Edit หัวข้อกระทู้ใหม่ไม่ได้หนะครับ มันเกินหนึ่ง ช.ม มาแล้ว
"เล่นเกมด้วยนิสัยและทิฏิแล้วเสียเพื่อนชีวิตพลิกผลันแบบไม่คิดว่าจะเจอมีจริง
เท้าความก่อนเลยว่า ผมเป็นนักศึกษาธรรมดาๆ ที่กำลังจะจบและทำงานไปด้วย
อยากจะมาเล่าประสบการณ์ที่ผมพบเจอมาจริงๆและไม่อยากให้หลายๆคนเจอแบบผมจนลืมว่าความสนุกของเกมที่แท้จริงมันคืออะไร เล่นเพื่อนสนุก หรือ เล่นเพื่ออวดกัน ด้วยความที่ผมเป็นคนแคร์เพื่อนที่ผมสนิทมากหลายๆคนจากคนที่เคยมีเพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่องกลับพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือกลายเป็นคนที่สูญเสียทุกอย่างไร้เพื่อนหมดความไว้ใจในโลก Social กลายเป็นคนๆเดิมก่อนจะมาเล่นเกมเหมือนโดน Reset จริงๆ แต่การ Reset นี้จะไม่กลับเป็นแบบเดิมอีกต่อไป
เริ่มที่ต้นเหตุก่อนเลยละกัน
เมื่อนานมาแล้วเมื่อ 4-5 ปีก่อนผมได้เบื่อหน่ายเกมหลายๆอย่างจากทางค่ายเกมที่เปิดให้บริการโดยประเทศไทยเพราะเบื่อหน่ายสังคมในตัวเกมหลายๆอย่างบวกกับตัวเองนั้นเป็น “Solo Player” ที่เล่นไปคนเดียวมากกว่าประมาณไม่มีเพื่อนเล่นด้วยนั้นแหละ ซึ่งต่อมาผมก็ได้พบกับเกมบนเว็บของญี่ปุ่นเกมหนึ่งชื่อเกม K นำหน้าเป็นเกมที่ให้เรารับบทเป็นผู้บังคับบัญชาการในการพากองเรือของเราผ่านด่านโดยใช้ทรัพยากรและอาวุธต่างๆ ซึ่งการเล่นก็ตรงกับความต้องการของผมส่วนใหญ่เป็นอย่างมากเพราะสามารถเล่นคนเดียวได้สบายๆ แต่ผมดั้นไมได้คิดถึงตัวเกมนั้นมีอีเว้น
ซึ่งอีเว้นแต่ละอีเว้นต้องมีการคอยแชร์ข้อมูลกันเพื่อช่วยเหลือกันว่ามีแนวทางผ่านด่านอย่างไรผมก็ค่อยๆเริ่มเข้าสังคมของตัวเกมไป และมีแชทกลุ่มของตัวเกมในกลุ่มเพื่อนๆและในตรงนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ผมได้เจอเพื่อนหลายๆคนซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นอดีตไปหมดแล้ว ตอนนั้นการเล่นเกมเป็นไปอย่างสนุกสนานในช่วงแรกๆ แต่พอเริ่มเข้าสู่ช่วงกลางๆเกมที่ผู้เล่นแต่ละคนเริ่มจะมีอะไรหลายๆอย่าง พูดให้เข้าใจง่ายคือ เริ่มมีของมากขึ้นทำให้การเล่นสบายมากขึ้น ก็เริ่มจะมีการ “อวดของ” แก่คนในกลุ่มซึ่งตรงนี้ผมก็ได้เข้าไปร่วมด้วย ด้วยความที่คึกคะนองว่าเล่นมาก่อนโดยไม่คำนึกถึงผลตอบรับที่จะตามมา หลายต่อหลายครั้ง
