ใครเคยรู้สึกแบบนี้มั้ย ท้อกับการเข้าเรียนในมหาลัย ตอนนี้เราอยู่ปี 4 แล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะจบมั้ย โปรเจคก็ยังไม่เสร็จ และเหมือนจะไปไม่รอดกับคู่โปรเจคอีก เราไม่ใช่คนฉลาด หัวช้า เวลาจะทำอะไรต้องค่อยเป็นค่อยไป แต่ทุกสิ่งรอบตัวเรากับเร็วไปซะทุกอย่าง เราอยากทำให้ได้ เรียนให้เข้าใจ แต่ยังไงก็ไม่เข้าใจ เวลาจะเข้ามาเรียนแต่ละครั้ง ก็จะทำให้รู้สึกท้อ เหนื่อย ไม่อยากก้าวเข้ามาในห้องเรียนเลย สภาพแวดล้อม สังคมเพื่อน ทุกอย่างมันดูแย่ไปหมด เคยมีหลายครั้งที่เวลาหลับไปแล้ว ก็อยากให้ตัวเองหลับไปเลย ไม่ต้องตื่นมาอีก รู้ว่าแค่อีกปีทนหน่อย แต่มันเป็นปีที่ยาวนานและทรมานมาก ถ้าเพื่อนดี อาจารย์ดี ทุกอย่างมันน่าจะโอเคกว่านี้ แต่นี่ทุกอย่างมันดูแย่มาก อยากจบอยากทำให้พ่อแม่ภูมิใจ แต่ใจเราตอนนี้แทบจะไม่เหลือกำลังใจแล้ว มันท้อแท้มาก ชีวิตก่อนเข้ามหาลัยของเรา ไม่เคยรู้สุกเหนื่อยเท่านี้มาก่อน ไม่ใช่เหนื่อยกายนะ แต่เหนื่อยใจมาก มีหลายคนบอกนี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตของการเป็นผู้ใหญ่ ถ้าเริ่มต้นมันจะท้อขนาดนี้ แล้วต่อไปละ เราต้องเจอสังคมยังไง หลายคนคงมีภูมิต้านทานในการใช้ชีวิต แต่เราอ่อนไหวกับทุกเรื่อง คิดมากกับสิ่งรอบตัว เคยบอกกับตัวเองว่า จะไปคิดทำไมให้เหนื่อย แต่ก็ยังคิด ฟังจากที่คนอื่นบอกหรือแนะนำว่าทำยังไงไม่ให้เหนื่อยหรือท้อ พยายามลองทำ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ ท้อจนจุก ร้องไห้ไม่ออกแล้ว
ท้อกับการเรียนมหาลัย