สัพเพ ธัมมา อนัตตา

มิมีอะไร ที่ไม่ใช่สภาวะธรรม

สัจจปรมัตธรรม

จิต เจตสิก รูป นิพพพาน

                                                           ล้วนเป็น สัพเพ ธัมมา อนัตตา

นี่คือพุทธ !!!!!!!


จิตเที่ยง นิพพานเที่ยง

                                                           นั่นมิใช่สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติ

อัตตา ไม่มีในพุทธ

อัตตา อันมีมาแต่เหตุคือ

อวิชชา ตัณหา อุปปาทาน

                                                                   อัตตา นั่นคืออุปาทาน !!!!!!!

ทุกข์ทั้งปวง ล้วนมีเหตุมาจากการเกิด

นั่นคือสังขาร สังขตธรรม

เกิด ปรุงแต่ง เสื่อม สลาย ............... เกิด ฯลฯ

                                                            นี่คือวัฎฎะ คือกองแห่งทุกข์

ทุกข์ ต้องกำหนดรู้


เหตุแห่งทุกข์ หรือการเกิด การได้อายตนะ คือตัณหา

ทะยานอยากใน กาม ภาวตัณหา วิภาวตัณหา

กาม , กิน กาม เกียรติ

สิ่งอันน่ารักน่าใคร่ ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมมารมณ์

                                                      มีคุณน้อย มีโทษมาก

คุณน้อยของกามคือ ความเอร็ดอร่อย ความเพลินเพลิน

โทษมากคือ ทุกข์จากการเกิด แก่ เจ็บตาย ความพลัดพราก ร่ำไรรำพัน โสกะ ปริเทวะ  ฯลฯ

ตัณหา สมุทัย ต้องละ


สภาวธรรมอันสงัด สงบ จากกาม กิน กาม เกียรติ

คือการไม่เกิด ไม่ได้อายตนะ ไม่เสื่อม ไม่สลาย ไม่มีโลกนี้ ไม่มีโลกหน้า ไม่มีในระหว่างโลกทั้งสอง ปราศจากทุกข์

นั่นคือ นิโรธ ต้องทำให้แจ้ง


ความเข้าใจ คิด พูด ทำ เลี้ยงชีพ

ที่ชอบเป็นเป็นอย่างไร พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้แล้วแด่เหล่า เวไนยสัตว์ผู้มีธุลีในดวงตาน้อย

นั่นคือ มรรค ต้องเจริญ


พุทธ คือ

ปัจจุบันขณะคือผล อันเนื่องมาแต่เหตุในอดีต

ปัจจุบันขณะคือวิบาก อันมีเหตุมาแต่กรรมในอดีต

พุทธ

วิบาก กรรม วิบาก.........ฯลฯ

กุศลกรรมแห่งการสิ้นกรรม คือการไม่เกิด ไม่ได้รับอายตนะคือ

                                                                             อริยมรรคทั้งแปด

เมื่อไม่เกิด ไม่มีอายตนะ ก้อไม่เสื่อม ไม่สลาย

นี้คือนิพพานแห่งพุทธ

                                                                    นิพพานแห่งพุทธ คือการไม่เกิด

                                                                                      ไปเกิดในนิพพานมิใช่พุทธ