สวัสดีค่ะ ดิฉันมีเรื่องอยากจะปรึกษา เกี่ยวกับความรักของดิฉันเอง เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า
ดิฉันพบกับผู้ชายคนนึงค่ะ เขาเป็นคนน่ารัก เข้มๆ ไม่ได้หล่ออะไรมาก แต่ก็แนวที่ดิฉันชอบล่ะค่ะ เถื่อนๆนิดนึง ย้ำว่าเถื่อนนะคะ 555 เราเจอกันผ่านแอพ แอพนึงซึ่งเปิดวีดีโอเห็นหน้ากันได้ ซึ่งเราคุยกันถูกคอมาก ประมาณว่าดีต่อใจกันทั้งคู่ แต่ก่อนจะวางเขาขอโทษเรา และบอกว่า "เรามีแฟนแล้วนะ เธอจะยังคุยกับเราต่อไหม" ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอยากได้มาเป็นแฟนหรือยังไงนะ แค่คิดว่าคุยกันแบบเพื่อนไปก่อนก็ได้ เขาว่างเราค่อยเสียบอะไรแบบนี้ (แอบเลว ) เราเลยตอบเขาไปว่า "ก็ไม่เห็นเป็นไร เราไม่ได้จีบเธอสักหน่อย" สุดท้ายเขาก่หัวเราะแล้วแลกไอดีไลน์กันไป
ช่วงแรกๆ เราก็ไม่ได้จริงจังกับเขาหรอกค่ะ คุยๆหายๆบางวันก็ไม่ได้คุยกัน เขาก็โทรตาม โทรหาเราทุกวัน เราก็รับบ้างไม่รับบ้างเพราะช่วงนั้นเราทำงาน จนวันนึงเราหายไปเป็นอาทิตย์ เขาโทรมาหาเราเกือบจะ 100 สาย สุดท้ายเราก็ใจอ่อน รับสายเขา เราถามเขาว่า
"ว่าไง"
"หายไปเลยนะ"
"อืม พอดีช่วงนี้ยุ่งๆน่ะ มีอะไรหรอ"
"ป่าว แค่คิดถึง อยู่ๆเธอก็เงียบหายไป มีคนคุยใหม่แล้วล่ะสิ"
"ก็มีนะ ก็ต้องมีบ้างคนมันโสดหนิ"
"มีเราคนเดียวไม่พอรึไง"
พอมาประโยคนี้ เรานี่อึ้ง เราเลยพูดไปว่า
"แต่เธอมีแฟนแล้ว เราไม่อยากเป็นชู้ใครหรอกนะ"
"เราเลิกกับแฟนแล้ว เพราะเราชอบเธอ"
"ตลกน่า อย่าอำกันเล่น ไม่ขำนะ"
"ไม่ได้ล้อเล่นนะ เลิกกันแล้วจริงๆเมื่อวานนี้"
หลังจากเขาพูดคำนั้นจบ เราก็ทั้งรู้สึกตกใจ แปลกใจ ดีใจ หลายๆอารมณ์ สรุปคือ เราสองคนก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ ตั้งแต่วันนั้นเขาก็โทรหาเราทุกวัน วีดีโอคอลหากันตลอด เขาแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนของเขา ครอบครัวของเขา ซึ่งนั่นก็ทำให้เราสบายใจ เชื่อใจเขา ไว้ใจเขาค่ะ เขาก็ทำแบบนี้มาตลอด 2 เดือนที่คบกัน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจอกันจริงๆ แต่การที่เราคุยกันทุกวัน เห็นหน้ากันทุกวันมันก็ทำให้เราเหมือนอยู่ด้วยกัน วันนึงเขาบอกว่าเขาจะมาหาเราที่ กทม ค่ะ เราทั้งตื่นเต้น ดีใจมากๆ ทำให้เรามีความหวัง เราพูดได้เต็มปากเลยว่าเรารักเขามากๆ เขาทำให้เรารู้สึกไม่ขาดเลย ทุกๆครั้งที่เหงา เศร้า เบื่อ ท้อใจ เขาจะคอยพูดให้กำลังใจและปลอบเราเสมอ
จนกระทั่งวันก่อนที่เขาจะมา กทม 7 วัน มีคนแอดเฟสบุคเรามา เป็น ผู้หญิงทักมาถามเราว่า เราคบกับเขานานรึยัง ตั้งแต่เมื่อไรตอนไหน วินาทีนั้นเราก็หัวเราะกับตัวเอง คิดว่าเขาคงทักผิดคนละมั้ง แต่ใจมันบอกอยู่แล้ว ว่าคนชื่อนี้จะมีสักกี่คน สักพักก็มีสายโทรเข้ามา เบอร์เจ้าตัวนั่นเอง
"เธอเขามีอะไรจะบอกเธอ"
"มีอะไรละ ว่ามาสิ"
"..."
