#แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ “โลกที่ถูกสร้างจากกระแสความคิด และกิเลส” (เรื่องสั้นพัฒนาตนเอง)

#แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ “โลกที่ถูกสร้างจากกระแสความคิด และกิเลส”

    เมื่อคืนผมนอนไม่หลับ ... ผมตื่นขึ้นกลางดึก ... ครั้นเมื่อผมตื่นขึ้น “ความคิด” ก็เริ่มทำงาน ...
ความคิดในห้วงแห่งความมืดยามค่ำคืน มันเติบโตและงอกงาม
ผมพบว่าความคิดในยามค่ำคืนส่วนใหญ่แล้วจะเป็นความคิดในแง่ลบ
และเรากำลังโดนมันโจมตี เพราะเราไปเวทนาความคิดของเราเอง ...

    ในเมื่อนอนไม่หลับแล้ว... ผมจึงตัดสินใจนั่งสมาธิ ในห้วงเวลาใกล้รุ่ง ...
ความจริงแล้วผมไม่ชอบนั่งสมาธิกลางดึกเสียเท่าไร
เนื่องจากจิตเรากำลังอ่อนแอ
แต่ในช่วงใกล้รุ่ง ถือเป็นเวลาที่ดีที่สุดสำหรับตัวผมเอง

    ผมนั่งลง... ทำสมาธิ และทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาในชีวิต ...
ผ่านไปซักพักผมก็เริ่ม “เห็น” ...
ผมเห็นนิสัยเก่าของตัวเองในรูปแบบต่างๆ เห็นกิเลสตัวเอง มันสะสมจนกลายเป็น “อีโก้” ตัวใหญ่
ผมตกใจเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เริ่มที่จะชิน ...
ผมพบว่าอีโก้ในตัวผมนั้นมีหลากหลายรูปแบบตามแต่นิสัยที่ผมสะสมมา และที่สำคัญผมพบว่า
“อีโก้เหล่านั้นไม่ใช่ตัวเรา”

อีโก้ที่ไม่ใช่ตัวเรา แต่เราคิดว่ามันเป็นเรา

    ผมพบว่า ... แท้จริงแล้ว “อีโก้” ที่เราคิดว่าเป็นตัวตนของเรา นั้นไม่ใช่ตัวของเราโดยสิ้นเชิง
อีโก้ดังกล่าวได้แก่ลักษณะนิสัย หรือสันดานของแต่ละบุคคล
บางคนนิสัยเกรี้ยวกราด บางคนนิสัยขี้กลัว หวาดระแวง บางคนนิสัยดีชอบช่วยเหลือคนอื่น ฯลฯ
ทั้งหมดนั้นเราคิดว่าคือตัวเรา แท้จริงแล้วไม่ใช่ตัวเราโดยสิ้นเชิง

    กิเลส กลายเป็นนิสัย สะสมเข้าเรื่อยๆ กลายเป็นอีโก้ สะสมเข้าเรื่อยๆ กลายเป็นตัวเรา
แต่แท้จริงมันไม่ใช่เราตั่งแต่ต้น มันต้องอาศัยเราเพื่อดำรงอยู่บนโลกใบนี้ ขาดเราไม่ได้
แต่เราสามารถขาดจากอีโก้ได้ ... เมื่ออีโก้ในใจเราลดน้อยลง เราจะเห็นทางสว่างขึ้น เห็นภาพชัดขึ้น
จิตใจสะอาดขึ้น ...



อีโก้สร้างโลก

    อีโก้กำเนิดจากความคิด และกิเลส ตัณหา ...
เมื่อมันมีมากเข้ามันกลายเป็นตัวเรา ...
และมันก็สร้างโลกที่เราสนใจขึ้นมา
โลกที่ผมเห็นเป็นเหมือน “ฟองสบู่” ค่อยๆ ขยายตัวขึ้น
สะสมตัวเองใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ตามกรรม หรือการกระทำที่เป็นนิสัยในแต่ละวันของตัวเราเอง ...

    โลกที่เราสร้างขึ้นจากภายใน และทับซ้อนกับโลกของแต่ละคนที่สร้างขึ้นด้วยตัวของเขาเหล่านั้นเอง
แต่เราอาจไม่รู้ตัวว่าเราสร้างโลกให้เป็นอย่างทุกวันนี้ และมันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
มันขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ ตามกาลเวลา ... ที่เป็นแบบนี้เพราะ “กิเลส” ต้องการที่อยู่

    กิเลส ก่อให้เกิดความคิด ความคิดกลายเป็นนิสัย นิสัยกลายเป็นอีโก้ เป็นตัวเรา ...
และเราทุกคนต่างก็สร้างโลกใบที่เราสนใจขึ้นมาทุกๆ วัน เราทำตามกิเลส ทำตามนิสัย ถูกนิสัยควบคุม ถูกกิเลสควบคุม
เนื่องจากมันต้องการที่อยู่บนโลกใบนี้ ถ้าไม่มีเรา มันก็ไม่มีที่ “ปักหลัก” ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน ได้แต่ล่องลอยไปวันๆ

สร้างโลกใบใหม่ด้วยตัวเราเอง

    ผมพบว่า... การตัดขาดจากอีโก้ หรือตัวตนของเรานั้น มันยากแสนยาก ...
แต่ซักวันหนึ่งผมจะตัดขาดจากมันให้จงได้ ...
หากยังตัดขาดไม่ได้ ผมตัดสินใจอยู่ร่วมกัน ... อยู่อย่างสันติ ...
ผมเริ่มสำรวจว่าผมมีอีโก้ที่ไม่ดีอะไรบ้าง และต่อไปนี้จะพยายามลดมันลง
แต่จะหันไปคบหากับอีโก้ด้านที่ดีๆ แทน

    หากคุณอยากประสบความสำเร็จ ... จงสร้างอีโก้ที่ดีขึ้นมา
สร้างนิสัยแห่งความสำเร็จ หรือ Successor Habit (นิสัยแห่งผู้ประสบความสำเร็จ)
และพยายามลดนิสัยด้านมืดลงไป ... อย่าให้มันควบคุมเรา ...
โลกใบใหม่จะเริ่มฟองตัวขึ้น ในบางครั้งโลกของคุณอาจไปทบซ้อนกับโลกของคนที่มองในแง่ลบบ้าง ...
แต่คุณควรสนใจมันให้น้อย หรือไม่สนใจเลยยิ่งดี
เพราะสิ่งเหล่านั้นคือ noise หรือสิ่งรบกวนใจที่ทำให้คุณไม่ไปถึงจุดมุ่งหมายแห่งความสำเร็จ

    เริ่มต้นสร้างโลกใบใหม่ด้วยใจของคุณเอง ไม่ต้องไปพึ่งพาคนอื่น หรือพึ่งพาสิ่งอื่น ควบคุมใจตนเอง
พึ่งพาตนเอง ทบทวนตนเอง ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตัวเองจากภายใน
มิใช่ให้สิ่งภายนอกที่เป็นเหมือน “เงา” ไม่ใช่จุดกำเนิดแท้ๆ มาทำให้คุณหวั่นไหวได้...

    เช้าพอดี... แสงยามเช้า เปรียบเสมือนแสงสว่างในใจผม แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ ...
ผมผ่านค่ำคืนที่ถูกความคิดลบๆ รบกวนใจได้อีกครั้ง ผมตื่นจากสมาธิ และเริ่มต้นวันใหม่ด้วยใจใหม่ที่สดใสกว่าทุกวัน ...
...

ขอบพระคุณทุกท่านที่อ่านจนจบนะครับ