สังคมในการเล่นเกมของผมมันเริ่มเปลี่ยนไปทีละน้อยเกิดเป็นการแข่งขันกันว่าเองมีข้าก็ต้องมีไปซะแล้วซึ่งในตอนนั้นผมก็เป็นไปกับเค้าด้วยลืมความสนุกในการเล่นเกมไปซะสนิทยิ่งตอนมีอีเว้นของตัวเกมผู้ที่สามารถผ่านด่านในระดับยากสุดได้จะได้เหรียญตราไว้โชว์ในหน้าโปรไฟล์ต่างคนต่างพยายามในการเล่นในผ่านเพราะด้วยเหรียญตราล้วนๆ ในแชทรวมของกลุ่มที่เคยคุยกันเคยไปพบปะกินเลี้ยงกันกันก็เริ่มจะมีคำดูถูกใช่ครับคำดูถูกจากหลายๆอย่าง
ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นตอนแรกๆก็ไม่ได้เก็บเอามาคิดมากแต่พอเวลาเริ่มผ่านไปผมก็ได้ออกมาจากแชทรวมเพราะเริ่มเบื่อกับคำพูดเหล่านั้นเหลือไว้แต่เพื่อนเล่นเกมที่ผมคุยจำนวนหนึ่ง ซึ่งวันเวลาในการเล่นเกมของผมก็ผ่านไปเรื่อยๆ โดยยังคงอาศัยสังคมจากในกลุ่มที่คอยแชร์ข้อมูลในการเล่นจนถึงจุดอิ่มตัวก็ไม่ค่อยได้เล่นมากเท่าเมื่อก่อนเพราะด้วยความจำเจของตัวเกม จนผมได้มาเจอเกมๆหนึ่งที่มีชื่อว่า W นำหน้าที่จะให้เรารับบทเป็นเรือและร่วมมือกับผู้เล่นอื่นในการเอาชนะทีมตรงกันข้าม
ผมก็ได้เข้ากลุ่มใหม่และมีเพื่อนอีกกลุ่มอีกครั้งหนึ่งและได้เป็นผู้เล่นกลุ่ม CBT ของเกมพอเกมเปิดจริงๆก็เริ่มมีผู้เล่นใหม่ทยอยๆเข้ามาเล่นกันเรื่อยๆ ด้วยความที่เป็นผู้เล่นเก่าหลายๆอย่างของผมทำให้มีความสามารถในการเล่นที่โดดเด่นเป็นอย่างมากและมีข้อมูลแบ่งปันมากมายทั้ง Trick ต่างๆ จนบางทีการแนะนำหลายๆอย่างก็จบด้วยการอวดมากเกินพอดี จนผมน่าจะได้ไปสร้างศัตรูไว้อย่างไม่รู้ตัว นานวันเข้าผมก็รู้สึกเข้าสู่จุดอิ่มตัวเพราะตัวเกมอัพเดตไปอย่างช้ามากด้วย Itemที่มีจึงไม่ค่อยได้เล่นมากเท่าเมื่อก่อนจนผมได้มาเจอเกมที่ทำให้ผมเริ่มเข้าสู่เส้นทางการ “เสียเพื่อนเพราะเล่นเกมจริงๆ”
มันเป็นเกมมือถือญี่ปุ่นเกมหนึ่งที่ใช้ระบบสุ่มตัวละครเพื่อนำมาใช้งานโดยการเก็บเพชรในเกมหรือเติมเงินจริงๆเข้าไปเพื่อสุ่มตัวละครที่ต้องการออกมาซึ่งตรงนี้มีหลายๆคนหมดเงินไปหลายๆพันจนหลายหมื่นเลยก็มีด้วยตัวเกมจะเป็นแนวเล่นผ่านด่านโดยใช้ตัวละครซึ่งตัวเกมจะคอยจัดกิจกรรมเพิ่มตัวละครใหม่เข้าตู้มาในระยะเวลาหนึ่งก่อนนำออกไปซึ่งจะเรียกตัวละครพวกนี้ว่า “Limited” ทำให้มีหลายๆคนเติมเปิดเพื่อหากันอย่างมากมายรวมทั้งเพื่อนๆบางส่วนของผมที่กล่าวไว้ในเกมแรกๆ หลายคนได้หลายคนไม่ได้ก็ต่างเริ่มแสดงออกกันมาบน Timeline ของ Facebook กันต่างๆนาๆ ซึ่งตรงนี้ก็เริ่มมีการขเม่นกันให้เห็นได้ชัดแรกๆมักจะเป็นการแซวกันอย่างขำๆมากกว่าแต่พอเวลาผ่านไปนานๆเข้ามันเริ่มรุนแรงและสร้างความแบ่งแยกมากยิ่งขึ้น ซึ่งผมซึ่งเปิดไม่ค่อยได้ตัวลิมิต เปิดได้สองตัวตัวอยากได้ไม่เคยได้(ฮ่า) ก็ได้ขายไอดีเกมทิ้งไปเพื่อทนไมได้กับ % ในการเปิดออกของตัวละคร เกมนี้ได้ชื่อว่าเปิดตัวละครระดับสูงออกมากเกมหนึ่ง นั้นแหละเกมนี้มันก็ไปสร้างศัตรูอีกหรือเปล่าซึ่งผมตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออกจริงๆกับเกมนี้
เกมเกมนี้เป็นเกมล่าสุดที่ผมเล่นและชอบระบบมันมากเพราะมันมีอะไรๆหลายๆอย่างให้ทำด้วยตัวเกมมีระบบเยอะมากพอสมควรที่ให้เราได้ทำอะไรหลายๆอย่างซึ่งจุดเด่นของตัวเกมคือมีทั้งระบบตัวละครและอาวุธซึ่งเราจะเก่งขึ้นได้จะต้องมีการฟาร์มที่ใช้เวลามากพอสมควรซึ่งตรงนี้แหละเป็นประเดนในการสร้างความขัดแย้งในเวลาต่อมาซึ่งผมได้โตไวมากๆเพราะแนวทางการเล่นที่แปลกประมาณเอาของที่ไม่ได้ใช้งานหลายๆอย่างมาทำให้ตัวเองเก่งขึ้นเร็วไม่ว่าของชิ้นนั้นๆจะดีแค่ไหนท่าไม่ได้ใช้ก็ไม่มีประโยชน์ ตรงนี้แหละทำคำพูดของผมเริ่มสร้างประเดนให้หลายๆคนและด้วยความที่โตไวดรอปได้ของที่ต้องการบ่อยผมก็มักจะโพสลงเฟสบ่อยๆ (จุดนี้ทำไมคนอื่นทำกลับไม่เป็นประเดน) ก็เพราะได้ไปสร้างศัตรูที่โกรธแค้นผมไว้ยังไง ด้วยแนวทางการเล่นแปลกๆของผมมันดันไปขัดใจอะไรหลายๆคนเข้านั้นแหละรวมทั้งเพื่อนที่ผมคุยด้วยสนิทใจ ซึ่งตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้ตัวว่าเริ่มมีการขเม่นกันจริงๆแล้ว
และมันก็เริ่มแสดงอย่างเด่นชัดถึงความเกลียดชังในแนวทางการเล่นของผม
คือผมเล่นตามใจฉันนั้นแหละ และมีเพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทคนหนึ่งคอยให้คำแนะนำมาตลอดคอยสอนและผมก็ Copy แนวทางการเล่นในระยะแรกของเค้ามามากพอสมควร จนวันหนึ่งมันมีกรณีแตกหักกับคนๆหนึ่งในเรื่องๆหนึ่งที่ผมมีความผิดด้วยส่วนหนึ่งจริงๆหลังจากนั้นอะไรก็เริ่มแย่ๆลงจนผมเริ่มรู้ข่าวว่า มีการจับกลุ่มพูดคุยถึงตัวผมกันอย่างสนุกสนาน