สวัสดีค่าาาา กลับมาอัพแล้วนะคะ ห่างหายไปนานอีกแล้ว ไปต่อกันเลยจ้า ^^
ค่อยๆเรียนรู้กันไป~~
หนุ่มญี่ปุ่นนั่งนิ่ง เมื่อเห็นว่าเราท่อน้ำตาแตกแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย พี่เค้าดูตกใจมาก ได้แต่เรียกชื่อเราและพยายามปลอบ
K : "nn.... nn... เป็นอะไรไปครับ คุณโกรธผมเรื่องอะไร?...." TT
เราก็ยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อไป ก่อนที่จะบังคับตัวเองพูดออกมาว่า
N : "ฉะ...ฉันไม่ได้โกรธ...หรอกค่ะ... ฉัน..แค่...แค่..สะ...เสียใจ...ที่คุณดูเหมือน...ไม่ชอบ สะ เสื้อที่ฉัน...ให้...."
K : "เอ๋??? ผมชอบนะครับ ทำไมจะไม่ชอบล่ะ? คุณซื้อให้ผมนินา" ^^
N : "แต่..คุณ..สะ..ใส่มันแป๊ปเดียว... คุณ..มะ..ไม่ได้ต้องการมัน..." T___T
K : "ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ ผมแค่เขินที่จะใส่เสื้อคู่น่ะ แต่เอามาใส่เดี่ยวก็ใส่ได้นะ" ^^
N : "งั้นคุณ กะ..ก็...อายที่มีฉัน...เป็นแฟนใช่มั้ย..คะ..." (คิดไปโน่นอีกตู) -"-
K : "ไม่ใช่นะครับ ทำไมคุณคิดแบบนั้นกันล่ะ?"
N : "ฉัน ขะ..ขอโทษนะคะ... ฉันไม่ สะ...สวย ไม่น่ารัก...คุณเลยอาย...ทะ...ที่เดินกับฉัน..." T^T
K : "ไม่จริงเลยนะครับ ทำไมคุณคิดมากแบบนี้ล่ะ" พี่เค้าพูดพร้อมจับหน้าเรา "คุณน่ารักมากนะ ผมไม่เคยอายที่เดินกับคุณเลย"
N : "บะ..บางที คุณอาจจะ...เหมาะกับ..สะ..สาวญี่ปุ่นด้วยกัน..มากกว่า... ถ้า...คุณ...จะ..เจอคนที่...ใกล้ชิด..กับคุณมากกว่า... คุณ..ก็...เปิดใจนะ..ฉัน...เข้าใจดีว่า...ฉันไกลกับคุณ..." (ดูความงี่เง่าของเราตอนนั้นสิคะ คุณผู้อ่านข๋าาา~~ T^T)
หนุ่มญี่ปุ่นถอนหายใจ
K : "ทำไมคุณพูดแบบนี้ล่ะ? ผมไม่อยากได้ยินมันเลยนะ"
N : "แค่จับมือกัน คุณยัง..มะ..ไม่ค่อยอยากจะจับ..เลย.."
K : "ผมแค่เขินนะครับ.." TT
N : "บะ..บางทีฉันก็สงสัยว่า... จริงๆแล้วคุณ..รักฉันรึเปล่า..."
K : "รักสิ.. ถ้าไม่รักผมไม่กลับมาไทยอีกรอบนะ... ถ้าผมไม่รัก... ผมคงไม่เลือกผู้หญิงไทยมาเป็นแฟนด้วย..." (•_•)
เรายังคงสะอึกสะอื้น ในใจก็คิดตาม พยายามฟังเหตุผลของเค้า ซึ่งมันก็จริง.. ภาพลักษณ์ของผู้หญิงไทยในสายตาของชาวต่างชาติ มันค่อนข้างดูไม่ดีเท่าไหร่ และมีชื่อเสียงในด้านลบเป็นอย่างมาก เป็นความจริงที่ประเทศเราปฏิเสธไม่ได้... TT'
K : "คุณเป็นแฟนต่างชาติคนแรกของผมนะ... ผมรู้ว่าผมกำลังทำอะไรครับ.. โปรดอย่าเข้าใจผมผิดเลย.."
