สวัสดีค่ะ เราอายุ 17 นะคะ รู้สึกสงสัยว่าตัวเองเป็นหรือเปล่ามานานมากแล้วค่ะ ประมาน 4- 5 เดือนได้ แต่ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะมันไม่เท่าตอนนี้และพอมาเห็นประเด็นเรื่องตอนนี้ยิ่งกลัว เอาเป็นว่าเราจะไม่พูดถึง เราแค่อยากรู้ว่าอาการของเราใช่ภาวะอาการโรคซึมเศร้าไหม ไม่อยากไปหาหมอจริงๆค่ะกลัวและก็คิดว่าบางทีตัวเองอาจจะคิดไปเองว่าเป็นก็ได้ เราตอนแรกเป็นคนที่ติ่งเกาหลีหนักมาก แล้วพอขึ้นม.ปลายด้วยความที่พ่ออยากให้เข้าสายวิทย์แต่เราอยากเรียนศิลป์พ่อก็ยอมให้เราเรียนแต่พ่อแม่ตั้งความหวังไว้มากว่าถ้าเรียนศิลป์แล้วเกรดต้องดี เราก็ทำมาตลอดเพราะคิดว่าพ่อแม่อุตส่าห์ให้เรียนสายศิลป์แล้ว ด้วยเหตุนี้หรือเปล่าไม่รู้ ทำให้พอเริ่มขึ้นม.5 เราก็เลิกติ่งเกาหลีค่ะ มันเลิกไปแบบไม่ได้ตั้งใจอยู่ๆก็รู้สึกว่าเฉยๆขึ้นมา ก็ยังไม่อะไรค่ะ จนเริ่มมาช่วงม.5 เทอม 2 ปกติเราจะชอบดูซีรี่ย์มากไม่ว่าญี่ปุ่น เกาหลี รวมทั้งชอบอ่านมังงะหนังสือการ์ตูนมาก อยู่ๆเราก็รู้สึกว่าไม่อยากทำอะไรเลย รู้สึกว่าน่าเบื่อไปหมด ถึงจะว่างแค่ไหนก็ไม่อยากทำอะไรเลย พอเข้าสู่ช่วงปิดเทอมนี้ขึ้น ม.6 เราเรียนพิเศษอาทิตย์นึงประมาน 3-4 วันค่ะ เรียนตั้งแต่ 8 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น พอไม่มีเรียนก็ไม่ได้ทำอะไรค่ะรู้สึกไม่อยากทำอะไรเลย พอเป็นอย่างนั้นก็รู้สึกหดหู่ รู้สึกเหงา รู้สึกอยากร้องไห้อยู่แทบตลอดเวลาค่ะ แม้แต่ตอนไปเรียน เวลาฟังเพลงถึงจะไม่ใช่เพลงเศร้าก็อยากร้องไห้ ไม่ได้อกหักนะคะ และเราก็เป็นคนที่ขี้กังวล คิดมากในทุกๆเรื่องมากจนเราเริ่มกลัวแล้วรู้สึกกดดัน แต่เราอยากเปิดเทอมอยากเจอเพื่อนไม่ใช่ว่าอยากเก็บตัวอยู่คนเดียวเพราะเราคิดว่าถ้าไปรร.อาจจะดีขึ้น (คิดว่านะ) และเราก็ไม่คิดอยากตายด้วยเราเป็นคนที่หวงชีวิตตัวเองมาก เราเลยงงตัวเองว่ามีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าไหม(เพราะอ่านอาการมาเขาว่าจะมีประมานนี้) เราไม่อยากไปหาหมอ ไม่อยากกินยา กลัวคนรับไม่ได้ แล้วก็กลัวว่าจะมีผลตอนทำงานไหม เคยบอกพ่อแม่แล้วแต่เขาก็ไม่อะไรบอกเราว่าอย่าคิดมากอะไรงี้ ใครที่มีความรู้ช่วยหน่อยนะคะ อาจจะพิมพ์วนๆงงๆไปบ้างต้องขออภัย
อาการแบบนี้ใช่โรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ ไม่อยากไปหาหมอค่ะ