เรื่องมีอยู่ว่า
.
.
มันเริ่มเมื่อประมาณเดือนตุลาปีที่แล้ว เราชอบผู้ชายคนนึง ซึ่งจริงๆเราก็แอบชอบแอบกรี้ดกร้าดมาปีนึงแล้วแหละแต่ตอนแรกก็ไม่ได้จริงจังอะไร ช่วงเดือนตุลาเราก็พึ่งเลิกกับแฟนไป เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่จริงๆเลยเลิก ตอนนั้นเราก็ไปเที่ยวอยู่ตจว. เรารู้สึกปลงกับความรักสุดๆ รู้สึกอยากมีคนใหม่แต่ก็อยากจะหยุด พอช่วงเย็นๆเราเดินเล่นที่ริมทะเลเราเลื่อนไปเจอโพสของคนๆนึงในเฟส เป็นรูปคนที่เราเคยชอบ เราเลยแบบเอ้ยเป็นเพื่อนในเฟสกันมาตั้งนานพึ่งเคยเห็นโพสมันครั้งแรก วันนั้นเราก็นั่งส่องเฟสมันทั้งคืนเลย ตอนแรกก็พยายามคุมสติว่าแบบไม่ได้นะจะชอบคนนี้ไม่ได้ แต่พอไปๆมาๆนึกถึงมันตลอดเวลาเลย เวลาเดินไปเที่ยวที่สวยๆรู้สึกว่าถ้ามีมันอยู่คงจะดี พอผ่านไป3วันเพราะเรารู้สึกแน่ใจละว่าเราไม่ได้ชอบมันเล่นๆแล้ว เราเลยลองทั้งไปตอนกลางคืน เราก็รออยู่ทั้งคืนเลย สรุป... มันไม่อ่าน เราก็เลยปลงอีกว่าแบบทำไรลงไปวะ "ชั่งเถอะ(แต่แอบเสียใจอยู่นะ)" พอวันรุ่งขึ้นมันก็ตอบเรากลับมา ก็ได้คุยกันตั้งแต่วันนั้น ช่วงเวลาที่คุยกับมันคือมีความสุขแบบบอกไม่ถูกอะ มันให้เกียรติเรามากๆ หน้าตาก็ไม่รู้ว่าคนอื่นมองยังไงนะแต่สำหรับเราคือแบบหล่อในอีกมิติอะ เป็นคนเข้มๆแต่นิสัยที่เราสัมผัสได้คือมันเป็นผู้ชายที่อ่อนโยนมากกกก มันมีหลายๆเรื่องเลยที่ทำให้เราประทับใจ แต่สุดท้าย มันก็ยังลืมคนที่มันชอบก่อนหน้านั้นไม่ได้ ก็เสียใจนะ เสียใจมากเลยแหละ ตอนช่วงๆนึงที่เรามีโแกาสเจอกันทุกวัน เราน่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนนั้นนะว่าเราคิดยังไง แต่ก็เถอะ พอวันนึงเราพยายามตัดใจแล้วหาคนใหม่ชอบ แล้วก็ไปคุยกับมันว่าเราเคยรู้สึกยังไง ก็ได้สารภาพไปทุกอย่างเลยนะ มีประโยคนึงที่เรากลับไปอ่านทีไรร้องไห้ทุกที "คุณเก่งจัง ตัดใจได้ไว" ตอนแรกก้ไม่ได้คิดไร พอเวลาผ่านไปคนที่เราคิดว่าเราจะเปลี่ยนใจจากมัน เรากลับคิดว่าไม่มีใครมาทำให้เรามีความสุขได้เท่ามันจริงๆ พอกลับไปอ่านประโยคนั้นอีกครั้งอยากบอกนะ ว่าตอนแรกที่บอกส่งๆไปว่าตอนนี้ไม่ได้ชอบแล้วคือไม่อยากให้มีอะไรติดค้างกันจะได้เป็นเพื่อนกันปกติ แล้วตอนนี้เราเองที่ต้องมาเสียใจกับสิ่งที่ทำไป ถ้าตอนนั้นเรายังสู้อยู่ ไม่รู้ว่าตอนนี้จะได้คบกันรึป่าว อยากกลับไปคุยเหมือนเดิมนะ ฝากไว้เท่านี้ ส่วนหลังจากเลิกคุยไปเราก็คิดถึงคุณทุกวันเลยนะ ตอนนี้4เดือนแล้วที่เราชอบคุณแบบจริงจัง ส่วน1ปีก่อนหน้านั้นก้มีแต่ความรู้สึกดีๆล้วนๆ ก็รับไว้ซะ รวมถึงความรู้สึกตอนนี้ด้วย❤️🌈
อยากระบายเฉยๆ หรือใครอยากแนะนำก็ได้ค่ะ
.
