ตอนเด็กๆจำได้ว่า มักจะได้ดูหนังแนวฟีลกู๊ดเกี่ยวกับพวกความเชื่อ, ศรัทธา,พระเจ้า อะไรทำนองนี้ค่อนข้างบ่อย พอโตขึ้นมาไม่รู้ว่าหนังแนวนี้น้อยลงรึเปล่า รู้สึกเหมือนดูแนวๆนี้น้อยลงไป สำหรับเรื่อง The Shack นี้ไม่ได้กะจะดูในโรงฯด้วยซ้ำ แต่อาทิตย์นี้มีแค่เรื่องนี้ ที่น่าสนใจสุดละ ก็เลยตีตั๋วเข้าไปกระท่อมหลังนี้ซะหน่อย
เรื่องย่อคือ แม็ค (พระเอก) ผู้สูญเสียลูกสาวจากเหตุการณ์สุดเลวร้าย ทำให้เค้าจมดิ่งสู่ความโกรธแค้นและเสียใจ จนนำพามาซึ่งความสูญสิ้นศรัทธาแทบทุกอย่าง แม้แต่กับพระเจ้า จนวันนึงเค้าได้รับจดหมายที่เชิญชวนเค้ากลับไปยังกระท่อมร้างกลางป่าหลังนึง ที่ๆซึ่งจะทำให้เค้าและคนดู ได้พบเจอและรับรู้อะไรบางอย่างที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตได้เลยทีเดียว (เวอร์ไหม๊)
หนังเรื่องนี้ใส่ศาสนาเข้ามาเยอะมากมาย เรียกว่าเป็นแก่นของเรื่องก็ว่าได้ แต่มันไม่ได้ยัดเยียดพระเจ้าจ๋า จนต้องหันหน้าหนีนะ ผมรู้สึกว่า เค้าเล่าได้เป็นกลางดีจัง มีทางเลือกเปิดกว้างให้คนดูได้คิด โดยใช้ประสบการณ์ส่วนตัว ความคิดส่วนตัวและความเชื่อส่วนตัว เข้าไปร่วมกับพระเอกได้อย่างกลมกลืน
ส่วนตัวชอบการถ่ายภาพเรื่องนี้นะ ฉากกระท่อมไม้กลางป่าที่อุดมสมบูรณ์ มีทะเลสาบ มันดูสงบ ให้ความรู้สึกดีแทบทุกฉากเลย นักแสดงน้อยแต่ว่า แต่ละคนจัดอยู่ในระดับส่งอารมณ์ได้ดี มีบทพูดที่ชาญฉลาดและแทรกความหมายดีๆเอาไว้แทบจะทั้งเรื่อง ซึ่งแน่นอนว่า ฉากต่างๆก็ออกแบบมาเพื่อสื่อความหมายอย่างลึกๆไว้ได้อย่างแยบยลเลยแหละ (การทำนามธรรมให้กลายเป็นรูปธรรม เรื่องนี้สอบผ่านสุดๆ)
ด้วยความเป็นหนังแนวดราม่า ทั้งเรื่องจึงเป็นการพูดคุย แต่ด้วยการแสดงและบทพูดที่ดี รวมถึงบทหนังที่ดีมากๆ ที่ค่อยๆนำพาพระเอกไปพบเจอแต่ละอย่างทีละนิดๆ จนไปถึงบทสรุปของเรื่องราว ก็ยังไม่รู้สึกเบื่อเลยแม้แต่นิด
เมื่อดูจนจบแล้ว ก็ได้ความรู้สึกที่แปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน มันเหมือนอารมณ์ตัวเองสะอาดขึ้นยังไงไม่รู้ ฮ่าๆ ความขุ่นมัว ความข้องใจ ความไม่สบายใจในบางอย่าง มันกระจ่างใสขึ้นอย่างแปลกๆ คำถามที่เคยสงสัยก็เหมือนได้คำตอบบ้างเหมือนกัน ผมว่ามันเป็นหนังที่ดีมากเรื่องนึงเลยนะ และเชื่อว่าแต่ละคนก็น่าจะได้อะไรกลับมาบ้าง ไม่มากก็น้อยจากหนังเรื่องนี้
แต่ว่า หนังเรื่องนี้ไม่น่าเหมาะกับทุกเพศทุกวัยซักเท่าไร อย่างน้อยๆก็คิดว่า ควรจะเป็นระดับมหาลัยขึ้นไปน่าจะเข้าถึงได้มากหน่อย ยิ่งถ้าระดับทำงาน มีครอบครัวด้วยแล้ว น่าจะยิ่งอินนะ
