ทำไมมาเลเซียจึงใช้ระบบพระมหากษัตริย์หลายองค์

ดินแดนแถบมลายูนี้ก็คล้ายๆกับล้านนารึไทใหญ่ที่อยู่กันเป็นเมืองนครรัฐเล็กๆแยกกันไป     ต่างคนต่างอยู่ไม่ขึ้นต่อกันแต่ก็มีความเป็นเครือญาติอยู่ด้วย      ซึ่งในประวัติศาสตร์มาผมจำไม่ได้นะว่าแถบรัฐมลายูเคยมีเมืองไหนที่แข็งแกร่งโด่งขึ้นมาจนสามารถพิชิตรวบรวมเมืองอื่นๆมาเป็นอาณาจักรหนึ่งเดียวได้      เมื่อไม่มีเมืองไหนที่มีสถานะเหนือกว่าเมืองอื่นอย่างชัดเจนสถานะของสุลต่านและรายาทั้งหลายก็เทียบเท่ากัน     แล้วจะให้ยกราชวงศ์ไหนขึ้นมาเป็นผู้ปกครองสูงสุดได้

เทียบกันง่ายๆก็คืออย่างสยามที่พระเจ้ากรุงรัตนโกสินทร์ปราบราชาของอาณาจักรอื่นๆได้หมด     บรรดาราชาประเทศราชต่างๆก็ยอมรับอำนาจของพระเจ้ากรุงรัตนโกสินทร์     ทำให้พระเจ้ากรุงรัตนโกสินทร์มีสถานะเป็นจักรพรรดิที่อยู่เหนือราชาของอาณาจักรอื่นๆทั้งหมด      ในขณะที่เมืองทางมลายูนั้นไม่มีใครปราบใครได้สุลต่านและรายาทั้งหลายต่างมีฐานะเป็นราชาเท่าเทียมกันหมด    จึงไม่มีใครที่มีสถานะสูงนำขึ้นมาเป็นผู้นำสูงสุดได้

ประเทศที่มีสภาพแบบเดียวกันคือลาว     ตอนได้รับเอกราชนั้นลาวมีราชาอยู่สองคนคือสายหลวงพระบางและสายจำปาศักดิ์     เพียงแต่ก่อนหน้าฝรั่งเศสให้การรับรองว่าเจ้าหลวงพระบางนั้นคือเจ้ามหาชีวิตแห่งลาวทั้งปวง     และเมื่อได้เอกราชนั้นสายหลวงพระบางบีบให้สายจำปาศักดิ์ลงนามยอมรับว่าสายหลวงพระบางคือกษัตริย์แห่งลาวทั้งประเทศ