ตอนที่แล้วค่ะ...
https://pantip.com/topic/36066379
ตอน...น้ำมันของข้า...ใครอย่าแตะ...!!!
การที่จะเข้าสู่ปารีสนั้น..ทุกคนได้ประมาณการณ์แล้วว่า...กองทัพนาซีจะต้องคอยรับมืออยู่แน่ๆ และก็เป็นจริงดังว่า เพราะกองทัพของแม่ทัพ von Kluge ที่ถอยร่นมานั้น ได้รับคำสั่งจากฮิตเล่อร์ว่าให้ตรึงกำลังรับในแซน...
"มันเข้ามาเหยียบเมื่อไหร่...เก็บมันให้หมด..."
แม่ทัพ ฟอน คลุค ได้เตรียมกองทัพที่เจ็ด และกองพลรถถังที่ห้า...ที่จะเข้าตีขนาบทางทิศตะวันตก และเขาได้ประเมินไว้แล้วกับเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาว่า..
"งานนี้เห็นท่าจะยาก...แต่มันเป็นคำสั่งของท่านผู้นำ...ทำไงได้..."
ส่วนจอร์จได้สปีดกองทัพของขาให้รุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว...ซึ่งเป็นการปฏิบัติการที่ผิดไปจากอังกฤษ (ที่ท่านเซอร์) มักจะต้องมีการหยุดเพื่อจัดขบวน จัดหน่วย และ ซักซ้อมทำความเข้าใจกันอยู่เสมอๆ
เพราะจอร์จไม่เคยเสียเวลากับเรื่องเหล่านั้น...แถมยังเห็นเป็นเรื่องขำ เพียงแต่ขำไม่ออกเพราะ เมื่อเขาได้จ่อทัพเข้าถึงเขต Orléans,Chartes และ Dreux เรียกได้ว่าจ่อที่ปลายจมูกของปารีสแล้วนั้น
ทางท่านเซอร์ที่หอบเอามาสุนัขมาด้วยสองตัว กับนกกะตั้วหนึ่งตัวมาเลี้ยงด้วยในทัพอย่างมีความสุขนั้น...ให้ข่าวอย่างภาคภูมิไปทั่วว่า..
"กองทัพของเราได้ปฏิบัติภาระกิจได้ตามเป้าหมาย กองทัพที่สามของเราได้ใกล้ถึงกรุงปารีสแล้ว..."
ซึ่งฟังดูแล้ว..มันก็ถูก...เพราะท่านเซอร์เป็นผู้บังคับบัญชาสายตรง...
แต่ที่เป็นผลสำเร็จ...เพราะจอร์จไม่เคยทำตามทฤษฎีของท่านเซอร์เลยต่างหาก....เขาดำเนินนโยบายการทัพด้วยตัวเอง...ไม่เคยต้องรอฟังใคร...
ขณะที่จ่อที่จะเข้าเขตของลุ่มแม่น้ำแซนได้อยู่แล้วดังว่า...ต้องให้มีการเป็นไปที่ทำให้จอร์จต้องขัดอกขัดใจนักหนา...นั่นก็คือ คำสั่งให้หยุดทัพรอ...คำสั่งนี้มาจากแม่ทัพโอมาร์ แบรดลี่ย์ ด้วยเหตุผลของการเมือง
ที่ไอค์ได้เคยสัญญาไว้กับนายพล เดอ โกลล์ เรื่องการไล่เยอรมันออกไปเพื่อเป็นการปลดปล่อยกรุงปารีสนั้น ต้องเป็นหน้าที่ของกองทัพฝรั่งเศส นำโดย แม่ทัพ Jacques LeClerc แห่งกองกำลังพลที่สอง (ฝรั่งเศส) จะต้องเป็นผู้ที่เข้าเมืองก่อน...
จอร์จแทบจะถึงกับตีอกชกหัว...เหมือนกับเด็กที่โดนแย่งของเล่น... แถมด่าแม่ทัพโอมาร์ แบรดลี่ย์แบบไม่เกรงใจ ว่า..."เมิงจะบ้าแล้วเหรอ...หา??"
อีกฝ่ายหนึ่งจึงต้องอธิบายให้ฟังถึงข้อตกลงระหว่างอเมริกากับฝรั่งเศส...และได้เล่าให้ฟังด้วยว่า...ท่านเซอร์ได้เสนอแผนมาว่า จะล้อมพวกเยอรมันไว้ และจะไม่ให้ใช้เส้นทางเส้นทางระหว่าง ออร์เล-อองส์ (Orléans)กับ Paris
เป็นเส้นทางหนีทัพได้ จึงจะใช้การตั้งฐานรับเป็นจุดๆตามเส้นทาง...โดยจะส่งกองกำลังอากาศโยธินของอังกฤษเข้ามาปฏิบัติการ...
จอร์จได้ยินเข้าถึงเป็นเป็นเดือดเป็นแค้น...เพราะงานนี้เขาต้องการโชว์ฝีมือเดี่ยวๆ ไม่ต้องการให้อังกฤษมาแจม...เขาระเบิดอารมณ์ออกไปว่า
"ถ้าผ่านไปนี่...แล้วเจอทหารอังกฤษหน้าไหนมาแหยมนะ..Kuยิงกระเด็น...บอกซะก่อน..."
และอีกหนึ่งเหตุผลที่แม่ทัพโอมาร์ แบรดลี่ย์ ต้องยื้อทัพของจอร์จไว้ เพราะว่าหน่วยส่งกำลังบำรุงนั้นตามไม่ทัน...เนื่องจากไม่มีใครคิดว่าเขาจะเดินทัพได้เร็วขนาดนั้น..