ในระยะแรกๆก็ปกติแต่หลังๆ ก็เริ่มมีเริ่มที่คุยกับเพื่อนๆหลุดไปเรื่อยๆ จนเริ่มลุกลามไปขนาดที่ว่าไม่ว่าจะทำอะไรตรงไหนก็โดนจับเป็นประเดนไปหมด จนเกิดเหตุร้ายแรงที่สุดจริงๆโดนถึงขึ้นเอารูปส่วนตัวไปเล่นจริงๆ จนต้องไปถึงขึ้นดำเนินคดีถึง ปอท จนเรื่องไม่เดินเพราะความล่าช้าของหน่วยงาน ผมได้บล็อคได้ลบคู่กรณีที่เกิดการแตกหักด้วยออกไปจากชีวิตผมอย่างถาวรเวลาก็ผ่านไปผมก็ปล่อยผ่านหลายๆอย่างไป จนมามีเหตุการณ์ที่พลิกชีวิตไปเลยจริงๆมีเพื่อนที่สนิทของผมเอาเรืองราวมาบอกทั้งๆที่ผมตัดขาดกับคู่กรณีไปแล้ว แต่มันไม่ใช่ผมไปเห็นจะๆชัดๆจากการแคป คู่กรณี+กลุ่มเพื่อนที่ผมคุยด้วยสนิทใจในหลายๆเรื่องเพื่อนที่คบกันมาหลายปีกลุ่มเพื่อนที่ผมคุยได้หลายๆเรื่อง ต่อหน้าคุยอย่างแต่ตอนนี้กลับคุยอีกอย่าง มันเป็นการนินทากันแบบเปิดเผยเลยชัดๆ ไม่คิดจะกล้ากันขนาดนี้ท่าทำในแชทส่วนตัวคงไม่รู้ด้วยแหละ
ตอนนั้นผมร้องไห้น้ำตาไหลเลยคือผมแคร์ พวกเค้ามากๆนะ คุยต่อหน้าอีกอย่างแต่กลับเอาข้อมูลที่คุยกันไปคุยกันอย่างสนุกปากท่าเอาไปคุยกันในแชทส่วนตัวมันก็ความไม่แตก ผมเสียเพื่อนเกือบทุกคนที่ผมได้เห็นในการพูดคุยและสนุกไปกับคำพูดนั้นๆและผมได้ตัดสินใจในตอนนั้นที่จะออกมาจากจุดๆนั้นสังคมตรงนั้น ถอยไปอย่างเงียบๆคนเดียวน่าจะดีที่สุด ไม่อยากจะตอบโต้หรือแก้ตัวอะไรทั้งนั้นแล้วในเวลานั้น
ตอนนี้ผมได้ห่างหายจากเกมไปได้ 2 อาทิตย์แล้ว เล่นน้อยลง อะไรหลายๆอย่างก็เปลี่ยนไป กลับมามีเวลาในชีวิตมากขึ้น มีความสุขมากขึ้น
คงไม่มีการอวดการโพสเกมอะไรบนเฟสใหม่ละ คงได้ใช้ในการทำงานจริงๆ
อยากสารภาพจริงๆ ผมก็ผิดด้วยที่การกระทำขี้อวดด้วยนั้นแหละ
แต่การทำดีหลายๆอย่างคงชดใช้ความผิดในอดีตไม่ได้
ดังคำที่ว่า ทำดีร้อยครั้งไม่เท่าทำความชั่วครั้งเดียว
สุดท้ายนี้อยากจะฝากเอาไว้หน่อย
อวดแต่พอควรและพร้อมยอมรับกับ Feedback ที่จะตามมา
คุณต้องเลือกครับจะให้เกมเล่นคุณหรือให้คุณเล่นเกม ผมมาเข้าใจวันนี้อย่างถ่องแท้จริงๆ
เกมเป็นเครื่องมือที่ใช้เล่นเพื่อผ่อนคลายจากหน้าที่การงานเป็นสิ่งที่ช่วยมอบความสุขแต่ผมกลับใช้มันอย่างผิดจนผลตอบรับที่
ได้รับกลับมามันแสนสาหัส ผมทำตัวเองผมก็ต้องก้มหน้าพร้อมยอมรับมันและดำเนินชีวิตต่อไป
