สวัสดีค่ะ เข้าเรื่องเลย
เป็นเรื่องของเพื่อนสนิทเราเอง พึ่งจบมาทำงานได้1ปีเต็ม เราอยู่กันคนละที่ แต่เราก็ชอบคุยกัน ปรึกษากัน เรื่องงานอยู่เป็นประจำ
---ช่วงสิ้นปีที่ผ่านมา เพื่อนเราอยากออกจากงาน กลับไปอยู่ที่บ้านสัก2เดือน(บ้านเพื่อนเป็นร้านขายของชำ)
ตอนแรกเรานึกว่าเพื่อนจะยื่นใบลาออกแล้วเห็นถามว่าจะเขียนเหตุผลอะไร เราก็แนะนำไป
+++ แต่เพื่อนกลับมาบอกว่า ”แก ชั้นไม่ออกแล้วว่ะ หัวหน้าไม่อยากให้ออก”...........
......
ในความคิดเราคือ ทุกที่ก็เป็นแบบนี้แหละ เราไม่ได้ทำอะไรผิด ใครจะอยากให้ออก เขาก็สอนงานให้เราแล้ว เราก็บอกกับเพื่อนไปแบบนั้น “อยู่ที่ใจเลย ไม่มีใครห้ามแกได้หรอก แกอยากออกก็ออกเลย”แต่เพื่อนเรามันเป็นคนไม่ค่อยพูด พูดน้อย ขี้เกรงใจ พอหัวหน้าอยากให้อยู่ก็เลยอยู่ต่อไป ไอ้เราก็เออ แล้วแต่เพื่อน
....+++.ช่วงหลังเพื่อนเราจะออกนอกบ่อย เช่นไปหาลูกค้า แต่ทุกครั้งจะต้องไปกับหัวหน้า เพื่อนเราพูดให้ฟังว่า ตลอดเวลาที่ทำงานมา หัวหน้าจะเป็นคนที่ใส่ใจ(เผือก)ลูกน้องเป็นพิเศษ หัวหน้ามีลูกน้อง3คน(ผู้หญิงหมด เคยมีผู้ชายแต่มักจะอยู่ได้ไม่นาน) หัวหน้าจะชอบถามว่า “เมื่อคืนไปไหนมา กลับดึกนะเรา ไปกับใครมาหรอ ได้ยินข่าวว่ามีคนมาชอบหรอ แล้วมีแฟนรึยัง ลองเป็นแฟนพี่ดูมั้ย”จะมีคำถามประมานนี้บ่อยๆค่ะ จะชอบเรียกเข้าไปถามในห้อง
----+++----ซึ่งพีคสุด คือ เมื่อคืนเราก็คุยกับเพื่อนอีก เพื่อนบอกว่าหัวหน้าชักจะไปกันใหญ่ >>พยามจะกอดเพื่อนเราหลายครั้ง<<เราได้ยินก็ตกใจ เพื่อนบอกอีกว่า หัวหน้าชอบหาเรื่องชวนไปข้างนอกบ่อยๆ ปฏิเสธก็ไม่ได้ เพราะเป็นหัวหน้า เพื่อนเราเลยคิดว่า มันไม่ใช่คนแรกแน่นอน ก่อนหน้านี้หัวหน้าต้องเคยทำพฤติกรรมแบบนี้อยู่เรื่อยๆกับคนอื่น
///ลืมบอกว่า เค้ามีภรรยาแล้วนะคะ ไม่แน่ใจว่ามีลูกรึเปล่า///
ซึ่งเราก็ได้แต่บอกเพื่อนให้ระวังตัว กลัวพลาดท่า แต่เพื่อนเราไม่ได้อ่อนต่อโลกนะคะ รู้ว่าอะไรเป็นไร เพื่อนเราไม่มีแฟนนะคะ ก่อนหน้านี้หัวหน้าไม่ได้ยุ่งกับเพื่อนเรา เพราะมีผู้จัดการแผนกอื่นมาชอบเพื่อนเราอยู่ เค้าเลยไม่ยุ่ง แต่ตอนนี้เค้าเหมือนจะอยากได้เพื่อนเราเลยอ่ะ
ก่อนหน้าที่มีผู้จัดการมาชอบเพื่อนเรา เพื่อนเราไม่ชอบ เขาก็มาเขียนเหน็บเพื่อนเราหน้าเฟส เต็มไปหมด เพื่อนเราเงียบอย่างเดียว ไม่ตอบโต้...เราเลยคิด"นี่หรอวุฒิภาวะคนที่เป็นผู้จัดการ"
เรากลัวว่าถ้าปล่อยไปมันจะมากกว่านี้ เลยไม่รู้ว่าควรจะช่วยเพื่อนยังไงดี มีวิธีไหนนอกจากให้ลาออกมั้ยคะ
เมื่อหัวหน้าทำพฤติกรรมไม่เหมาะสมกับลูกน้อง
เป็นเรื่องของเพื่อนสนิทเราเอง พึ่งจบมาทำงานได้1ปีเต็ม เราอยู่กันคนละที่ แต่เราก็ชอบคุยกัน ปรึกษากัน เรื่องงานอยู่เป็นประจำ
---ช่วงสิ้นปีที่ผ่านมา เพื่อนเราอยากออกจากงาน กลับไปอยู่ที่บ้านสัก2เดือน(บ้านเพื่อนเป็นร้านขายของชำ)
ตอนแรกเรานึกว่าเพื่อนจะยื่นใบลาออกแล้วเห็นถามว่าจะเขียนเหตุผลอะไร เราก็แนะนำไป
+++ แต่เพื่อนกลับมาบอกว่า ”แก ชั้นไม่ออกแล้วว่ะ หัวหน้าไม่อยากให้ออก”...........
