หนูอยากรู้ว่าชีวิตที่คุ้มค่าดีใจที่เกิดมาในมุมมองของผู้ใหญ่คืออะไร

วันนี้อยากมาแชร์มุมมอง ที่เชื่อว่าหลายคนคงเคยเจอ ทั้งในฐานะที่เป็นเด็กมาก่อน หรือในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ​เวลาที่เด็กๆ ไม่ว่าจะลูก หลาน หรือน้องๆ มาบ่นกับเราว่า "เหนื่อยจังเลย/เครียดมาก" คำ

สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นการตั้งกระทู้แรกของหนูค่ะ (หนูอายุ18) ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาเพราะอยากจะรู้ความคิดเห็นในมุมมองของผู้ใหญ่ หรือคนที่โตกว่า หรือคนที่มีประสบการณ์ในการใช้ชีวิตมากกว่า มาให้คำปรึกษาค่ะ วั

หนูเป็นนักเรียนม.5ค่ะ โรงเรียนหนูเค้าให้ผู้หญิงไว้ผมแค่รวบแล้วไม่เกินมุมปากค่ะ คือหนูก็ไม่เข้าใจอ่ะค่ะ ว่ามันเกี่ยวกับการเรียนตรงไหน หนูเห็นต่างประเทศเค้าก็ไว้ทรงผมอะไรก็ได้ หนูก็ไม่ได้อยากจะไว้เพื่อค

ผู้ใหญ่กว่าจะสอนเสมอว่า ต้องเก็บอาการ เก็บอารมณ์ ดีใจก็ให้ดีใจตามพอสมควร โมโหก็ยิ่งต้องเก็บไว้ลึก ยิ้มเข้าไว้ จะดี จะร้ายยังไง ก็ให้ยิ้มเข้าไว้ คนอื่นจะได้จับไม่ได้ว่า ดีใจ เสียใจ หรือโมโห แต่พอมาแล้

สวัสดีครับ จริงๆ แล้ว ผมไม่ได้เป็นคนที่ชอบฟังบรอดแคสต์อะไรที่มันเชิงลึก หรืออะไรที่ต้องทำให้เราคิดมากๆ หรอก แต่คลิป Mission To The Moon EP.1987 นี้ ผมเปิด Youtube ไปเรื่อยๆ แล้วเจอ เลยเผลอเข้าไปฟังดู

คำว่า “เด็กสมัยนั้ก็นิสัยแบบนี้แหละ” สะท้อนว่าเด็กไม่น่ารักจริงๆ หรือตัวผู้ใหญ่เองที่ไม่อบรมสั่งสอนแบบจริงจังมากพอครับ

ตามหัวข้อเลยคับคืออยากรู้เหตุผลหรือเเนวคิดของผู้ใหญ่บางคน ผู้ใหญ่บางคนอาจจะเคยมีประสบการณ์ไม่ดีกับอะไรหลายๆอย่างจนกลัวว่าอาจจะเกิดกับลูกหลานสุดท้ายก็ห้ามในสิ่งที่มันท้าท้ายสำหรับเขาสุดท้ายเขาก็หาทางไป

.