เรามองหน้าเค้าด้วยน้ำตาที่ไหลหยดย้อย หน้าเยินหมดแล้วเรา.... ฮืออออ.... มากอดที~~ (..T^T..)
แล้วคืนนั้นเราก็คืนดีกันค่ะ 5555 แต่พอพี่เค้าเข้าไปอาบน้ำ เราก็รีบแอบเอาเสื้อคู่ของเค้าไปซ่อนไว้ คือเราไม่อยากให้เค้าใส่แล้วแหละ รู้สึกเหมือนเป็นการบังคับ เลยตัดตรงนี้ไป ไม่ให้ใส่ดีกว่า...
เช้าวันต่อมาพี่แกตื่นก่อนเราค่ะ เราก็ลืมตาขึ้นมาเห็นหนุ่มญี่ปุ่นกำลังคุ้ยๆหาๆอะไรในตู้เสื้อผ้า เราเลยเดินไปดู พี่เค้าเลยถามว่าเห็นเสื้อคู่ของเค้ามั้ย? เราเลยบอกโยนทิ้งไปแล้ว.. (ห้องเก็บของของเราอยู่ชั้น 4 ค่ะ) พี่แกก็เหวอค่ะ (-[]-!) ถามเราว่าทิ้งทำไม? ทิ้งจริงหรอ? แล้วพี่แกก็จะลงไปข้างล่างเพื่อไปหา เราเลยดึงพี่เค้าไว้
N : "จะไปหาทำไมคะ เสียเวลานะ มันทิ้งไปแล้ว.."
K : "ผมจะไปหามัน มันเป็นเสื้อที่คุณซื้อให้ผมนะ.."
N : "มันไม่สำคัญหรอกค่ะ มีไว้คุณก็ไม่ใส่นินา" พูดแบบงอนๆอยู่
K : "ใส่สิ ผมจะใส่มันนะ" แล้วพี่แกก็เปิดประตูพรวดพราดออกไป เรานี่รีบวิ่งตามแล้วลากพี่เค้ากลับมาในห้อง 5555 เลยบอกพี่แกไปว่าไม่ได้ทิ้ง เราเลยเดินไปหาแล้วหยิบให้ หนุ่มญี่ปุ่นเลยรีบใส่เสื้อตัวนั้นทันที (-0-")
อู้ยยยย.. ใส่เอาใจเราใช่มั้ยคะ? อิอิ (*^▽^*)
หลายวันผ่านไป พวกเราก็เริ่มวางแผนเรื่องเที่ยวภูเก็ต ^^
เราพากันไปซื้อไกด์บุ๊ค จองตั๋วเครื่องบิน บุ๊คโรงแรม และเช็คสภาพดินฟ้าอากาศ เราจองตั๋วกลับตอนสงกรานต์พอดีอยากลองเล่นที่ภูเก็ต เล่นสงกรานต์ที่นั่นสักวันน่าจะโอเค พี่เค้าให้เราเป็นคนแพลนและจัดการทริปนี้ทั้งหมด ซึ่งมันก็เหนื่อยเอาการเลยทีเดียว กับการไปครั้งแรก~
ได้เวลาออกเดินทางไปภูเก็ตกันแล้ว ^___^
ในที่สุดวันที่เราเดินทางไปภูเก็ตก็มาถึง เราออกกันตั้งแต่เช้ามืด วันแรกเราพากันพักในตัวเมือง เราพาพี่เค้าหลงทางบ้างนิดๆหน่อยๆ เพราะเราก็ไม่เคยมาที่นี่เหมือนกัน อาศัยถามทางคนแถวนั้นและเปิดแผนที่เอา เรามาที่นี่เรารู้สึกเหมือนไปเที่ยวต่างประเทศเลยค่ะ ชาวภูเก็ตทักเราว่าเป็นนักท่องเที่ยวชาวจีนเยอะมาก หนุ่มญี่ปุ่นนี่ขำใหญ่ บอก "คุณเป็นคนไทยแต่โดนคนไทยพูดภาษาอังกฤษใส่" เราเลยลองมาเดินคนเดียวนำหน้าพี่เค้า บางทีก็โดนทัก "Hello! Welcome" บางคนก็ "หนีห่าว" บางทีก็ "คนนิจิวะ" เอ่อ... จนเราขี้เกียจบอกไปแล้วค่ะ ว่าเราคนไทยค่ะพี่ คนไทย! (-____-)
