี่ ....
ทำไมฉันถึงมีความรู้สึกที่จมดิ่งแบบนั้นอีกแล้ว
เมื่อวาน คงเป็นอีกวันที่เลวร้ายที่สุดสำหรับฉันอีกแล้วสินะ ฉันไม่ได้เจอเหตุการณ์ที่เลวร้ายหรอก เพียงแต่ฉันเจอกับความรู้สึกที่เลวร้ายต่างหากหละ
ฉันไม่คิดว่าในขณะที่ฉันเดินอยู่ห้างใหญ่ใจกลางความแมสนั้น ฉันจะได้ยิน ฉันจะได้รู้ กับความจริงที่เลวร้าย มันไม่ได้โหดร้าย เพียงแต่ความจริงที่ว่า ฉันตั้งมันไว้ ว่าเป็นสิ่งที่ฉันจะไม่ยอมรับ โดยไม่มีข้อต่อรองใดใด
ความรู้สึกมันไม่ได้เหมือนฟ้าผ่ากลางใจหรอกนะ ฉันไม่น้ำเน่าและโง่แบบนางเอก MV เพลงลูกทุ่งอาร์สยาม ฉันบอกเลยว่าฉันไม่เสียใจ แต่ฉันโกรธ โกรธมาก แต่เป็นความโกรธที่โคตรเยือกเย็น ฉันไม่โวยวายอะไรเลยแม้แต่นิด ฉันเดินต่อด้วยอาการหน้านิ่ง เข้าร้านนวดไป นอนนวดอยู่ 2 ชม. พร้อมหยิบมือถือขึ้นมา ไลน์ไประเบิดอารมณ์กับคนสนิทแค่ 2 คนเท่านั้น คนแรกคือคนสนิทที่สุดในชีวิตฉัน อีกหนึ่งคนคือคนสนิทกับเราทั้งคู่
ฉันระเบิดอารมณ์จนพอใจ คิดว่าฮีลตัวเอง จากอารมณ์อันไม่ปกติได้ ก็เดินออกมา แต่ความเยือกเย็นของฉัน มันไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น
ฉันเดินซื้อของในห้างด้วยอาการที่ปกติแบบไม่ปกติ ฉันเลือกหนังสืออยู่นานกว่าชั่วโมง ยังไม่จบแค่นั้น ฉันยังเดินซื้อของในตะวันนาต่อได้ด้วยอารมณ์ที่สุนทรี ยิ้มให้กับทุกคนที่รู้จัก ทักไปหาเพื่อนที่เคยฝากซื้อฮาร์ฟวิก สงสัยกันใช่ไหมหละ ว่าคนที่ทำให้ฉันเจอกับความเลวร้ายไปไหน ก็เดินอยู่ข้างๆ กัน แบบรู้ชะตากรรมตัวเองนี่แหละ เยือกเย็นสัสไหมหละ ฉันว่าตอนนั้นฉันโคตรเท่ อิอิ
เมื่อกลับบ้านมา ฉันพูดทวนกับสิ่งที่ฉันเคยพูดและเขาเองก็เคยสัญญาด้วยตัวเอง พูดแค่ไม่กี่คำ เป็นอันรู้เรื่องกันจบดิล ฉันเก็บของทุกอย่าง เอกสาร ของสำคัญ เสื้อผ้าทุกชิ้นทุกตัวลงในถุงดำใหญ่ใบเดียว หนังสือทุกเล่มลงกระเป๋าใบใหญ่ ของใช้ส่วนตัวทุกชิ้นแม้กระทั้งครีมซอง ตุ๊กตาทุกตัว เครื่องใช้ เกมส์ คอม แม้กระทั่งอแดปเตอร์อันเล็ก รองเท้าทุกคู่แม้จะขาดแล้วก็ตาม ฉันเก็บทุกชิ้นด้วยความเยือกเย็น เพราะไม่อยากมีอะไรทิ้งไว้แม้แต่อย่างเดียว ฉันไม่อยากมีเหตุผลอะไรที่ต้องติดต่อ หรือกลับมา ฉันเก็บหมดทุกอย่างก็จริง แต่ฉันใช้เวลาไม่ถึง 30 นาที เขานั่งนิ่ง ๆ ไม่พูดจา ไม่ขัดขวางใดใด จนกระทั่งฉันรูดซิบกระเป๋าใบสุดท้าย น้ำของคนที่นั่งนิ่งๆ ก็ไหลออกมา ...