.
มันเริ่มเมื่อประมาณเดือนตุลาปีที่แล้ว เราชอบผู้ชายคนนึง ซึ่งจริงๆเราก็แอบชอบแอบกรี้ดกร้าดมาปีนึงแล้วแหละแต่ตอนแรกก็ไม่ได้จริงจังอะไร ช่วงเดือนตุลาเราก็พึ่งเลิกกับแฟนไป เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่จริงๆเลยเลิก ตอนนั้นเราก็ไปเที่ยวอยู่ตจว. เรารู้สึกปลงกับความรักสุดๆ รู้สึกอยากมีคนใหม่แต่ก็อยากจะหยุด พอช่วงเย็นๆเราเดินเล่นที่ริมทะเลเราเลื่อนไปเจอโพสของคนๆนึงในเฟส เป็นรูปคนที่เราเคยชอบ เราเลยแบบเอ้ยเป็นเพื่อนในเฟสกันมาตั้งนานพึ่งเคยเห็นโพสมันครั้งแรก วันนั้นเราก็นั่งส่องเฟสมันทั้งคืนเลย ตอนแรกก็พยายามคุมสติว่าแบบไม่ได้นะจะชอบคนนี้ไม่ได้ แต่พอไปๆมาๆนึกถึงมันตลอดเวลาเลย เวลาเดินไปเที่ยวที่สวยๆรู้สึกว่าถ้ามีมันอยู่คงจะดี พอผ่านไป3วันเพราะเรารู้สึกแน่ใจละว่าเราไม่ได้ชอบมันเล่นๆแล้ว เราเลยลองทั้งไปตอนกลางคืน เราก็รออยู่ทั้งคืนเลย สรุป... มันไม่อ่าน เราก็เลยปลงอีกว่าแบบทำไรลงไปวะ "ชั่งเถอะ(แต่แอบเสียใจอยู่นะ)" พอวันรุ่งขึ้นมันก็ตอบเรากลับมา ก็ได้คุยกันตั้งแต่วันนั้น ช่วงเวลาที่คุยกับมันคือมีความสุขแบบบอกไม่ถูกอะ มันให้เกียรติเรามากๆ หน้าตาก็ไม่รู้ว่าคนอื่นมองยังไงนะแต่สำหรับเราคือแบบหล่อในอีกมิติอะ เป็นคนเข้มๆแต่นิสัยที่เราสัมผัสได้คือมันเป็นผู้ชายที่อ่อนโยนมากกกก มันมีหลายๆเรื่องเลยที่ทำให้เราประทับใจ แต่สุดท้าย มันก็ยังลืมคนที่มันชอบก่อนหน้านั้นไม่ได้ ก็เสียใจนะ เสียใจมากเลยแหละ ตอนช่วงๆนึงที่เรามีโแกาสเจอกันทุกวัน เราน่าจะบอกไปตั้งแต่ตอนนั้นนะว่าเราคิดยังไง แต่ก็เถอะ พอวันนึงเราพยายามตัดใจแล้วหาคนใหม่ชอบ แล้วก็ไปคุยกับมันว่าเราเคยรู้สึกยังไง ก็ได้สารภาพไปทุกอย่างเลยนะ มีประโยคนึงที่เรากลับไปอ่านทีไรร้องไห้ทุกที "คุณเก่งจัง ตัดใจได้ไว" ตอนแรกก้ไม่ได้คิดไร พอเวลาผ่านไปคนที่เราคิดว่าเราจะเปลี่ยนใจจากมัน เรากลับคิดว่าไม่มีใครมาทำให้เรามีความสุขได้เท่ามันจริงๆ พอกลับไปอ่านประโยคนั้นอีกครั้งอยากบอกนะ ว่าตอนแรกที่บอกส่งๆไปว่าตอนนี้ไม่ได้ชอบแล้วคือไม่อยากให้มีอะไรติดค้างกันจะได้เป็นเพื่อนกันปกติ แล้วตอนนี้เราเองที่ต้องมาเสียใจกับสิ่งที่ทำไป ถ้าตอนนั้นเรายังสู้อยู่ ไม่รู้ว่าตอนนี้จะได้คบกันรึป่าว อยากกลับไปคุยเหมือนเดิมนะ ฝากไว้เท่านี้ ส่วนหลังจากเลิกคุยไปเราก็คิดถึงคุณทุกวันเลยนะ ตอนนี้4เดือนแล้วที่เราชอบคุณแบบจริงจัง ส่วน1ปีก่อนหน้านั้นก้มีแต่ความรู้สึกดีๆล้วนๆ ก็รับไว้ซะ รวมถึงความรู้สึกตอนนี้ด้วย❤️🌈