แดดที่นี่ร้อนแรงมากค่ะ ยิ่งเราพากันเดินเที่ยว ออกไปข้างนอกบ่อยๆนี่โดนแดดแผดเผาไหม้ไปทุกส่วน จนเราทนไม่ไหวต้องไปซื้อครีมกันแดดมาทา พอกลับที่พักนี่พากันแย่งกันอาบน้ำก่อน เพราะตัวเหนียวและเหงื่อโชกมาก เมามากค่ะ เมาแดด (￣ー￣)
พอวันที่ 2 เราก็ย้ายไปพักอยู่แถวหาดป่าตอง และหาซื้อทัวร์แถวนี้ ซึ่งก็ถือว่าเราโชคดีที่เดินหา เพราะถ้าซื้อจากทางเน็ต หรือซื้อจากโรงแรม ราคาสูงกว่าเดินถามตามหาดมาก (-0-) ตอนแรกเราอยากเปรียบเทียบเลยเนียนเป็นคนต่างชาติไปถามราคา พอเดินถัดมาอีกหลายๆร้านเราเลยลองพูดภาษาไทย ซึ่งทัวร์ที่เราจะไปกันคือ เกาะสิมิลัน แต่ย้ำนะคะว่าต้องเป็นคนไทยถึงจะต่อได้ราคานี้ได้ และต้องใช้โหมดไม่ลดไม่ซื้อด้วยค่ะ เดินหาไปเรื่อยๆ เพราะคนขายเค้าจะปิดยอดของแต่ละวัน หนุ่มญี่ปุ่นชมปริเลยค่ะว่าเราต่อราคาเก่งมาก ไม่รู้เราจะดีใจดีมั้ย? 5555
พอถึงวันที่จะข้ามไปเกาะ เราต้องตื่นกันตั้งแต่ตี 4 เพราะจะมีรถตู้มารับตอน 6 โมงเช้า เราโชคร้ายตรงที่รถมารับที่โรงแรมเราเป็นกลุ่มสุดท้าย เลยได้นั่งเบาะหลังสุด เบียดกันกับคู่รักฝรั่งอีก 2 คน (-...-) ระหว่างทางหนุ่มญี่ปุ่นทนไม่ไหวเลยซบไหล่เราแล้วหลับไป และความรันทดในการนั่งครั้งนี้จึงเกิดขึ้น! ด้วยความที่มันเบียด บวกกับนั่งเบาะหลัง เวลารถขึ้นเนินแล้วมันกระโดด เบาะหลังจะโดนกระแทกหนักที่สุด หัวของคุณแฟนก็คอยแต่จะตกลงมาข้างหน้า เราต้องใช้มือค้ำหัวเค้าไว้อีกที (ลองนึกสภาพนั่งรถตู้เบาะหลังด้วยความเร็วและแบกลูกบอลหนักๆไว้บนไหล่ไม่ให้ร่วงนะคะ) (￣∇￣) เราต้องดันหัวพี่เค้าขึ้นไปนอนบนไหล่ดีๆ ทำแบบนี่ไม่ต่ำกว่า 20 รอบได้ เพราะนอนไปสักพักหัวคุณแฟนจะค่อยๆไถลตกลงมาอีก อร๊ายยยย! เมื่อไหร่จะถึงสักที~~~~ น้องหนักกกกก~~~ (ToT) คู่ฝรั่งหันมามองเราแบบสงสาร ที่ต้องมาแบกหัวคุณแฟนไว้ไม่ให้ร่วง เราได้แต่ยิ้มแห้งๆไปให้คู่นั้น สู้ตายค่ะ สู้ตาย แหะๆ ( ´∀｀*)
