วันนี้นั่งคุยกับพี่น้องชาวเพลงหลายคน
คุยกันถึงวงการเพลง ทั้งนักร้อง นักประพันธ์
ตลอดจนพ่อค้าเพลง...มีทั้งความชื่นชม
และอาการน่าเป็นห่วง
มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ค่อนข้างจะคุยกันยาว และวิพากษ์ วิเคราะห์
กันค่อนข้างจะละเอียดละออ ก็คือเพลง "เดือนเพ็ญ" ของ ท่านอัศนี พลจันทร (นายผี)
ขออภัย คุณยายโมชิกา ไว้ก่อนนะครับ
ผิดพลาดพลั้งไปโปรดอภัย ... ผมวิเคราะห์เพลงนี้ด้วยความเคารพท่านผู้ประพันธ์นะครับ
เพราะเป็นที่ถกเถียงกันมากกับความประโยคหนึ่งคือ...
....*ลมเอย...ช่วยเป็น สื่อให้นำรัก จากห้วงดวงใจ
ของข้านี้ไป บอกเขานำนา *...
ผมคุยกับเพื่อนๆน้องๆว่า เพลงนี้ ถ้าจะวิเคราะห์
กันให้ชัดเจนมันไม่ง่ายนัก
เพราะเพลงนี้ไม่ใช่เพลงที่เกิดจากจินตนาการไปตามสายลมแสงเดือนไร้สาระ
แต่เป็นเพลงที่มีหลายมิติ กว้างมาก
มีทั้งเรื่องการเมือง ความมุ่งมั่นในอุดมการณ์ของท่านผู้ประพันธ์
ความคิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัว ที่ต้องพลัดพรากจากกัน
คำที่ถกเถียงกันไม่ลงตัว ก็คือคำว่า "บอกเขานำนา" อย่างที่เกริ่นไว้ข้างบน
คำนี้นักร้องรุ่นใหม่ๆ เอามาร้องกันว่า ... "บอก เขา น้ำ นา"
ขุนพลเพลงระดับปรมาจารย์ที่นั่งถกกับผมวันนี้ ก็เห็นด้วยกับคำว่า ...เขา น้ำ นา...
ผมก็บอกว่า ไม่ใช่หรอก จะไปบอก เขา บอกน้ำบอกนาทำไม บอกแล้วมันรู้เรื่องรึ
มันจะต้องเป็น เขานำนา...
เหตุผลคือ ...
1. อัศนี พลจันทร พื้นฐานเป็นนักคิด นักเขียน เป็นกวี
เป็นผู้แตกฉานทางภาษา ต่างประเทศหลายภาษา แม้แต่บาลี สันสกฤต ท่านก็เชี่ยวชาญ
ที่สำคัญท่านเป็นนักกฏหมาย เป็นอัยการ และ เป็นนักปฏิวัติ ผู้มีอุดมการณ์สูง
2. เพลงนี้เดิมชื่อ..."คิดถึงบ้าน"
3. เจตนาในการประพันธ์เพลงนี้ ไม่ใช่การเพ้อเจ้อรำพึงรำพันไปตามความเหงาของอารมณ์
เพราะฉะนั้น ถ้อยคำทุกตัวอักษร ต้องผ่านการกลั่นกรองเป็นอย่างดี
การที่จะใช้คำบอกฝากไปถึง ภูเขา ไปถึงน้ำ ถึงนา...จะฝากลมไปบอกทำไม
มันคือสิ่งไม่มีชีวิตที่จะรับรู้คำบอกเล่า...มันไร้สาระเกินไป
"นำ" คือภาษาถิ่นอิสาน เป็นคำประกอบ หมายถึง "ด้วย"
"นา" ก็คือ..."นะ" คำลงท้ายในภาษากลาง...
...ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ
่จากข้านี้ไป บอกเขาด้วยนะ...
ถ้าจะใช้คำว่า บอกเขาด้วยนะ ก็ได้อยู่ แต่มันเสียอรรถรสในทางกวี
ทำไมต้องเอาภาษาถิ่นอิสานมาใช้...
ก็ต้องมองว่าในขณะนั้น ผู้ประพันธ์ท่านอยู่ ณ ที่ใด
ไม่ใช่แต่เฉพาะท่อนนี้เท่านั้นที่มีคำอิสาน
ท่อนอื่นก็มี...ในต้นฉบับเดิมๆที่ สุรชัย จันทิมาธร (หงา คาราวาน) ร้องไว้ เช่น...
...*เรไรร้องฟังดังฟังว่า เสียงเจ้าเฝ้าคอยหา ลมช่วยพัดมากระซิบข้างกาย
ข้ายังคอยอยู่มิหน่าย มิเลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงมิวายที่ เฮา จากมา*...
ตรงนี้ก็มี..
...*กองไฟสุมควายตามคอก คงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า
โหมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้อง เฮา นอนหลับอุ่นสบาย*....
เห็นมั้ยครับ...ภาษาถิ่นอิสาน มันมีผสมผสานอยู่หลายที่
...แล้วทำไม....นำนา...จะอยู่ด้วยไม่ได้....
เนื้อเพลงต้นฉบับนี้ ต่างกับที่รุ่นหลังๆ เอามาร้อง
ผิดจากของเดิมไปเยอะเลยครับ
เพราะฉนัน คำว่า "บอก เขา น้ำ นา" มันจึงเป็นไปไม่ได้
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ท่านผู้ประพันธ์ ท่านรู้ดีที่สุดครับ
คนอื่นที่วิพากษ์วิจารณ์ ก็เดามั่วไปตามเรื่อง
ลองฟังเวอร์ชั่นนี้ดูนะครับ
...เขานำนา...