"เล่นเกมแล้วเสียเพื่อนชีวิตพลิกผลันแบบไม่คิดว่าจะเจอมีจริง"
"เล่นเกมด้วยนิสัยและทิฏิแล้วเสียเพื่อนชีวิตพลิกผลันแบบไม่คิดว่าจะเจอมีจริง
เท้าความก่อนเลยว่า ผมเป็นนักศึกษาธรรมดาๆ ที่กำลังจะจบและทำงานไปด้วย
อยากจะมาเล่าประสบการณ์ที่ผมพบเจอมาจริงๆและไม่อยากให้หลายๆคนเจอแบบผมจนลืมว่าความสนุกของเกมที่แท้จริงมันคืออะไร เล่นเพื่อนสนุก หรือ เล่นเพื่ออวดกัน ด้วยความที่ผมเป็นคนแคร์เพื่อนที่ผมสนิทมากหลายๆคนจากคนที่เคยมีเพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่องกลับพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือกลายเป็นคนที่สูญเสียทุกอย่างไร้เพื่อนหมดความไว้ใจในโลก Social กลายเป็นคนๆเดิมก่อนจะมาเล่นเกมเหมือนโดน Reset จริงๆ แต่การ Reset นี้จะไม่กลับเป็นแบบเดิมอีกต่อไป
เริ่มที่ต้นเหตุก่อนเลยละกัน
เมื่อนานมาแล้วเมื่อ 4-5 ปีก่อนผมได้เบื่อหน่ายเกมหลายๆอย่างจากทางค่ายเกมที่เปิดให้บริการโดยประเทศไทยเพราะเบื่อหน่ายสังคมในตัวเกมหลายๆอย่างบวกกับตัวเองนั้นเป็น “Solo Player” ที่เล่นไปคนเดียวมากกว่าประมาณไม่มีเพื่อนเล่นด้วยนั้นแหละ ซึ่งต่อมาผมก็ได้พบกับเกมบนเว็บของญี่ปุ่นเกมหนึ่งชื่อเกม K นำหน้าเป็นเกมที่ให้เรารับบทเป็นผู้บังคับบัญชาการในการพากองเรือของเราผ่านด่านโดยใช้ทรัพยากรและอาวุธต่างๆ ซึ่งการเล่นก็ตรงกับความต้องการของผมส่วนใหญ่เป็นอย่างมากเพราะสามารถเล่นคนเดียวได้สบายๆ แต่ผมดั้นไมได้คิดถึงตัวเกมนั้นมีอีเว้น
ซึ่งอีเว้นแต่ละอีเว้นต้องมีการคอยแชร์ข้อมูลกันเพื่อช่วยเหลือกันว่ามีแนวทางผ่านด่านอย่างไรผมก็ค่อยๆเริ่มเข้าสังคมของตัวเกมไป และมีแชทกลุ่มของตัวเกมในกลุ่มเพื่อนๆและในตรงนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ผมได้เจอเพื่อนหลายๆคนซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นอดีตไปหมดแล้ว ตอนนั้นการเล่นเกมเป็นไปอย่างสนุกสนานในช่วงแรกๆ แต่พอเริ่มเข้าสู่ช่วงกลางๆเกมที่ผู้เล่นแต่ละคนเริ่มจะมีอะไรหลายๆอย่าง พูดให้เข้าใจง่ายคือ เริ่มมีของมากขึ้นทำให้การเล่นสบายมากขึ้น ก็เริ่มจะมีการ “อวดของ” แก่คนในกลุ่มซึ่งตรงนี้ผมก็ได้เข้าไปร่วมด้วย ด้วยความที่คึกคะนองว่าเล่นมาก่อนโดยไม่คำนึกถึงผลตอบรับที่จะตามมา หลายต่อหลายครั้ง