หนุ่มญี่ปุ่นหลับลึกมาก หลับแบบไม่รู้เดือนรู้ตะวัน นี่หลับหรือตายคะแฟนข๋าาาา~! (´д｀!) น้องนี่ดันจนกล้ามแขนจะขึ้นอยู่แล้วค่ะ ปวดไหล่มาก หนักกกกก! ปวดก้นก็ปวด ขยับท่านั่งไม่ค่อยได้เพราะมันเบียดกัน น้องจะเป็นริดสีดวงมั้ย? นี่เราเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆเองนะ ต้องสตรองขนาดไหนคะเนี่ย!? เจ็บตูดและปวดไหล่มากค้าาาา~~~! อ๊ากกกก! อยากจิร้องไห้! ｡ﾟ(ﾟ´Д｀ﾟ)ﾟ｡
และแล้วระยะเวลา 1 ชั่วโมง 40 นาที ก็ได้ผ่านพ้นไป ในที่สุดก็ถึงพังงาตอน 9 โมงเช้า หนุ่มญี่ปุ่นตื่นนอนด้วยความสดชื่น ＼(^ω^)／ แต่เรานี่สิไหล่แทบทรุด (T^T) แต่พี่เค้าก็บอกขอบคุณเรานะ นั่นทำให้เราหายเหนื่อยไปครึ่งนึงเลยละ~ อุอิ ^^
เวลา 10 โมง ขณะทัวร์ก็เรียกแต่ละกรุ๊ปให้ขึ้นเรือ พวกเราพากันอยู่ทีมสีแดง (สีโปรดเรา) ก็พากันเดินไปขึ้นทัวร์สปีดโบ๊ท พวกเรากำลังจะออกเดินทางกันแล้ว~~~ เย้ๆ ไปกันเลย~~~! ☆*:.｡. o(≧▽≦)o .｡.
☆
ไว้ตามต่อตอนหน้านะคะ ^___^
อ่านย้อนหลังได้ที่ >>
https://pantip.com/topic/36279172
อ่านตอนถัดไปได้ที่
https://pantip.com/topic/36548306
ฝากเพจของพวกเราด้วยนะคะ ^^ >>
https://web.facebook.com/nekocouplestory/
✿✿แชร์ประสบการณ์ ♥ริรักกับหนุ่มญี่ปุ่น♥ เมื่อความบังเอิญทำให้เราได้มาเจอกัน✿✿ (●^o^●) ตอนที่ 13
ค่อยๆเรียนรู้กันไป~~
หนุ่มญี่ปุ่นนั่งนิ่ง เมื่อเห็นว่าเราท่อน้ำตาแตกแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย พี่เค้าดูตกใจมาก ได้แต่เรียกชื่อเราและพยายามปลอบ
K : "nn.... nn... เป็นอะไรไปครับ คุณโกรธผมเรื่องอะไร?...." TT
เราก็ยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อไป ก่อนที่จะบังคับตัวเองพูดออกมาว่า
N : "ฉะ...ฉันไม่ได้โกรธ...หรอกค่ะ... ฉัน..แค่...แค่..สะ...เสียใจ...ที่คุณดูเหมือน...ไม่ชอบ สะ เสื้อที่ฉัน...ให้...."
K : "เอ๋??? ผมชอบนะครับ ทำไมจะไม่ชอบล่ะ? คุณซื้อให้ผมนินา" ^^
N : "แต่..คุณ..สะ..ใส่มันแป๊ปเดียว... คุณ..มะ..ไม่ได้ต้องการมัน..." T___T
K : "ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ ผมแค่เขินที่จะใส่เสื้อคู่น่ะ แต่เอามาใส่เดี่ยวก็ใส่ได้นะ" ^^
N : "งั้นคุณ กะ..ก็...อายที่มีฉัน...เป็นแฟนใช่มั้ย..คะ..." (คิดไปโน่นอีกตู) -"-
K : "ไม่ใช่นะครับ ทำไมคุณคิดแบบนั้นกันล่ะ?"