"พูดมาสิ มีอะไร"
"คือ เรายังไม่ได้เลิกกับผู้หญิงคนนั้น"
"อ่อ แค่นี้สินะ"
"เธอฟังเขาอธิบายก่อนนะ คือเขาบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมเลิก"
"..."
"เราหมดรักผู้หญิงคนนั้นแล้วจริงๆ เรารักเธอจริงๆนะ ไม่เชื่อถามเพื่อนเราก็ได้"
"..."
"เราอยู่กับผู้หญิงคนนั้นเราไม่เคยมีความสุขเลย เธออย่าทิ้งเราไปนะ"
"ทำไมเธอต้องโกหกเรา ทำไมถึงทำแบบนี้" (ร้องไห้)
"ถ้าเราไม่โกหกเธอ เธอก็จะทิ้งเราไปใช่ไหม"
"เธอก็รู้หนิ"
"เราถึงต้องโกหกเธอไง เพราะเรารักเธอ เราคุยกับเธอแล้วเรามีความสุข"
"เธอกลับไปเคลียร์กับคนของเธอเถอะ ปล่อยเราไว้ตรงนี้แหละ"
"ไม่ เราจะคุยกับเธอ ให้รู้เรื่องก่อน เธออย่าทิ้งเราไปได้ไหม เรารักเธอ"
"เธอไปคุยกับคนของเธอให้รู้เรื่องนะ แล้วค่อยมาคุยกับเรา"
หลังจากนั้นเราร้องไห้อยู่นานมาก จนสักพักผู้หญิงคนนั้นก็โทรมาหาเรา บอกให้เราเลิกยุ่งกับคนของเขา บอกว่าอยู่บ้านเดียวกับเขา นอนด้วยกัน มีอะไรกันแล้ว จะมายุ่งกับของของเราทำไม เราได้แต่ร้องไห้ เราบอกไปว่าเราก็รักเขาไม่ต่างจากเธอหรอก แต่เธอมาก่อน เราจะคืนให้ เราจะไม่ยุ่ง จนผู้หญิงคนนั้นวางสายไป สายอีกสายก็โทรเข้ามา
"เธออยู่ไหน เขาคุยกับมันแล้ว มันไม่ยอมเลิก มันจะให้เขาเลิกคุยกับเธอ เขาไม่เลิก"
"เราผิดเองที่ไปเชื่อเธอ เธอกลับไปหาคนของเธอเถอะนะ เราอยากอยู่คนเดียว"
"บอกว่าไม่ไง เราไม่ได้รักมันแล้ว เธอฟังเราบ้างสิ เราอยากเลิกจะตายมันไม่ยอมเลิก มันอยู่ที่บ้านเราตลอด มันตาม มันทำตัวน่ารำคาญ มันบอกมันจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ร้องห่มร้องไห้ สุดท้ายมันก็เป็นเหมือนเดิม"
"แต่เธอทำแบบนี้มันไม่ถูกนะ"
"เราสัญญาว่าเดี๋ยวถ้าเราไปเรียนต่อที่อื่น เราก็จะเลิกกับมันง่ายขึ้นรออีกหน่อยนะ ตอนนี้อย่าเพิ่งทิ้งเราไปนะ เรารักเธอ"
"..."
