เริ่มจากเรารักคนคนหนึ่งมาก ตอนนั้นเราเข้ามาเรียนมอ 4 ได้เจอเขา เพราะว่าเราเรียนห้องเดียวกันเขาไม่ใช่คนหล่อ ไม่ใช่คนที่เราตั้งสเปคไว้แต่กลับเป็นคนที่เอาหัวใจของเราไปก็ไม่รู้ว่าทำไมเรารักได้มากขนาดนั้นตอนที่ช่วงเริ่ม ได้คุย ได้รู้จักเราก็ตกหลุมรักเขา จนตอนนี้ เรากำลังจะขึ้นมอหก เราไม่ได้คุยกันมาประมาณ 6 เดือนแล้ว เราเห็นเขามีแฟนเราก็ได้แต่นั่งเสียใจ เพราะ เราไม่กล้าที่จะบอกรักเขาไป ได้แต่นั่งเสียใจร้องไห้ ตอนนี้เขาคงมีความสุขแต่การหายไปของเรานั้นไม่เกิดผลกระทบอะไรเลยเราได้แต่นั่งเสียใจว่าเราไม่สำคัญอะไรเลยใช่ไหมเรารักเขามากเกินไป ไม่รู้ว่าจะรักไปอีกนานเท่าไหร่แต่คิดว่าในตอนนี้ทั้งหัวใจของเรา มีแต่เขาคนเดียว เห็นเขามีแฟนแล้วก็ต้องดีใจ แต่ฉันกลับไม่รู้สึกอย่างนั้นเลย
ปล. หวังว่าสักวัน เราจะได้กลับมาคุย มาเป็นเพื่อนกันอีกครั้งหนึ่ง
ทำไมถึงรักได้มากขนาดนี้?
ปล. หวังว่าสักวัน เราจะได้กลับมาคุย มาเป็นเพื่อนกันอีกครั้งหนึ่ง