N : "ฉัน ขะ..ขอโทษนะคะ... ฉันไม่ สะ...สวย ไม่น่ารัก...คุณเลยอาย...ทะ...ที่เดินกับฉัน..." T^T
K : "ไม่จริงเลยนะครับ ทำไมคุณคิดมากแบบนี้ล่ะ" พี่เค้าพูดพร้อมจับหน้าเรา "คุณน่ารักมากนะ ผมไม่เคยอายที่เดินกับคุณเลย"
N : "บะ..บางที คุณอาจจะ...เหมาะกับ..สะ..สาวญี่ปุ่นด้วยกัน..มากกว่า... ถ้า...คุณ...จะ..เจอคนที่...ใกล้ชิด..กับคุณมากกว่า... คุณ..ก็...เปิดใจนะ..ฉัน...เข้าใจดีว่า...ฉันไกลกับคุณ..." (ดูความงี่เง่าของเราตอนนั้นสิคะ คุณผู้อ่านข๋าาา~~ T^T)
หนุ่มญี่ปุ่นถอนหายใจ
K : "ทำไมคุณพูดแบบนี้ล่ะ? ผมไม่อยากได้ยินมันเลยนะ"
N : "แค่จับมือกัน คุณยัง..มะ..ไม่ค่อยอยากจะจับ..เลย.."
K : "ผมแค่เขินนะครับ.." TT
N : "บะ..บางทีฉันก็สงสัยว่า... จริงๆแล้วคุณ..รักฉันรึเปล่า..."
K : "รักสิ.. ถ้าไม่รักผมไม่กลับมาไทยอีกรอบนะ... ถ้าผมไม่รัก... ผมคงไม่เลือกผู้หญิงไทยมาเป็นแฟนด้วย..." (•_•)
เรายังคงสะอึกสะอื้น ในใจก็คิดตาม พยายามฟังเหตุผลของเค้า ซึ่งมันก็จริง.. ภาพลักษณ์ของผู้หญิงไทยในสายตาของชาวต่างชาติ มันค่อนข้างดูไม่ดีเท่าไหร่ และมีชื่อเสียงในด้านลบเป็นอย่างมาก เป็นความจริงที่ประเทศเราปฏิเสธไม่ได้... TT'
K : "คุณเป็นแฟนต่างชาติคนแรกของผมนะ... ผมรู้ว่าผมกำลังทำอะไรครับ.. โปรดอย่าเข้าใจผมผิดเลย.."
เรามองหน้าเค้าด้วยน้ำตาที่ไหลหยดย้อย หน้าเยินหมดแล้วเรา.... ฮืออออ.... มากอดที~~ (..T^T..)
แล้วคืนนั้นเราก็คืนดีกันค่ะ 5555 แต่พอพี่เค้าเข้าไปอาบน้ำ เราก็รีบแอบเอาเสื้อคู่ของเค้าไปซ่อนไว้ คือเราไม่อยากให้เค้าใส่แล้วแหละ รู้สึกเหมือนเป็นการบังคับ เลยตัดตรงนี้ไป ไม่ให้ใส่ดีกว่า...
เช้าวันต่อมาพี่แกตื่นก่อนเราค่ะ เราก็ลืมตาขึ้นมาเห็นหนุ่มญี่ปุ่นกำลังคุ้ยๆหาๆอะไรในตู้เสื้อผ้า เราเลยเดินไปดู พี่เค้าเลยถามว่าเห็นเสื้อคู่ของเค้ามั้ย? เราเลยบอกโยนทิ้งไปแล้ว.. (ห้องเก็บของของเราอยู่ชั้น 4 ค่ะ) พี่แกก็เหวอค่ะ (-[]-!) ถามเราว่าทิ้งทำไม? ทิ้งจริงหรอ? แล้วพี่แกก็จะลงไปข้างล่างเพื่อไปหา เราเลยดึงพี่เค้าไว้
N : "จะไปหาทำไมคะ เสียเวลานะ มันทิ้งไปแล้ว.."
K : "ผมจะไปหามัน มันเป็นเสื้อที่คุณซื้อให้ผมนะ.."