สังคมในการเล่นเกมของผมมันเริ่มเปลี่ยนไปทีละน้อยเกิดเป็นการแข่งขันกันว่าเองมีข้าก็ต้องมีไปซะแล้วซึ่งในตอนนั้นผมก็เป็นไปกับเค้าด้วยลืมความสนุกในการเล่นเกมไปซะสนิทยิ่งตอนมีอีเว้นของตัวเกมผู้ที่สามารถผ่านด่านในระดับยากสุดได้จะได้เหรียญตราไว้โชว์ในหน้าโปรไฟล์ต่างคนต่างพยายามในการเล่นในผ่านเพราะด้วยเหรียญตราล้วนๆ ในแชทรวมของกลุ่มที่เคยคุยกันเคยไปพบปะกินเลี้ยงกันกันก็เริ่มจะมีคำดูถูกใช่ครับคำดูถูกจากหลายๆอย่าง
ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นตอนแรกๆก็ไม่ได้เก็บเอามาคิดมากแต่พอเวลาเริ่มผ่านไปผมก็ได้ออกมาจากแชทรวมเพราะเริ่มเบื่อกับคำพูดเหล่านั้นเหลือไว้แต่เพื่อนเล่นเกมที่ผมคุยจำนวนหนึ่ง ซึ่งวันเวลาในการเล่นเกมของผมก็ผ่านไปเรื่อยๆ โดยยังคงอาศัยสังคมจากในกลุ่มที่คอยแชร์ข้อมูลในการเล่นจนถึงจุดอิ่มตัวก็ไม่ค่อยได้เล่นมากเท่าเมื่อก่อนเพราะด้วยความจำเจของตัวเกม จนผมได้มาเจอเกมๆหนึ่งที่มีชื่อว่า W นำหน้าที่จะให้เรารับบทเป็นเรือและร่วมมือกับผู้เล่นอื่นในการเอาชนะทีมตรงกันข้าม
ผมก็ได้เข้ากลุ่มใหม่และมีเพื่อนอีกกลุ่มอีกครั้งหนึ่งและได้เป็นผู้เล่นกลุ่ม CBT ของเกมพอเกมเปิดจริงๆก็เริ่มมีผู้เล่นใหม่ทยอยๆเข้ามาเล่นกันเรื่อยๆ ด้วยความที่เป็นผู้เล่นเก่าหลายๆอย่างของผมทำให้มีความสามารถในการเล่นที่โดดเด่นเป็นอย่างมากและมีข้อมูลแบ่งปันมากมายทั้ง Trick ต่างๆ จนบางทีการแนะนำหลายๆอย่างก็จบด้วยการอวดมากเกินพอดี จนผมน่าจะได้ไปสร้างศัตรูไว้อย่างไม่รู้ตัว นานวันเข้าผมก็รู้สึกเข้าสู่จุดอิ่มตัวเพราะตัวเกมอัพเดตไปอย่างช้ามากด้วย Itemที่มีจึงไม่ค่อยได้เล่นมากเท่าเมื่อก่อนจนผมได้มาเจอเกมที่ทำให้ผมเริ่มเข้าสู่เส้นทางการ “เสียเพื่อนเพราะเล่นเกมจริงๆ”
มันเป็นเกมมือถือญี่ปุ่นเกมหนึ่งที่ใช้ระบบสุ่มตัวละครเพื่อนำมาใช้งานโดยการเก็บเพชรในเกมหรือเติมเงินจริงๆเข้าไปเพื่อสุ่มตัวละครที่ต้องการออกมาซึ่งตรงนี้มีหลายๆคนหมดเงินไปหลายๆพันจนหลายหมื่นเลยก็มีด้วยตัวเกมจะเป็นแนวเล่นผ่านด่านโดยใช้ตัวละครซึ่งตัวเกมจะคอยจัดกิจกรรมเพิ่มตัวละครใหม่เข้าตู้มาในระยะเวลาหนึ่งก่อนนำออกไปซึ่งจะเรียกตัวละครพวกนี้ว่า “Limited” ทำให้มีหลายๆคนเติมเปิดเพื่อหากันอย่างมากมายรวมทั้งเพื่อนๆบางส่วนของผมที่กล่าวไว้ในเกมแรกๆ หลายคนได้หลายคนไม่ได้ก็ต่างเริ่มแสดงออกกันมาบน Timeline ของ Facebook กันต่างๆนาๆ ซึ่งตรงนี้ก็เริ่มมีการขเม่นกันให้เห็นได้ชัดแรกๆมักจะเป็นการแซวกันอย่างขำๆมากกว่าแต่พอเวลาผ่านไปนานๆเข้ามันเริ่มรุนแรงและสร้างความแบ่งแยกมากยิ่งขึ้น ซึ่งผมซึ่งเปิดไม่ค่อยได้ตัวลิมิต เปิดได้สองตัวตัวอยากได้ไม่เคยได้(ฮ่า) ก็ได้ขายไอดีเกมทิ้งไปเพื่อทนไมได้กับ % ในการเปิดออกของตัวละคร เกมนี้ได้ชื่อว่าเปิดตัวละครระดับสูงออกมากเกมหนึ่ง นั้นแหละเกมนี้มันก็ไปสร้างศัตรูอีกหรือเปล่าซึ่งผมตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออกจริงๆกับเกมนี้
เกมเกมนี้เป็นเกมล่าสุดที่ผมเล่นและชอบระบบมันมากเพราะมันมีอะไรๆหลายๆอย่างให้ทำด้วยตัวเกมมีระบบเยอะมากพอสมควรที่ให้เราได้ทำอะไรหลายๆอย่างซึ่งจุดเด่นของตัวเกมคือมีทั้งระบบตัวละครและอาวุธซึ่งเราจะเก่งขึ้นได้จะต้องมีการฟาร์มที่ใช้เวลามากพอสมควรซึ่งตรงนี้แหละเป็นประเดนในการสร้างความขัดแย้งในเวลาต่อมาซึ่งผมได้โตไวมากๆเพราะแนวทางการเล่นที่แปลกประมาณเอาของที่ไม่ได้ใช้งานหลายๆอย่างมาทำให้ตัวเองเก่งขึ้นเร็วไม่ว่าของชิ้นนั้นๆจะดีแค่ไหนท่าไม่ได้ใช้ก็ไม่มีประโยชน์ ตรงนี้แหละทำคำพูดของผมเริ่มสร้างประเดนให้หลายๆคนและด้วยความที่โตไวดรอปได้ของที่ต้องการบ่อยผมก็มักจะโพสลงเฟสบ่อยๆ (จุดนี้ทำไมคนอื่นทำกลับไม่เป็นประเดน) ก็เพราะได้ไปสร้างศัตรูที่โกรธแค้นผมไว้ยังไง ด้วยแนวทางการเล่นแปลกๆของผมมันดันไปขัดใจอะไรหลายๆคนเข้านั้นแหละรวมทั้งเพื่อนที่ผมคุยด้วยสนิทใจ ซึ่งตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้ตัวว่าเริ่มมีการขเม่นกันจริงๆแล้ว
และมันก็เริ่มแสดงอย่างเด่นชัดถึงความเกลียดชังในแนวทางการเล่นของผม
คือผมเล่นตามใจฉันนั้นแหละ และมีเพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทคนหนึ่งคอยให้คำแนะนำมาตลอดคอยสอนและผมก็ Copy แนวทางการเล่นในระยะแรกของเค้ามามากพอสมควร จนวันหนึ่งมันมีกรณีแตกหักกับคนๆหนึ่งในเรื่องๆหนึ่งที่ผมมีความผิดด้วยส่วนหนึ่งจริงๆหลังจากนั้นอะไรก็เริ่มแย่ๆลงจนผมเริ่มรู้ข่าวว่า มีการจับกลุ่มพูดคุยถึงตัวผมกันอย่างสนุกสนาน