**** รำพึง ****

อรุณเจิมหน้านภาผ่อง
แสงทองแสงเงินเหนือเขินเขา
มาลีคลี่ช่อล้อลมเบา
ซบเซากลับชื้นแช่มชื่นบาน

นกการ่าร้องแซ่ซ้องเสียง
บินเรียงเป็นคู่เป็นหมู่ผ่าน
ปลาโดดโลดเต้นบนผิวธาร
บ้างคร้านพักหางรักวังเวง

เค้าฝนเยือนมาฟ้าไม่ใส
ไม้ไกวต้องลมพัดข่มเหง
ผีเสื้อสดุดนกหยุดเพลง
งดเครงงดครื้นสะอื้นไพร

สนธยาทาบทาดาราแพรว
ถิ่นแถวเงียบงับต่างหลับไหล
จันทร์แรมแจมเสี้ยวเหมือนเปลี่ยวใจ
เรไรหรีดหริ่งชิงบรรเลง

ละอองพระพายโชยชายหว่าน
สะท้านหนูปรับกระฉับเฉง
ว๊ากว๊ายว๊ากวิ๊งหญิงหวั่นเกรง
เขนงกอดเข่าเฝ้ารำพึง

สู่โลกนิทราเวลานี้
ราตรีแผ่รอบพาดขอบขึง
ส่ำสรรพสำเนียงเลี่ยงอลอึง
ปานหนึ่งหญิงตายไปครึ่งตัว

ตั้งใจใส่ถุงแล้วเชียว เกิดเฉลียวใจขึ้นมา โดนจับได้แน่นอน เลยมาลงทู้เอง คริคริ