เรื่องมีอยู่ว่า...
ขอแทนตัวเองว่าBนะคะ คือBอายุ20ค่ะ (เรียนมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งค่ะ สาขาศิลปกรรม มากระทู้เรื่องรัก แต่เราสนเรียนนะจ๊ะะ555 เป็นหัวหน้าห้อง บอกไว้ก่อน กลัวจะมีใครมาดุมาว่ามาด่าว่าให้ไปสนใจเรื่องเรียน จะได้ไม่มาม่าา)
คือBเคยคบกับคนนึงแทนชื่อK อายุ33 เป็นผู้จัดการอยู่ออฟฟิศหนึ่ง ตอนเราเรียนเขาก็มีมารับมาส่งบ้าง แต่เขาทำงานไม่ค่อยมีเวลา คุยกันวันนึงนับประโยคได้ คบกันไม่นานค่ะ แค่เดือนกว่าๆ เหมือนเราไม่ได้รักกันหรอกค่ะ เขาก็ไม่ค่อยทำให้รู้สึกดี ทั้งๆที่เรียกได้ว่าเป็นแฟนกัน แล้ววันวาเลนไทน์ เราก็เริ่มถามเริ่มพูดมากขึ้น เราไม่ชอบวุ่นชอบจี้ เพราะเขาโตแล้ว เราเองก็มีเหตุผลพอ โตพอที่จะรู้อะไรเป็นอะไร เราสองคนก็แยกกันค่ะ วันวาเลนไทน์เลย เราก็เศร้าไม่กี่วัน ก็มีพี่คนนึง ทักมาคุย มาปลอบ ทำให้รู้สึกดี
...
...
แทนชื่อเขาว่าGนะคะ เขาอายุ39ค่ะ เป็นช่างภาพ สื่อมวลชนสนพ.หนึ่ง มาปลอบใจ คุยเป็นเพื่อน เราก็คุยปกติตามมารยาท เราทำไรก็ปกติที่เราทำ ทำกับข้าว เรียน ซักผ้า รีดชุดให้แม่ เขาชอบแบบที่เราเป็น แบบที่ลุยๆ ใส่ผ้าใบออกแนวจิ๊กโก๋เท่ๆ สักพักเขาก็เริ่มจีบ ทำให้เรายิ้มได้ มีความสุข เขาเป็นแบบที่เราชอบ มีเหตุผล เป็นคนฉลาด มีความรู้ ที่สำคัญ เขาจบครูศิลปะ เป็นรุ่นพี่อาจารย์ของเราค่ะ แต่อ.อายุ33 ไม่น่าทันกัน เขาเรียนกับศิลปินแห่งชาติท่านเดียวกัน พี่Gก็สอน แนะนำเราหลายๆด้าน เรารู้ตื้นลึกหนาบางของเขา ว่าเขาเป็นลูกชายพล.ท.นายหนึ่ง แต่เรื่องพวกนั้นเรามองข้าม เราเลยไม่ได้ถามหรือพูดถึงเลย อายุ39แต่ยังดูหนุ่ม ยังหล่ออยู่ จมูกโด่งเป็นสัน หน้าตาเราคล้ายกันมาก ชื่อจริงก็คล้ายกันมาก คือคำแรกเราคำเดียวกันค่ะ คงไม่งงเน๊อะ555 เขาก็หยอดว่าดีเลย แกะป้ายโฟมชื่อเข้ากันเลย ชื่อคล้ายกัน เอ๊..ทำไมเราหน้าเหมือนๆกัน ชื่อก็ยังคล้ายกันอีก เนื้อคู่ป่าวน๊ออ... เราก็เขินบ้างนิดๆ
..
มีต่อน๊าา
มีคนๆหนึ่งผ่านเข้ามาในชีวิต ทำให้เราอยากหยุดตัวเองสักพัก ให้เขาเป็นความทรงจำล่าสุดของเรา (ชิวิตจริงไม่อิงนิยาย)
ขอแทนตัวเองว่าBนะคะ คือBอายุ20ค่ะ (เรียนมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งค่ะ สาขาศิลปกรรม มากระทู้เรื่องรัก แต่เราสนเรียนนะจ๊ะะ555 เป็นหัวหน้าห้อง บอกไว้ก่อน กลัวจะมีใครมาดุมาว่ามาด่าว่าให้ไปสนใจเรื่องเรียน จะได้ไม่มาม่าา)
คือBเคยคบกับคนนึงแทนชื่อK อายุ33 เป็นผู้จัดการอยู่ออฟฟิศหนึ่ง ตอนเราเรียนเขาก็มีมารับมาส่งบ้าง แต่เขาทำงานไม่ค่อยมีเวลา คุยกันวันนึงนับประโยคได้ คบกันไม่นานค่ะ แค่เดือนกว่าๆ เหมือนเราไม่ได้รักกันหรอกค่ะ เขาก็ไม่ค่อยทำให้รู้สึกดี ทั้งๆที่เรียกได้ว่าเป็นแฟนกัน แล้ววันวาเลนไทน์ เราก็เริ่มถามเริ่มพูดมากขึ้น เราไม่ชอบวุ่นชอบจี้ เพราะเขาโตแล้ว เราเองก็มีเหตุผลพอ โตพอที่จะรู้อะไรเป็นอะไร เราสองคนก็แยกกันค่ะ วันวาเลนไทน์เลย เราก็เศร้าไม่กี่วัน ก็มีพี่คนนึง ทักมาคุย มาปลอบ ทำให้รู้สึกดี
...
...
แทนชื่อเขาว่าGนะคะ เขาอายุ39ค่ะ เป็นช่างภาพ สื่อมวลชนสนพ.หนึ่ง มาปลอบใจ คุยเป็นเพื่อน เราก็คุยปกติตามมารยาท เราทำไรก็ปกติที่เราทำ ทำกับข้าว เรียน ซักผ้า รีดชุดให้แม่ เขาชอบแบบที่เราเป็น แบบที่ลุยๆ ใส่ผ้าใบออกแนวจิ๊กโก๋เท่ๆ สักพักเขาก็เริ่มจีบ ทำให้เรายิ้มได้ มีความสุข เขาเป็นแบบที่เราชอบ มีเหตุผล เป็นคนฉลาด มีความรู้ ที่สำคัญ เขาจบครูศิลปะ เป็นรุ่นพี่อาจารย์ของเราค่ะ แต่อ.อายุ33 ไม่น่าทันกัน เขาเรียนกับศิลปินแห่งชาติท่านเดียวกัน พี่Gก็สอน แนะนำเราหลายๆด้าน เรารู้ตื้นลึกหนาบางของเขา ว่าเขาเป็นลูกชายพล.ท.นายหนึ่ง แต่เรื่องพวกนั้นเรามองข้าม เราเลยไม่ได้ถามหรือพูดถึงเลย อายุ39แต่ยังดูหนุ่ม ยังหล่ออยู่ จมูกโด่งเป็นสัน หน้าตาเราคล้ายกันมาก ชื่อจริงก็คล้ายกันมาก คือคำแรกเราคำเดียวกันค่ะ คงไม่งงเน๊อะ555 เขาก็หยอดว่าดีเลย แกะป้ายโฟมชื่อเข้ากันเลย ชื่อคล้ายกัน เอ๊..ทำไมเราหน้าเหมือนๆกัน ชื่อก็ยังคล้ายกันอีก เนื้อคู่ป่าวน๊ออ... เราก็เขินบ้างนิดๆ
..
มีต่อน๊าา