ควรเมินหรือใส่ใจ?

หนูเป็นแค่เด็กมัธยมคนนึงค่ะพ่อมีแม่ใหม่ที่มีลูกติด1ในนั้นเป็นรุ่นน้องนอกนั้นรุ่นพี่ น้องคนนี้มีนิสัยเลือกคนที่จะปฏิบัติน่ะค่ะแต่น้องก็จะปฏิบัติกับหนูแบบว่า
เหมือนเด็กใสซื่อ ทำเสียงประมาณแง้แม่อ่าง่าพี่ไปไหนหยอประมาณอยากให้คนสนใจน่ะค่ะแต่หนูเข้าใจได้ค่ะเพราะน้องเป็นเด็กประถมต้นเอง แต่ก็โตพอที่จะพูดชัดแล้ว ส่วนอีกมุมน้องจะขี้วีนบ้างค่ะด่าคำหยาบด่าพ่อแม่เลย หรือชอบบอกอยากได้นั่นนี่บ่อยๆทุกๆวันเลย หนูคิดว่าเป็นเพราะแม่น้องไม่ค่อยสนใจน้องหรือบ่นน้องบ่อยๆค่ะเช่นน้องถามไรบางอย่างแม่ก็จะเมินหรือพูดว่าฮ่วย หื้อ อะไรแบบนี้ หรือชอบเปรียบเทียบหนูกับน้องเพราะหนูก็เป็นเด็กเรียนดีประมาณนึงเปรียบเทียบประมาณพี่เขากินข้าวเสร็จแล้วตัวเองอ่ะกินหมดยัง​​หรืออื่นๆ ด้วยความที่น้องก็เหมือนสมาธิสั้นด้วยนิดนึงค่ะเลยอยู่นิ่งๆไม่ได้พี่ๆน้องก็ไม่ค่อยเล่นด้วยแต่เขารักกันดีนะคะเวลามีปัญหาก็ช่วยเหลือกัรแต่กลัวน้องเก็บมาน้อยใจหริอคิดว่าตัวเองเป็นตัวปัญหาค่ะ แรกๆหนูก็พูดๆดีๆกับน้องอยู่ค่ะแต่หลังๆน้องชอบมากวนเวลาอ่านหนังสือหรือชอบเกาะกอดบ่อยๆจนหนูเผลอเมิน​น้องเพราะไม่ชอบคนไม่มีมารยาทน่ะค่ะด้วยความพี่ๆน้องไม่ค่อยเล่นด้วยเลยมาติดหนูมั้งคะพอเข้าใจได้ จากนี้อยากขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์์ผู้ใหญ่หรือผู้เคยเจอแบบนี้ค่ะ ว่าหนูควรเมินน้องให้แม่เขาสอนเองหรือช่วยสอนน้องให้ดีขึ้นคะ​ เพราะหนูก็ไม่รู้จะดีพอสอนคนอื่นมั้ยน่ะค่ะคิดว่าแม่เขาคงรู้ดีเกี่ยวกับลูกตัวเองด้วยแต่ไม่อยากให้น้องโตเป็นเด็กมีปัญหาหรือมีปมค่ะ ขอบคุณที่ให้คำแนะนำล่วงหน้าค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่