N : "มันไม่สำคัญหรอกค่ะ มีไว้คุณก็ไม่ใส่นินา" พูดแบบงอนๆอยู่
K : "ใส่สิ ผมจะใส่มันนะ" แล้วพี่แกก็เปิดประตูพรวดพราดออกไป เรานี่รีบวิ่งตามแล้วลากพี่เค้ากลับมาในห้อง 5555 เลยบอกพี่แกไปว่าไม่ได้ทิ้ง เราเลยเดินไปหาแล้วหยิบให้ หนุ่มญี่ปุ่นเลยรีบใส่เสื้อตัวนั้นทันที (-0-")
อู้ยยยย.. ใส่เอาใจเราใช่มั้ยคะ? อิอิ (*^▽^*)
หลายวันผ่านไป พวกเราก็เริ่มวางแผนเรื่องเที่ยวภูเก็ต ^^
เราพากันไปซื้อไกด์บุ๊ค จองตั๋วเครื่องบิน บุ๊คโรงแรม และเช็คสภาพดินฟ้าอากาศ เราจองตั๋วกลับตอนสงกรานต์พอดีอยากลองเล่นที่ภูเก็ต เล่นสงกรานต์ที่นั่นสักวันน่าจะโอเค พี่เค้าให้เราเป็นคนแพลนและจัดการทริปนี้ทั้งหมด ซึ่งมันก็เหนื่อยเอาการเลยทีเดียว กับการไปครั้งแรก~
ในที่สุดวันที่เราเดินทางไปภูเก็ตก็มาถึง เราออกกันตั้งแต่เช้ามืด วันแรกเราพากันพักในตัวเมือง เราพาพี่เค้าหลงทางบ้างนิดๆหน่อยๆ เพราะเราก็ไม่เคยมาที่นี่เหมือนกัน อาศัยถามทางคนแถวนั้นและเปิดแผนที่เอา เรามาที่นี่เรารู้สึกเหมือนไปเที่ยวต่างประเทศเลยค่ะ ชาวภูเก็ตทักเราว่าเป็นนักท่องเที่ยวชาวจีนเยอะมาก หนุ่มญี่ปุ่นนี่ขำใหญ่ บอก "คุณเป็นคนไทยแต่โดนคนไทยพูดภาษาอังกฤษใส่" เราเลยลองมาเดินคนเดียวนำหน้าพี่เค้า บางทีก็โดนทัก "Hello! Welcome" บางคนก็ "หนีห่าว" บางทีก็ "คนนิจิวะ" เอ่อ... จนเราขี้เกียจบอกไปแล้วค่ะ ว่าเราคนไทยค่ะพี่ คนไทย! (-____-)
แดดที่นี่ร้อนแรงมากค่ะ ยิ่งเราพากันเดินเที่ยว ออกไปข้างนอกบ่อยๆนี่โดนแดดแผดเผาไหม้ไปทุกส่วน จนเราทนไม่ไหวต้องไปซื้อครีมกันแดดมาทา พอกลับที่พักนี่พากันแย่งกันอาบน้ำก่อน เพราะตัวเหนียวและเหงื่อโชกมาก เมามากค่ะ เมาแดด (￣ー￣)
พอวันที่ 2 เราก็ย้ายไปพักอยู่แถวหาดป่าตอง และหาซื้อทัวร์แถวนี้ ซึ่งก็ถือว่าเราโชคดีที่เดินหา เพราะถ้าซื้อจากทางเน็ต หรือซื้อจากโรงแรม ราคาสูงกว่าเดินถามตามหาดมาก (-0-) ตอนแรกเราอยากเปรียบเทียบเลยเนียนเป็นคนต่างชาติไปถามราคา พอเดินถัดมาอีกหลายๆร้านเราเลยลองพูดภาษาไทย ซึ่งทัวร์ที่เราจะไปกันคือ เกาะสิมิลัน แต่ย้ำนะคะว่าต้องเป็นคนไทยถึงจะต่อได้ราคานี้ได้ และต้องใช้โหมดไม่ลดไม่ซื้อด้วยค่ะ เดินหาไปเรื่อยๆ เพราะคนขายเค้าจะปิดยอดของแต่ละวัน หนุ่มญี่ปุ่นชมปริเลยค่ะว่าเราต่อราคาเก่งมาก ไม่รู้เราจะดีใจดีมั้ย? 5555
