การทำตัวเป็นให้เป็นผู้ใหญ่ คือต้องหน้าอย่าง ลับหลังอีกอย่าง หรือเปล่า?

ผู้ใหญ่กว่าจะสอนเสมอว่า ต้องเก็บอาการ เก็บอารมณ์
ดีใจก็ให้ดีใจตามพอสมควร โมโหก็ยิ่งต้องเก็บไว้ลึก ยิ้มเข้าไว้
จะดี จะร้ายยังไง ก็ให้ยิ้มเข้าไว้
คนอื่นจะได้จับไม่ได้ว่า ดีใจ เสียใจ หรือโมโห

แต่พอมาแล้ว ผู้ใหญ่ท่านนึงที่สอนมา คือ ต่อหน้าแบบดีทุกอย่าง
ลับหลังด่าอย่างโน้นบ้าง อย่างนี้บ้าง

คือไม่เข้าใจ ว่านี้คือการเป็นผู้ใหญ่แล้วเหรอ?