ชัดเจนมาก
ขอคารวะแด่ท่านผู้ประพันธ์มา ณ ที่นี้...!!
================================ คิดถึงบ้าน ============================
คุยกันถึงวงการเพลง ทั้งนักร้อง นักประพันธ์
ตลอดจนพ่อค้าเพลง...มีทั้งความชื่นชม
และอาการน่าเป็นห่วง
มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ค่อนข้างจะคุยกันยาว และวิพากษ์ วิเคราะห์
กันค่อนข้างจะละเอียดละออ ก็คือเพลง "เดือนเพ็ญ" ของ ท่านอัศนี พลจันทร (นายผี)
ขออภัย คุณยายโมชิกา ไว้ก่อนนะครับ
ผิดพลาดพลั้งไปโปรดอภัย ... ผมวิเคราะห์เพลงนี้ด้วยความเคารพท่านผู้ประพันธ์นะครับ
เพราะเป็นที่ถกเถียงกันมากกับความประโยคหนึ่งคือ...
ของข้านี้ไป บอกเขานำนา *...
ผมคุยกับเพื่อนๆน้องๆว่า เพลงนี้ ถ้าจะวิเคราะห์
กันให้ชัดเจนมันไม่ง่ายนัก
เพราะเพลงนี้ไม่ใช่เพลงที่เกิดจากจินตนาการไปตามสายลมแสงเดือนไร้สาระ
แต่เป็นเพลงที่มีหลายมิติ กว้างมาก
มีทั้งเรื่องการเมือง ความมุ่งมั่นในอุดมการณ์ของท่านผู้ประพันธ์
ความคิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัว ที่ต้องพลัดพรากจากกัน
คำที่ถกเถียงกันไม่ลงตัว ก็คือคำว่า "บอกเขานำนา" อย่างที่เกริ่นไว้ข้างบน
คำนี้นักร้องรุ่นใหม่ๆ เอามาร้องกันว่า ... "บอก เขา น้ำ นา"
ขุนพลเพลงระดับปรมาจารย์ที่นั่งถกกับผมวันนี้ ก็เห็นด้วยกับคำว่า ...เขา น้ำ นา...
ผมก็บอกว่า ไม่ใช่หรอก จะไปบอก เขา บอกน้ำบอกนาทำไม บอกแล้วมันรู้เรื่องรึ
มันจะต้องเป็น เขานำนา...
เหตุผลคือ ...
1. อัศนี พลจันทร พื้นฐานเป็นนักคิด นักเขียน เป็นกวี
เป็นผู้แตกฉานทางภาษา ต่างประเทศหลายภาษา แม้แต่บาลี สันสกฤต ท่านก็เชี่ยวชาญ
ที่สำคัญท่านเป็นนักกฏหมาย เป็นอัยการ และ เป็นนักปฏิวัติ ผู้มีอุดมการณ์สูง
2. เพลงนี้เดิมชื่อ..."คิดถึงบ้าน"
3. เจตนาในการประพันธ์เพลงนี้ ไม่ใช่การเพ้อเจ้อรำพึงรำพันไปตามความเหงาของอารมณ์
เพราะฉะนั้น ถ้อยคำทุกตัวอักษร ต้องผ่านการกลั่นกรองเป็นอย่างดี
การที่จะใช้คำบอกฝากไปถึง ภูเขา ไปถึงน้ำ ถึงนา...จะฝากลมไปบอกทำไม
มันคือสิ่งไม่มีชีวิตที่จะรับรู้คำบอกเล่า...มันไร้สาระเกินไป
"นำ" คือภาษาถิ่นอิสาน เป็นคำประกอบ หมายถึง "ด้วย"
"นา" ก็คือ..."นะ" คำลงท้ายในภาษากลาง...
...ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ
่จากข้านี้ไป บอกเขาด้วยนะ...
ถ้าจะใช้คำว่า บอกเขาด้วยนะ ก็ได้อยู่ แต่มันเสียอรรถรสในทางกวี
ทำไมต้องเอาภาษาถิ่นอิสานมาใช้...
ก็ต้องมองว่าในขณะนั้น ผู้ประพันธ์ท่านอยู่ ณ ที่ใด
ไม่ใช่แต่เฉพาะท่อนนี้เท่านั้นที่มีคำอิสาน
ท่อนอื่นก็มี...ในต้นฉบับเดิมๆที่ สุรชัย จันทิมาธร (หงา คาราวาน) ร้องไว้ เช่น...
ข้ายังคอยอยู่มิหน่าย มิเลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงมิวายที่ เฮา จากมา*...
ตรงนี้ก็มี..
โหมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้อง เฮา นอนหลับอุ่นสบาย*....
เห็นมั้ยครับ...ภาษาถิ่นอิสาน มันมีผสมผสานอยู่หลายที่
...แล้วทำไม....นำนา...จะอยู่ด้วยไม่ได้....
เนื้อเพลงต้นฉบับนี้ ต่างกับที่รุ่นหลังๆ เอามาร้อง
ผิดจากของเดิมไปเยอะเลยครับ
เพราะฉนัน คำว่า "บอก เขา น้ำ นา" มันจึงเป็นไปไม่ได้
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ท่านผู้ประพันธ์ ท่านรู้ดีที่สุดครับ
คนอื่นที่วิพากษ์วิจารณ์ ก็เดามั่วไปตามเรื่อง
ลองฟังเวอร์ชั่นนี้ดูนะครับ
...เขานำนา...
ชัดเจนมาก
ขอคารวะแด่ท่านผู้ประพันธ์มา ณ ที่นี้...!!