พอถึงวันที่จะข้ามไปเกาะ เราต้องตื่นกันตั้งแต่ตี 4 เพราะจะมีรถตู้มารับตอน 6 โมงเช้า เราโชคร้ายตรงที่รถมารับที่โรงแรมเราเป็นกลุ่มสุดท้าย เลยได้นั่งเบาะหลังสุด เบียดกันกับคู่รักฝรั่งอีก 2 คน (-...-) ระหว่างทางหนุ่มญี่ปุ่นทนไม่ไหวเลยซบไหล่เราแล้วหลับไป และความรันทดในการนั่งครั้งนี้จึงเกิดขึ้น! ด้วยความที่มันเบียด บวกกับนั่งเบาะหลัง เวลารถขึ้นเนินแล้วมันกระโดด เบาะหลังจะโดนกระแทกหนักที่สุด หัวของคุณแฟนก็คอยแต่จะตกลงมาข้างหน้า เราต้องใช้มือค้ำหัวเค้าไว้อีกที (ลองนึกสภาพนั่งรถตู้เบาะหลังด้วยความเร็วและแบกลูกบอลหนักๆไว้บนไหล่ไม่ให้ร่วงนะคะ) (￣∇￣) เราต้องดันหัวพี่เค้าขึ้นไปนอนบนไหล่ดีๆ ทำแบบนี่ไม่ต่ำกว่า 20 รอบได้ เพราะนอนไปสักพักหัวคุณแฟนจะค่อยๆไถลตกลงมาอีก อร๊ายยยย! เมื่อไหร่จะถึงสักที~~~~ น้องหนักกกกก~~~ (ToT) คู่ฝรั่งหันมามองเราแบบสงสาร ที่ต้องมาแบกหัวคุณแฟนไว้ไม่ให้ร่วง เราได้แต่ยิ้มแห้งๆไปให้คู่นั้น สู้ตายค่ะ สู้ตาย แหะๆ ( ´∀｀*)
หนุ่มญี่ปุ่นหลับลึกมาก หลับแบบไม่รู้เดือนรู้ตะวัน นี่หลับหรือตายคะแฟนข๋าาาา~! (´д｀!) น้องนี่ดันจนกล้ามแขนจะขึ้นอยู่แล้วค่ะ ปวดไหล่มาก หนักกกกก! ปวดก้นก็ปวด ขยับท่านั่งไม่ค่อยได้เพราะมันเบียดกัน น้องจะเป็นริดสีดวงมั้ย? นี่เราเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆเองนะ ต้องสตรองขนาดไหนคะเนี่ย!? เจ็บตูดและปวดไหล่มากค้าาาา~~~! อ๊ากกกก! อยากจิร้องไห้! ｡ﾟ(ﾟ´Д｀ﾟ)ﾟ｡
และแล้วระยะเวลา 1 ชั่วโมง 40 นาที ก็ได้ผ่านพ้นไป ในที่สุดก็ถึงพังงาตอน 9 โมงเช้า หนุ่มญี่ปุ่นตื่นนอนด้วยความสดชื่น ＼(^ω^)／ แต่เรานี่สิไหล่แทบทรุด (T^T) แต่พี่เค้าก็บอกขอบคุณเรานะ นั่นทำให้เราหายเหนื่อยไปครึ่งนึงเลยละ~ อุอิ ^^
เวลา 10 โมง ขณะทัวร์ก็เรียกแต่ละกรุ๊ปให้ขึ้นเรือ พวกเราพากันอยู่ทีมสีแดง (สีโปรดเรา) ก็พากันเดินไปขึ้นทัวร์สปีดโบ๊ท พวกเรากำลังจะออกเดินทางกันแล้ว~~~ เย้ๆ ไปกันเลย~~~! ☆*:.｡. o(≧▽≦)o .｡.
ไว้ตามต่อตอนหน้านะคะ ^___^
อ่านย้อนหลังได้ที่ >> https://pantip.com/topic/36279172
อ่านตอนถัดไปได้ที่ https://pantip.com/topic/36548306
ฝากเพจของพวกเราด้วยนะคะ ^^ >> https://web.facebook.com/nekocouplestory/