"รอได้ไหม อาทิตย์หน้าก็จะได้เจอกันแล้ว เราจะเล่าทุกอย่างที่เธออยากรู้ทั้งหมด นะขอร้อง"
"ก็ได้"
สุดท้าย ไม่รู้เพราะความใจอ่อนหรือความรัก มันทำให้เราต้องใช้ชีวิตอยู่แบบไม่มีความสุขเลยตั้งแต่นั้นมา มีความสุขก็แค่ตอนที่เขาโทรมา จากที่เราเคยโทรไปหาเขาได้กลายเป็นเราโทรไปหาเขาไม่ได้ กลายเป็นเราต้องรอเขาโทรมาหาเราอยู่ฝ่ายเดียว เราควรทำยังไงต่อไปดี เราจะต้องรอจนกว่าจะปิดเทอม หรือเราควรจะตัดใจไปซะตั้งแต่ตอนนี้ คำพูดที่เขาพูดมาเชื่อได้หรือเปล่า เขาจะโกหกอะไรเราอีกไหม แต่ความคิดคนเรามักจะคิดเข้าข้างตัวเองเสมอ เลยต้องทนเจ็บอยู่แบบนี้
สุดท้ายอยากฟังความคิดเห็นจากคนที่เข้ามาอ่าน อยากได้คำปรึกษา หรือคนที่เคยเจออะไรแนวๆนี้ และแก้ไขปัญหาอย่างไรกัน สุดท้ายก็อยากบอกว่าเราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ขอโทษ แต่เราก็มีหัวใจเหมือนกับเธอ ถ้าเขาไม่ยื้อไว้เราคงไปนานแล้ว ต่อให้ต้องเจ็บแค่ไหนก็คงต้องไป
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ (_/\_)
เจอเหตุการณ์แบบนี้จะอยู่หรือจะไป ?
เรื่องมีอยู่ว่า
ดิฉันพบกับผู้ชายคนนึงค่ะ เขาเป็นคนน่ารัก เข้มๆ ไม่ได้หล่ออะไรมาก แต่ก็แนวที่ดิฉันชอบล่ะค่ะ เถื่อนๆนิดนึง ย้ำว่าเถื่อนนะคะ 555 เราเจอกันผ่านแอพ แอพนึงซึ่งเปิดวีดีโอเห็นหน้ากันได้ ซึ่งเราคุยกันถูกคอมาก ประมาณว่าดีต่อใจกันทั้งคู่ แต่ก่อนจะวางเขาขอโทษเรา และบอกว่า "เรามีแฟนแล้วนะ เธอจะยังคุยกับเราต่อไหม" ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอยากได้มาเป็นแฟนหรือยังไงนะ แค่คิดว่าคุยกันแบบเพื่อนไปก่อนก็ได้ เขาว่างเราค่อยเสียบอะไรแบบนี้ (แอบเลว ) เราเลยตอบเขาไปว่า "ก็ไม่เห็นเป็นไร เราไม่ได้จีบเธอสักหน่อย" สุดท้ายเขาก่หัวเราะแล้วแลกไอดีไลน์กันไป
ช่วงแรกๆ เราก็ไม่ได้จริงจังกับเขาหรอกค่ะ คุยๆหายๆบางวันก็ไม่ได้คุยกัน เขาก็โทรตาม โทรหาเราทุกวัน เราก็รับบ้างไม่รับบ้างเพราะช่วงนั้นเราทำงาน จนวันนึงเราหายไปเป็นอาทิตย์ เขาโทรมาหาเราเกือบจะ 100 สาย สุดท้ายเราก็ใจอ่อน รับสายเขา เราถามเขาว่า
