'โตแล้วคุยกับใคร ก็จริงจังกับคนนั้นแหละ'

ผมเคยสงสัยนะ ว่าทำไมชีวิตคนเรามันต้องยากขนาดนี้ ตอนเด็กอยากกินไอติม…แม่บอก “ไม่มีเงิน” โตมาหน่อย อยากไปเที่ยว…เจ้านายบอก “ไม่มีวันลา” สุดท้าย…ชีวิตก็เต็มไป

คือเค้าไม่แน่ใจว่าวายมั้ยแต่น่าจะวายแหละ นายเอกเป็นนักเลงแต่พอเริ่มโตมานายเอกไม่ได้โตเหมือนผุ้ชายคนอื่นร่างกายเหมือนผู้หญิง(แต่เป็นผู้ชาย ไม่แฟนตาซี) เขาโดนนักเลงในห้องลวนลามบ่อยมาก แล้วทีนี้นายเอกเลย

เขาเรียนจนไม่มีเวลาให้เลยจริงๆ แชทกันวันละไม่เกิน5-10ประโยค อาทิตย์หนึ่งก็โทรมาแค่2-5นาที เค้าบอกอยากให้เรารอเค้าเรียนจบ 😂 แล้วเราเผอิญเอะใจอยู่2ประโยค “หาคนคุยได้แต่ไม่ให้จริงจัง” กับ &

สัญญากับฉันได้ไหม? 2.ฉันมีข้อเดียวที่อยากจะขอคุณ 3.เราจะไม่มีเซ็กส์จนกว่าฉันจะแน่ใจว่าคุณรักฉันอย่างจริงจัง 4.ตื่นได้แล้ว สายมากแล้ว 5.ฉันรู้ว่าคุณทำได้ 6.ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจฉัน 7.อย่าลืมทานข้าวเช้า

ถ้าไม่สนิทจริงจะไม่มีใครรู้เลยว่าประโยคที่พูดอ่ะแค่หยอกเล่น ไม่กล้าด่าเพื่อนเลย แค่พูดธรรมดาๆเพื่อนยังนิ่งเลย นึกสภาพตอนคนหน้านิ่งด่านะ นั่นแหละแบบนั้นแหละ โครตอภิมหาน่ากลัว ต้องทำยังไงให้ดูเป็นคนคุยง

friendly แต่เราคิดไว้แล้วแหละ ว่าเค้าไม่สนใจเรา แต่เรายังคงฝืนคุยต่อไป ได้แค่ 2 ประโยค ผมโอเคร แต่จะโอเครกว่านี้ถ้าบอกเหตุผลกันก่อนจากลาแบบไม่เป็นเพื่อนกันอีกแล้ว เราคิดเองเออเองคนเดียว เราไม่รู้ว่าคุ

เรื่องมีอยู่ว่า . . มันเริ่มเมื่อประมาณเดือนตุลาปีที่แล้ว เราชอบผู้ชาย​คนนึง ซึ่งจริงๆเราก็แอบชอบแอบกรี้ดกร้าดมาปีนึงแล้วแหละแต่ตอนแรกก็ไม่ได้จริงจังอะไร ช่วงเดือนตุลาเราก็พึ่งเลิกกับแฟนไป เรารู้สึกว่

คือเราไปร้านหนังสือมา แล้วไปหยิบๆ เลือกๆ หนังสือมาอ่านค่ะ แล้วไปเจอประโยคนึงในหนังสือ บอกไว้ว่า "ความใส่ใจกลายเป็นยาพิษ" เราไม่แน่ใจว่าใช่ประโยคนี้มั้ย แต่น่าจะเป็นประโยคในทำนองแบบนี้แหละค่ะ

"ถ้าโตแล้วค่อยมาคุยกัน" ประโยคบอกเลิกทางอ้อมหรือป่าว เค้ายังให้โอกาสเราไหม เค้าอ่าน LINE ผมแต่ ลบเพื่อน ในเกม ทุกอย่าง เหลือแค่ใน LINE ที่ไม่บล็อค ผมก็รู้นะว่างอแงแต่พักหลังผมปรับตัวเอง ปรับ