นิทานเรื่องลูกหมูสองตัว

กระทู้สนทนา
นิทานเรื่องลูกหมูสองตัว

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วสมัยที่สัตว์ทั้งหลายยังพูดได้ มีหมูตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังหนึ่ง เค้าเป็นทายาทของหมูที่รวยที่สุดในเมือง มรดกที่เขาได้รับจากครอบครัวเป็นที่ดินจำนวนหนึ่งในสามของเมือง วันนึงเค้าเดินไปเล่นนอกบ้านเขาได้เจอกับหมูตัวหนึ่งและเค้าก็ได้ตกหลุมรัก แต่ที่บ้านเค้าไม่เห็นด้วย ดังนั้นเค้าจึงหนีไปพร้อมกับหมูที่เขารัก

ทั้งสองหนีไปไกลจากเมืองที่เคยอยู่ ไปสร้างบ้านอยู่ที่ชายป่าที่ซึ่งมีภูเขาล้อมรอบและมีแม่น้ำไหลผ่าน หลายปีผ่านไปทั้งสองก็ได้ให้กำเนิดลูกหมูสองตัว

เมื่อทั้งสองมีลูก เศรษฐกิจได้ตกต่ำเนื่องจากภาวะแห้งแล้งน้ำในแม่น้ำก็แห้งขอดจนเหลือเป็นสายเล็กๆสามารถเดินข้ามได้ ผลผลิตที่ปลูกก็ตายจากโรคและความแห้งแล้ง อาหารในยุ้งก็เหลือน้อยเงินก็ไม่มีแล้วฤดูหนาวก็มาเยือน

ในปีนั้นความหนาวมาพร้อมกับลมที่รุนแรงและพายุที่กระหน่ำ กระท่อมน้อยน้อยของเค้าผุพัง เมื่อลูกน้อยหิวพ่อหมูและแม่หมูก็ไม่มีอะไรให้กิน พ่อหมูตัดสินใจว่าจะกลับไปยังบ้านเกิดเมืองนอนเพื่อที่จะขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นพ่อแม่พี่ยังคงร่ำรวยอยู่ เค้าตัดสินใจจะกลับบ้านในวันรุ่งขึ้น

แต่แล้วในวันต่อมาแม่หมูก็เห็นสามีของตนเองถูกงูกัดตายเธอเสียใจมาก แม่หมูจึงไปกระโดดน้ำตาย

แต่ก่อนตายนั้นแม่หมูก็ได้ทิ้งแผนที่ไว้ให้ลูกทั้งสอง เป็นแผนที่กลับไปยังบ้านเกิดที่พ่อและแม่เคยจากมา ลูกหมูจึงใช้แผนที่นั้นในการเดินทางกลับไปยังบ้านเกิดของผู้เป็นพ่อแม่เพื่อหาทางรอดจากความหนาวเน็บในฤดูหนาวนี้และความแห้งแล้งและความอดอยากหิวโหย

ลูกหมูทั้งสองเดินทางอยู่ 10 วันก็ไปถึงแต่ทั้งคู่พบว่าเมืองนั้นได้กลายเป็นเมืองร้าง ผู้คนอพยพออกจากเมืองไปเมื่อสามเดือนก่อนเนื่องจากเกิดโรคระบาด ลูกหมูทั้งสองหมดสิ้นหนทางจึงได้แต่นั่งร้องไห้ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่