อลหม่านหลังม่านวันดีเดย์....ภาคห้า!!
ตอน...น้ำมันของข้า...ใครอย่าแตะ...!!!
การที่จะเข้าสู่ปารีสนั้น..ทุกคนได้ประมาณการณ์แล้วว่า...กองทัพนาซีจะต้องคอยรับมืออยู่แน่ๆ และก็เป็นจริงดังว่า เพราะกองทัพของแม่ทัพ von Kluge ที่ถอยร่นมานั้น ได้รับคำสั่งจากฮิตเล่อร์ว่าให้ตรึงกำลังรับในแซน...
"มันเข้ามาเหยียบเมื่อไหร่...เก็บมันให้หมด..."
แม่ทัพ ฟอน คลุค ได้เตรียมกองทัพที่เจ็ด และกองพลรถถังที่ห้า...ที่จะเข้าตีขนาบทางทิศตะวันตก และเขาได้ประเมินไว้แล้วกับเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาว่า..
"งานนี้เห็นท่าจะยาก...แต่มันเป็นคำสั่งของท่านผู้นำ...ทำไงได้..."
ส่วนจอร์จได้สปีดกองทัพของขาให้รุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว...ซึ่งเป็นการปฏิบัติการที่ผิดไปจากอังกฤษ (ที่ท่านเซอร์) มักจะต้องมีการหยุดเพื่อจัดขบวน จัดหน่วย และ ซักซ้อมทำความเข้าใจกันอยู่เสมอๆ
เพราะจอร์จไม่เคยเสียเวลากับเรื่องเหล่านั้น...แถมยังเห็นเป็นเรื่องขำ เพียงแต่ขำไม่ออกเพราะ เมื่อเขาได้จ่อทัพเข้าถึงเขต Orléans,Chartes และ Dreux เรียกได้ว่าจ่อที่ปลายจมูกของปารีสแล้วนั้น
ทางท่านเซอร์ที่หอบเอามาสุนัขมาด้วยสองตัว กับนกกะตั้วหนึ่งตัวมาเลี้ยงด้วยในทัพอย่างมีความสุขนั้น...ให้ข่าวอย่างภาคภูมิไปทั่วว่า..
"กองทัพของเราได้ปฏิบัติภาระกิจได้ตามเป้าหมาย กองทัพที่สามของเราได้ใกล้ถึงกรุงปารีสแล้ว..."
ซึ่งฟังดูแล้ว..มันก็ถูก...เพราะท่านเซอร์เป็นผู้บังคับบัญชาสายตรง...
แต่ที่เป็นผลสำเร็จ...เพราะจอร์จไม่เคยทำตามทฤษฎีของท่านเซอร์เลยต่างหาก....เขาดำเนินนโยบายการทัพด้วยตัวเอง...ไม่เคยต้องรอฟังใคร...
ขณะที่จ่อที่จะเข้าเขตของลุ่มแม่น้ำแซนได้อยู่แล้วดังว่า...ต้องให้มีการเป็นไปที่ทำให้จอร์จต้องขัดอกขัดใจนักหนา...นั่นก็คือ คำสั่งให้หยุดทัพรอ...คำสั่งนี้มาจากแม่ทัพโอมาร์ แบรดลี่ย์ ด้วยเหตุผลของการเมือง
ที่ไอค์ได้เคยสัญญาไว้กับนายพล เดอ โกลล์ เรื่องการไล่เยอรมันออกไปเพื่อเป็นการปลดปล่อยกรุงปารีสนั้น ต้องเป็นหน้าที่ของกองทัพฝรั่งเศส นำโดย แม่ทัพ Jacques LeClerc แห่งกองกำลังพลที่สอง (ฝรั่งเศส) จะต้องเป็นผู้ที่เข้าเมืองก่อน...
จอร์จแทบจะถึงกับตีอกชกหัว...เหมือนกับเด็กที่โดนแย่งของเล่น... แถมด่าแม่ทัพโอมาร์ แบรดลี่ย์แบบไม่เกรงใจ ว่า..."เมิงจะบ้าแล้วเหรอ...หา??"
อีกฝ่ายหนึ่งจึงต้องอธิบายให้ฟังถึงข้อตกลงระหว่างอเมริกากับฝรั่งเศส...และได้เล่าให้ฟังด้วยว่า...ท่านเซอร์ได้เสนอแผนมาว่า จะล้อมพวกเยอรมันไว้ และจะไม่ให้ใช้เส้นทางเส้นทางระหว่าง ออร์เล-อองส์ (Orléans)กับ Paris
เป็นเส้นทางหนีทัพได้ จึงจะใช้การตั้งฐานรับเป็นจุดๆตามเส้นทาง...โดยจะส่งกองกำลังอากาศโยธินของอังกฤษเข้ามาปฏิบัติการ...
จอร์จได้ยินเข้าถึงเป็นเป็นเดือดเป็นแค้น...เพราะงานนี้เขาต้องการโชว์ฝีมือเดี่ยวๆ ไม่ต้องการให้อังกฤษมาแจม...เขาระเบิดอารมณ์ออกไปว่า
"ถ้าผ่านไปนี่...แล้วเจอทหารอังกฤษหน้าไหนมาแหยมนะ..Kuยิงกระเด็น...บอกซะก่อน..."
และอีกหนึ่งเหตุผลที่แม่ทัพโอมาร์ แบรดลี่ย์ ต้องยื้อทัพของจอร์จไว้ เพราะว่าหน่วยส่งกำลังบำรุงนั้นตามไม่ทัน...เนื่องจากไม่มีใครคิดว่าเขาจะเดินทัพได้เร็วขนาดนั้น..