หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
........"หวุดหวิด" เศรษฐกิจไทย...../วัชรานนท์
กระทู้คำถาม
การเมือง
....วิเวกแว่ว เหว่หว้า วังเวงหวัง
หวิวๆ หวั่น ว่าวันวาร วาดหวานไว้
แว่วแววหวาน วูบวับ เวิ้งว้างไว
วูบหวั่นไหว วังวน เวียนวุ่นวายฯ
แวมๆ วับ วันวาร วาบหวานแว่ว
วอดวายแว้ว! แววหวาน หว่านหวังไว้
วนเวียนหวัง วังวนหวาน วันวารวาย
วาบหวั่นไหว หว้าวุ่น ว่าวรรคเวรฯ
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
O ดวงตาคู่นั้น .. O
. . 0 แววตาค่อยค่อยกวาด, อีกวาดหวัง ค่อยค่อยหยั่งลงทรวงพร้อมห่วงหา แล้วร่องรอยรูปสอางค์ก็ค้างคา เช้าจนตราบสนธยาไม่ล้าเลือน 0 อักษรรำร่ายบทหวังจดจ่อ แล้วตามต่อสืบสาวเรื่องราวเสมือน มือที่มองไม่เห็นบีบเ
สดายุ...
O นยะที่ต้องหยั่ง .. O
O เมื่อคลื่นฝน .. พรมพร่างไม่ว่างเว้น ค่อยโรยเส้นล้อมห่มสายลมร่ำ จึง-ผืนฟ้ารอบด้านคลี่ม่านดำ ของคืนค่ำให้สยาย .. ลงคลายตัว O เพียงจะให้หม่นหมอง .. ที่มองว่า เหมือนรูปรอยเหว่ว้า .. ยามฟ้าหลัว บังดวงวัน
สดายุ...
O ที่ปลายฝน .. O
O ตรู่เช้าเมื่อหม่นหมอก-ถูกหยอกยั่ว ลมโรยตัว .. ลูบไล้ก็ไหวสั่น แถบผ้าขาวป่ายริ้ว-ห่มผิวพรรณ พร้อมด้วยข้าวในขัน .. มุ่งมั่นรอ O แล้วพิมพ์ภาพงดงาม .. แห่งยามเช้า ค่อยทอดเงาเคียงหมู่ท่านผู้ขอ ศรัทธาของร
สดายุ...
ช่วยแปลหน่อยค่ะ??
ฟ้าที่นี่แผ้วผ่องก่องประภาส ริ้วทองลาดแรรอบขอบคิ้วหาว น้ำในธารสะท้อนแพรวดั่งแววดาว กระพริบพราวเพียงภาพทาบเปลวทอง แด่ผู้ที่เจ็บช้ำระกำรัก ที่ทุกข์หนักพักตร์พริ้มมาปริ่มหมอง ผู้สูญสิ้นดินฟ้าจะคว้
สมาชิกหมายเลข 3541985
O รูปนามเอย .. O
O ลมยามเย็นโชยเฉื่อยคล้ายเหนื่อยอ่อน เมื่อความร้อนเพียบพูนค่อยสูญสลาย ความมืดมัวหม่นดำเริ่มกล้ำกราย เมื่อแสงปลายช่วงวัน .. ดับ-อันตรธาน O แว่วสรรพเสียงนกค่ำ .. เริ่มร่ำร้อง เมื่อคีตพร้องพร่ำศัพท์ขึ้นข
สดายุ...
O รูปธรรมผู้ก้ำเกิน .. O
0 ฟ้าไร้ฝนหล่นร่วง .. ถึงช่วงแดด ปล่อยรังสีเพื่อจะแผดเพื่อจะเผา ชั่วเพียงไฟลามธูป, บางรูปเงา พร้อมเดียงสาวัยเยาว์ .. ก็เข้าครอง 0 กอปรท่วงทีบทกรรมอย่างธรรมชาติ คลายวงวาสน์รองรับให้จับจ้อง ท่วงทีนั้นสำ
สดายุ...
ชีวิตผีเสื้อ
๏ ออกจากไข่ไต่ต้นปล้นอาหาร สิบห้าวารหว่านยิ้มเพราะอิ่มหนำ คอยแยกเขี้ยวเคี้ยวขบจนครบคำ แล้วดื่มด่ำน้ำค้างและยางไม้ ๏ สร้างเกราะแก้วแวววับนับเป็นปล้อง นอนกลางห้องมองจันทร์อันสดใส พอเจ็ดวารแว่วเสียงสำเน
หมื่น พันธา
O เพียงคำเดียว .. O
O รูปเอย .. รูปแพงเจ้า ค่ำจดเช้าแต่ละห้อยเฝ้าคอยเห็น ในดวงจิตเหงาเงียบก็เพียบเพ็ญ ความเอื้อเอ็นดูล้ำ .. คอยค้ำคา O เคยหรือใจ-หยุดคิด-แม้นิดหนึ่ง หยุดซาบซึ้งความวอน .. ออดอ้อนหา ทุกหลับฝัน .. คำนึงก็ตร
สดายุ...
O รูปนฤมิต .. O
O ลมยามเย็นโชยเฉื่อยคล้ายเหนื่อยอ่อน เมื่อความร้อนเพียบพูนค่อยสูญสลาย ความมืดมัวหม่นดำเริ่มกล้ำกราย เมื่อแสงปลายช่วงวัน .. ดับ-อันตรธาน O แว่วสรรพเสียงนกค่ำ .. เริ่มร่ำร้อง เมื่อคีตพร้องพร่ำศัพท์ขึ้นข
สดายุ...
O จากนั้น .. O
0 โลกแวดล้อมเคยเขยื้อนก็เหมือนจะหยุด กับเร่งรุดก้าวย่างของร่างนั่น หอมที่โรยกลิ่นผ่านดุจม่านควัน ฟุ้งภาพฝันให้ประดังขึ้นบังตา . 0 สบแล้วเมินเขินหลบแล้วสบอีก สุดหลบหลีกเนียนใสของใบหน้า จนแม้นมีขอบคั่นข
สดายุ...
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
การเมือง
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
........"หวุดหวิด" เศรษฐกิจไทย...../วัชรานนท์
หวิวๆ หวั่น ว่าวันวาร วาดหวานไว้
แว่วแววหวาน วูบวับ เวิ้งว้างไว
วูบหวั่นไหว วังวน เวียนวุ่นวายฯ
แวมๆ วับ วันวาร วาบหวานแว่ว
วอดวายแว้ว! แววหวาน หว่านหวังไว้
วนเวียนหวัง วังวนหวาน วันวารวาย
วาบหวั่นไหว หว้าวุ่น ว่าวรรคเวรฯ