ปล.รู้สึกหนังมันอบอุ๊นอบอุ่น
[CR] The Shack : หนังที่ดูจบแล้วรู้สึกจิตใจสะอาดขึ้น เหมือนได้รับการเยียวยาเลยอ่ะ หนังอะไรเนี่ย อบอุ่นสุดๆ
เรื่องย่อคือ แม็ค (พระเอก) ผู้สูญเสียลูกสาวจากเหตุการณ์สุดเลวร้าย ทำให้เค้าจมดิ่งสู่ความโกรธแค้นและเสียใจ จนนำพามาซึ่งความสูญสิ้นศรัทธาแทบทุกอย่าง แม้แต่กับพระเจ้า จนวันนึงเค้าได้รับจดหมายที่เชิญชวนเค้ากลับไปยังกระท่อมร้างกลางป่าหลังนึง ที่ๆซึ่งจะทำให้เค้าและคนดู ได้พบเจอและรับรู้อะไรบางอย่างที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตได้เลยทีเดียว (เวอร์ไหม๊)
หนังเรื่องนี้ใส่ศาสนาเข้ามาเยอะมากมาย เรียกว่าเป็นแก่นของเรื่องก็ว่าได้ แต่มันไม่ได้ยัดเยียดพระเจ้าจ๋า จนต้องหันหน้าหนีนะ ผมรู้สึกว่า เค้าเล่าได้เป็นกลางดีจัง มีทางเลือกเปิดกว้างให้คนดูได้คิด โดยใช้ประสบการณ์ส่วนตัว ความคิดส่วนตัวและความเชื่อส่วนตัว เข้าไปร่วมกับพระเอกได้อย่างกลมกลืน
ส่วนตัวชอบการถ่ายภาพเรื่องนี้นะ ฉากกระท่อมไม้กลางป่าที่อุดมสมบูรณ์ มีทะเลสาบ มันดูสงบ ให้ความรู้สึกดีแทบทุกฉากเลย นักแสดงน้อยแต่ว่า แต่ละคนจัดอยู่ในระดับส่งอารมณ์ได้ดี มีบทพูดที่ชาญฉลาดและแทรกความหมายดีๆเอาไว้แทบจะทั้งเรื่อง ซึ่งแน่นอนว่า ฉากต่างๆก็ออกแบบมาเพื่อสื่อความหมายอย่างลึกๆไว้ได้อย่างแยบยลเลยแหละ (การทำนามธรรมให้กลายเป็นรูปธรรม เรื่องนี้สอบผ่านสุดๆ)
ด้วยความเป็นหนังแนวดราม่า ทั้งเรื่องจึงเป็นการพูดคุย แต่ด้วยการแสดงและบทพูดที่ดี รวมถึงบทหนังที่ดีมากๆ ที่ค่อยๆนำพาพระเอกไปพบเจอแต่ละอย่างทีละนิดๆ จนไปถึงบทสรุปของเรื่องราว ก็ยังไม่รู้สึกเบื่อเลยแม้แต่นิด
เมื่อดูจนจบแล้ว ก็ได้ความรู้สึกที่แปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกัน มันเหมือนอารมณ์ตัวเองสะอาดขึ้นยังไงไม่รู้ ฮ่าๆ ความขุ่นมัว ความข้องใจ ความไม่สบายใจในบางอย่าง มันกระจ่างใสขึ้นอย่างแปลกๆ คำถามที่เคยสงสัยก็เหมือนได้คำตอบบ้างเหมือนกัน ผมว่ามันเป็นหนังที่ดีมากเรื่องนึงเลยนะ และเชื่อว่าแต่ละคนก็น่าจะได้อะไรกลับมาบ้าง ไม่มากก็น้อยจากหนังเรื่องนี้
แต่ว่า หนังเรื่องนี้ไม่น่าเหมาะกับทุกเพศทุกวัยซักเท่าไร อย่างน้อยๆก็คิดว่า ควรจะเป็นระดับมหาลัยขึ้นไปน่าจะเข้าถึงได้มากหน่อย ยิ่งถ้าระดับทำงาน มีครอบครัวด้วยแล้ว น่าจะยิ่งอินนะ
ปล.รู้สึกหนังมันอบอุ๊นอบอุ่น