"ว่าไง"
"หายไปเลยนะ"
"อืม พอดีช่วงนี้ยุ่งๆน่ะ มีอะไรหรอ"
"ป่าว แค่คิดถึง อยู่ๆเธอก็เงียบหายไป มีคนคุยใหม่แล้วล่ะสิ"
"ก็มีนะ ก็ต้องมีบ้างคนมันโสดหนิ"
"มีเราคนเดียวไม่พอรึไง"
พอมาประโยคนี้ เรานี่อึ้ง เราเลยพูดไปว่า
"แต่เธอมีแฟนแล้ว เราไม่อยากเป็นชู้ใครหรอกนะ"
"เราเลิกกับแฟนแล้ว เพราะเราชอบเธอ"
"ตลกน่า อย่าอำกันเล่น ไม่ขำนะ"
"ไม่ได้ล้อเล่นนะ เลิกกันแล้วจริงๆเมื่อวานนี้"
หลังจากเขาพูดคำนั้นจบ เราก็ทั้งรู้สึกตกใจ แปลกใจ ดีใจ หลายๆอารมณ์ สรุปคือ เราสองคนก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ ตั้งแต่วันนั้นเขาก็โทรหาเราทุกวัน วีดีโอคอลหากันตลอด เขาแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนของเขา ครอบครัวของเขา ซึ่งนั่นก็ทำให้เราสบายใจ เชื่อใจเขา ไว้ใจเขาค่ะ เขาก็ทำแบบนี้มาตลอด 2 เดือนที่คบกัน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจอกันจริงๆ แต่การที่เราคุยกันทุกวัน เห็นหน้ากันทุกวันมันก็ทำให้เราเหมือนอยู่ด้วยกัน วันนึงเขาบอกว่าเขาจะมาหาเราที่ กทม ค่ะ เราทั้งตื่นเต้น ดีใจมากๆ ทำให้เรามีความหวัง เราพูดได้เต็มปากเลยว่าเรารักเขามากๆ เขาทำให้เรารู้สึกไม่ขาดเลย ทุกๆครั้งที่เหงา เศร้า เบื่อ ท้อใจ เขาจะคอยพูดให้กำลังใจและปลอบเราเสมอ
จนกระทั่งวันก่อนที่เขาจะมา กทม 7 วัน มีคนแอดเฟสบุคเรามา เป็น ผู้หญิงทักมาถามเราว่า เราคบกับเขานานรึยัง ตั้งแต่เมื่อไรตอนไหน วินาทีนั้นเราก็หัวเราะกับตัวเอง คิดว่าเขาคงทักผิดคนละมั้ง แต่ใจมันบอกอยู่แล้ว ว่าคนชื่อนี้จะมีสักกี่คน สักพักก็มีสายโทรเข้ามา เบอร์เจ้าตัวนั่นเอง
"เธอเขามีอะไรจะบอกเธอ"
"มีอะไรละ ว่ามาสิ"
"..."
"พูดมาสิ มีอะไร"
"คือ เรายังไม่ได้เลิกกับผู้หญิงคนนั้น"
"อ่อ แค่นี้สินะ"
"เธอฟังเขาอธิบายก่อนนะ คือเขาบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมเลิก"
"..."
"เราหมดรักผู้หญิงคนนั้นแล้วจริงๆ เรารักเธอจริงๆนะ ไม่เชื่อถามเพื่อนเราก็ได้"
"..."
