คิดว่าทุกคนเคยเจอกระทู้แบบนี้มาเป็นล้านแล้ว
แต่ตอนนี้เราไม่ไหวจริงๆ
ทำงานอยู่รัฐวิสาหกิจแห่งนึงค่ะ
เครียดกับที่ทำงานมากเพราะเข้ากับหัวหน้าไม่ได้
โดนด่าบ่อยมาก พี่ๆร่วมงานบอกว่าให้อดทน เขาเป็นแบบนี้มานานแล้ว พวกพี่ๆก็เปลี่ยนเขาไม่ได้
ปัญหาสำคัญคือเวลาเราเครียดจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ
นี่ก็สองอาทิตย์แล้ว น้ำหนักลดมากๆ ปกติก็ผอมอยู่แล้ว
เราอดทนน้อยไปใช่ไหม ขนาดตัวเองยังคิดเลยว่า แค่2อาทิตย์เอง ไม่ไหวแล้วเหรอ
เคยทำงานมาก่อนหน้านี้นะคะ 2 ปี แต่ไม่มีปัญหาอะไร
มาตรงนี้เพราะคิดว่ามั่นคง เป็นรัฐวิสาหกิจ เงินน้อยแต่มั่นคง
คิดผิดไหมไม่รู้
ตอนนี้มีเงินเก็บอยู่2แสนนิดๆ ไม่มีภาระอย่างอื่น อยากเอาไปเรียนภาษาเพิ่ม(ภาษาที่สาม)
กำลังหาข้อมูลอยู่ คิดว่าเอาไว้เป็นทางเลือกให้ชีวิต
(ใจจริงอยากทำงานด้านภาษา แต่มาจุดนี้เพราะเรียนตามที่ที่บ้านต้องการ)
แต่อย่างที่จั่วหัวไว้ คืออยากออกมากๆ
เพื่อนร่วมงานโอเค ทุกคนบอกให้ทน แต่จะทนได้แค่ไหน
(เราทำงานกับเขาโดยตรง คนอื่นแค่ต้องประสานงานกันบ้าง)
เป็นคนเครียดง่ายไป อดทนน้อยไปตามแบบฉบับคนรุ่นใหม่ใช่ไหม
นี่คือโลกความจริงที่ต้องทนเพราะทุกที่ก็เหมือนกันใช่ไหม
อยากออกจากงานค่ะ
แต่ตอนนี้เราไม่ไหวจริงๆ
ทำงานอยู่รัฐวิสาหกิจแห่งนึงค่ะ
เครียดกับที่ทำงานมากเพราะเข้ากับหัวหน้าไม่ได้
โดนด่าบ่อยมาก พี่ๆร่วมงานบอกว่าให้อดทน เขาเป็นแบบนี้มานานแล้ว พวกพี่ๆก็เปลี่ยนเขาไม่ได้
ปัญหาสำคัญคือเวลาเราเครียดจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ
นี่ก็สองอาทิตย์แล้ว น้ำหนักลดมากๆ ปกติก็ผอมอยู่แล้ว
เราอดทนน้อยไปใช่ไหม ขนาดตัวเองยังคิดเลยว่า แค่2อาทิตย์เอง ไม่ไหวแล้วเหรอ
เคยทำงานมาก่อนหน้านี้นะคะ 2 ปี แต่ไม่มีปัญหาอะไร
มาตรงนี้เพราะคิดว่ามั่นคง เป็นรัฐวิสาหกิจ เงินน้อยแต่มั่นคง
คิดผิดไหมไม่รู้
ตอนนี้มีเงินเก็บอยู่2แสนนิดๆ ไม่มีภาระอย่างอื่น อยากเอาไปเรียนภาษาเพิ่ม(ภาษาที่สาม)
กำลังหาข้อมูลอยู่ คิดว่าเอาไว้เป็นทางเลือกให้ชีวิต
(ใจจริงอยากทำงานด้านภาษา แต่มาจุดนี้เพราะเรียนตามที่ที่บ้านต้องการ)
แต่อย่างที่จั่วหัวไว้ คืออยากออกมากๆ
เพื่อนร่วมงานโอเค ทุกคนบอกให้ทน แต่จะทนได้แค่ไหน
(เราทำงานกับเขาโดยตรง คนอื่นแค่ต้องประสานงานกันบ้าง)
เป็นคนเครียดง่ายไป อดทนน้อยไปตามแบบฉบับคนรุ่นใหม่ใช่ไหม
นี่คือโลกความจริงที่ต้องทนเพราะทุกที่ก็เหมือนกันใช่ไหม