ในระยะแรกๆก็ปกติแต่หลังๆ ก็เริ่มมีเริ่มที่คุยกับเพื่อนๆหลุดไปเรื่อยๆ จนเริ่มลุกลามไปขนาดที่ว่าไม่ว่าจะทำอะไรตรงไหนก็โดนจับเป็นประเดนไปหมด จนเกิดเหตุร้ายแรงที่สุดจริงๆโดนถึงขึ้นเอารูปส่วนตัวไปเล่นจริงๆ จนต้องไปถึงขึ้นดำเนินคดีถึง ปอท จนเรื่องไม่เดินเพราะความล่าช้าของหน่วยงาน ผมได้บล็อคได้ลบคู่กรณีที่เกิดการแตกหักด้วยออกไปจากชีวิตผมอย่างถาวรเวลาก็ผ่านไปผมก็ปล่อยผ่านหลายๆอย่างไป จนมามีเหตุการณ์ที่พลิกชีวิตไปเลยจริงๆมีเพื่อนที่สนิทของผมเอาเรืองราวมาบอกทั้งๆที่ผมตัดขาดกับคู่กรณีไปแล้ว แต่มันไม่ใช่ผมไปเห็นจะๆชัดๆจากการแคป คู่กรณี+กลุ่มเพื่อนที่ผมคุยด้วยสนิทใจในหลายๆเรื่องเพื่อนที่คบกันมาหลายปีกลุ่มเพื่อนที่ผมคุยได้หลายๆเรื่อง ต่อหน้าคุยอย่างแต่ตอนนี้กลับคุยอีกอย่าง มันเป็นการนินทากันแบบเปิดเผยเลยชัดๆ ไม่คิดจะกล้ากันขนาดนี้ท่าทำในแชทส่วนตัวคงไม่รู้ด้วยแหละ
ตอนนั้นผมร้องไห้น้ำตาไหลเลยคือผมแคร์ พวกเค้ามากๆนะ คุยต่อหน้าอีกอย่างแต่กลับเอาข้อมูลที่คุยกันไปคุยกันอย่างสนุกปากท่าเอาไปคุยกันในแชทส่วนตัวมันก็ความไม่แตก ผมเสียเพื่อนเกือบทุกคนที่ผมได้เห็นในการพูดคุยและสนุกไปกับคำพูดนั้นๆและผมได้ตัดสินใจในตอนนั้นที่จะออกมาจากจุดๆนั้นสังคมตรงนั้น ถอยไปอย่างเงียบๆคนเดียวน่าจะดีที่สุด ไม่อยากจะตอบโต้หรือแก้ตัวอะไรทั้งนั้นแล้วในเวลานั้น
ตอนนี้ผมได้ห่างหายจากเกมไปได้ 2 อาทิตย์แล้ว เล่นน้อยลง อะไรหลายๆอย่างก็เปลี่ยนไป กลับมามีเวลาในชีวิตมากขึ้น มีความสุขมากขึ้น
คงไม่มีการอวดการโพสเกมอะไรบนเฟสใหม่ละ คงได้ใช้ในการทำงานจริงๆ
อยากสารภาพจริงๆ ผมก็ผิดด้วยที่การกระทำขี้อวดด้วยนั้นแหละ
แต่การทำดีหลายๆอย่างคงชดใช้ความผิดในอดีตไม่ได้
ดังคำที่ว่า ทำดีร้อยครั้งไม่เท่าทำความชั่วครั้งเดียว
สุดท้ายนี้อยากจะฝากเอาไว้หน่อย
อวดแต่พอควรและพร้อมยอมรับกับ Feedback ที่จะตามมา
คุณต้องเลือกครับจะให้เกมเล่นคุณหรือให้คุณเล่นเกม ผมมาเข้าใจวันนี้อย่างถ่องแท้จริงๆ
เกมเป็นเครื่องมือที่ใช้เล่นเพื่อผ่อนคลายจากหน้าที่การงานเป็นสิ่งที่ช่วยมอบความสุขแต่ผมกลับใช้มันอย่างผิดจนผลตอบรับที่
ได้รับกลับมามันแสนสาหัส ผมทำตัวเองผมก็ต้องก้มหน้าพร้อมยอมรับมันและดำเนินชีวิตต่อไป