"เราอยู่กับผู้หญิงคนนั้นเราไม่เคยมีความสุขเลย เธออย่าทิ้งเราไปนะ"
"ทำไมเธอต้องโกหกเรา ทำไมถึงทำแบบนี้" (ร้องไห้)
"ถ้าเราไม่โกหกเธอ เธอก็จะทิ้งเราไปใช่ไหม"
"เธอก็รู้หนิ"
"เราถึงต้องโกหกเธอไง เพราะเรารักเธอ เราคุยกับเธอแล้วเรามีความสุข"
"เธอกลับไปเคลียร์กับคนของเธอเถอะ ปล่อยเราไว้ตรงนี้แหละ"
"ไม่ เราจะคุยกับเธอ ให้รู้เรื่องก่อน เธออย่าทิ้งเราไปได้ไหม เรารักเธอ"
"เธอไปคุยกับคนของเธอให้รู้เรื่องนะ แล้วค่อยมาคุยกับเรา"
หลังจากนั้นเราร้องไห้อยู่นานมาก จนสักพักผู้หญิงคนนั้นก็โทรมาหาเรา บอกให้เราเลิกยุ่งกับคนของเขา บอกว่าอยู่บ้านเดียวกับเขา นอนด้วยกัน มีอะไรกันแล้ว จะมายุ่งกับของของเราทำไม เราได้แต่ร้องไห้ เราบอกไปว่าเราก็รักเขาไม่ต่างจากเธอหรอก แต่เธอมาก่อน เราจะคืนให้ เราจะไม่ยุ่ง จนผู้หญิงคนนั้นวางสายไป สายอีกสายก็โทรเข้ามา
"เธออยู่ไหน เขาคุยกับมันแล้ว มันไม่ยอมเลิก มันจะให้เขาเลิกคุยกับเธอ เขาไม่เลิก"
"เราผิดเองที่ไปเชื่อเธอ เธอกลับไปหาคนของเธอเถอะนะ เราอยากอยู่คนเดียว"
"บอกว่าไม่ไง เราไม่ได้รักมันแล้ว เธอฟังเราบ้างสิ เราอยากเลิกจะตายมันไม่ยอมเลิก มันอยู่ที่บ้านเราตลอด มันตาม มันทำตัวน่ารำคาญ มันบอกมันจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ร้องห่มร้องไห้ สุดท้ายมันก็เป็นเหมือนเดิม"
"แต่เธอทำแบบนี้มันไม่ถูกนะ"
"เราสัญญาว่าเดี๋ยวถ้าเราไปเรียนต่อที่อื่น เราก็จะเลิกกับมันง่ายขึ้นรออีกหน่อยนะ ตอนนี้อย่าเพิ่งทิ้งเราไปนะ เรารักเธอ"
"..."
"รอได้ไหม อาทิตย์หน้าก็จะได้เจอกันแล้ว เราจะเล่าทุกอย่างที่เธออยากรู้ทั้งหมด นะขอร้อง"
"ก็ได้"
สุดท้าย ไม่รู้เพราะความใจอ่อนหรือความรัก มันทำให้เราต้องใช้ชีวิตอยู่แบบไม่มีความสุขเลยตั้งแต่นั้นมา มีความสุขก็แค่ตอนที่เขาโทรมา จากที่เราเคยโทรไปหาเขาได้กลายเป็นเราโทรไปหาเขาไม่ได้ กลายเป็นเราต้องรอเขาโทรมาหาเราอยู่ฝ่ายเดียว เราควรทำยังไงต่อไปดี เราจะต้องรอจนกว่าจะปิดเทอม หรือเราควรจะตัดใจไปซะตั้งแต่ตอนนี้ คำพูดที่เขาพูดมาเชื่อได้หรือเปล่า เขาจะโกหกอะไรเราอีกไหม แต่ความคิดคนเรามักจะคิดเข้าข้างตัวเองเสมอ เลยต้องทนเจ็บอยู่แบบนี้
สุดท้ายอยากฟังความคิดเห็นจากคนที่เข้ามาอ่าน อยากได้คำปรึกษา หรือคนที่เคยเจออะไรแนวๆนี้ และแก้ไขปัญหาอย่างไรกัน สุดท้ายก็อยากบอกว่าเราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ขอโทษ แต่เราก็มีหัวใจเหมือนกับเธอ ถ้าเขาไม่ยื้อไว้เราคงไปนานแล้ว ต่อให้ต้องเจ็บแค่ไหนก็คงต้องไป
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ (_/\_)