......
ในความคิดเราคือ ทุกที่ก็เป็นแบบนี้แหละ เราไม่ได้ทำอะไรผิด ใครจะอยากให้ออก เขาก็สอนงานให้เราแล้ว เราก็บอกกับเพื่อนไปแบบนั้น “อยู่ที่ใจเลย ไม่มีใครห้ามแกได้หรอก แกอยากออกก็ออกเลย”แต่เพื่อนเรามันเป็นคนไม่ค่อยพูด พูดน้อย ขี้เกรงใจ พอหัวหน้าอยากให้อยู่ก็เลยอยู่ต่อไป ไอ้เราก็เออ แล้วแต่เพื่อน
....+++.ช่วงหลังเพื่อนเราจะออกนอกบ่อย เช่นไปหาลูกค้า แต่ทุกครั้งจะต้องไปกับหัวหน้า เพื่อนเราพูดให้ฟังว่า ตลอดเวลาที่ทำงานมา หัวหน้าจะเป็นคนที่ใส่ใจ(เผือก)ลูกน้องเป็นพิเศษ หัวหน้ามีลูกน้อง3คน(ผู้หญิงหมด เคยมีผู้ชายแต่มักจะอยู่ได้ไม่นาน) หัวหน้าจะชอบถามว่า “เมื่อคืนไปไหนมา กลับดึกนะเรา ไปกับใครมาหรอ ได้ยินข่าวว่ามีคนมาชอบหรอ แล้วมีแฟนรึยัง ลองเป็นแฟนพี่ดูมั้ย”จะมีคำถามประมานนี้บ่อยๆค่ะ จะชอบเรียกเข้าไปถามในห้อง
----+++----ซึ่งพีคสุด คือ เมื่อคืนเราก็คุยกับเพื่อนอีก เพื่อนบอกว่าหัวหน้าชักจะไปกันใหญ่ >>พยามจะกอดเพื่อนเราหลายครั้ง<<เราได้ยินก็ตกใจ เพื่อนบอกอีกว่า หัวหน้าชอบหาเรื่องชวนไปข้างนอกบ่อยๆ ปฏิเสธก็ไม่ได้ เพราะเป็นหัวหน้า เพื่อนเราเลยคิดว่า มันไม่ใช่คนแรกแน่นอน ก่อนหน้านี้หัวหน้าต้องเคยทำพฤติกรรมแบบนี้อยู่เรื่อยๆกับคนอื่น
///ลืมบอกว่า เค้ามีภรรยาแล้วนะคะ ไม่แน่ใจว่ามีลูกรึเปล่า///
ซึ่งเราก็ได้แต่บอกเพื่อนให้ระวังตัว กลัวพลาดท่า แต่เพื่อนเราไม่ได้อ่อนต่อโลกนะคะ รู้ว่าอะไรเป็นไร เพื่อนเราไม่มีแฟนนะคะ ก่อนหน้านี้หัวหน้าไม่ได้ยุ่งกับเพื่อนเรา เพราะมีผู้จัดการแผนกอื่นมาชอบเพื่อนเราอยู่ เค้าเลยไม่ยุ่ง แต่ตอนนี้เค้าเหมือนจะอยากได้เพื่อนเราเลยอ่ะ
ก่อนหน้าที่มีผู้จัดการมาชอบเพื่อนเรา เพื่อนเราไม่ชอบ เขาก็มาเขียนเหน็บเพื่อนเราหน้าเฟส เต็มไปหมด เพื่อนเราเงียบอย่างเดียว ไม่ตอบโต้...เราเลยคิด"นี่หรอวุฒิภาวะคนที่เป็นผู้จัดการ"
เรากลัวว่าถ้าปล่อยไปมันจะมากกว่านี้ เลยไม่รู้ว่าควรจะช่วยเพื่อนยังไงดี มีวิธีไหนนอกจากให้ลาออกมั้ยคะ