สวัสดีค่ะ เห็นคนอื่นเขียนความรักแบบหนุ่มสาวมาเยอะมากกกก เราเลยอยากเขียนบ้างแต่ไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวน่ะ แต่เป็นความรักของพี่น้องน่ะค่ะ
เรามีพี่สาวคนนึงอายุห่างกับเรา4ปี เรากับพี่นิสัยค่อยข้างเหมือนกันแต่ไม่เหมือนกันน่ะ ขนาดรูปร่างหน้าตาสีผิวยังไม่เหมือนกันเลย พี่ขาวอมชมพูนิดๆ เราผิวน้ำผึ้ง เราจะสูงกว่านางจนบางครั้งไปเที่ยวกันคนอื่นคิดว่าเราเป็นพี่นาง พี่สาวเราจะออกหมวยๆทั้งที่ไม่มีเชื้อสายจีนเลย เราจะออกคมๆออกแบบไทยๆเลยคิ้วนี้เข้มมากไม่ต้องซื้อดินสอเชียนคิวให้เปลืองตังเลย5555 แต่พี่นางไม่มีคิ้ว5555 นอกเรื่องแหละ......
เราสองคนเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กค่อยข้างจะสนิทกันแต่ก็ยังไม่สนิทเท่าไหร่ จนเราป.4นางม.3ตอนนั้นพี่เรื่มเป็นสาวแล้วนางก็จะไม่ค่อยมาเล่นด้วยสักเท่าไหร่ เรามีเพื่อนคล้ายคือคอมพืวเตอร์กับเพื่อนข้างบ้าน เหมือนช่วงนั้นไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เราก็ไปเล่นกันเพื่อนข้างบ้านสะส่วนใหญ่ เป็นแบบนี้จนวันนึงพ่อกับเเม่เราเลิกกัน(พ่อเจ้าชู้มากกก)แล้วแม่ก็ไปอยู่ภูเก็ต(ตอนนั้นป.4เทอม2จำได้เลย) ช่วงบ้านมีปัญหาเยอะมากกกกเหมือนเรากับพี่ยังปรับตัวกันไม่ได้ เคยไหมค่ะเวลากลับมาจากรร.แล้วเห็นผญ.คนนึงทำกับข้าวไว้ให้กินนอนด้วยกันทุกคืนแล้วอยู่ๆวันนึงไม่มีเขา ความรู้สึกมันโว่งๆยังไงไม่รู้ ตอนนั้นเราแทบไม่คุยกับพ่อเลยยิ่งพี่เรายิ่งไม่อยากเห็นหน้าพ่อเราเลย(ที่ไม่คุยด้วยเพราะเราคิดว่าเป็นความผิดของพ่อ) เรากับพี่เรื่มมาคุยกับพ่อดีๆเมื่อตอนเราขึ้นป.5 แล้วเหมือนทุกอย่างจะกลับมาปกติดีแต่ก็ไม่เพราะตอนนั้นพ่อยังไม่ทดแทนความรู้สึกที่เราขาดแม่ แต่พ่อทำหน้าที่พ่อของพ่อดีมากแต่แค่ไม่ทดแทนแม่ให้เฉยๆ ก็มีแต่พี่สาวคนเดียวตอนนั่นที่ทำหน้าที่แทนแม่ทุกอย่าง แต่มันก็มีปัญหาตรงที่นางทำหน้าที่พี่สาวกับแม่ในเวลาเดียวกันเหมือนนางก็ยังไม่รู้วาสต้องวางตัวยังไงจะแม่หรือพี่ดี แล้วตอนนั้นนางน่ารำคาญมากชอบเจ้ากี้เจ้าการสั่งทุกอย่างจนเราอึดอัด.... เวลามีปัญหาก็ไม่บอกนางเพราะนางชอบด่าก่อนเป็นอันดับแรก แต่นี้ยังไม่สุดค่ะปัญหามาหนักมากขึ้นตอนเราป.6เราไปมีเรื่องกับเพื่อนต่างห้องจนเรื่องมันใหญ่โตจนเข้าห้องปกครองแต่เรื่องเราไม่ได้ผิดอะไรเลย แต่ด้วยเพื่อนนางเป็นเด็กผ.อ.เราพูดอะไรไปเขาก็ไม่เชื่อจนพ่อมารร.แล้วเอาเรากลับบ้านแล้วก็ทะเลาะกัน
พ่อ. ไปทำเขาทำไม
เรา. หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลย
แล้วเหมือนพ่อจะไม่เชื่อสื่งที่เราพูดเพราะด้วยนิสัยที่เป็นคนลุยๆพร้อมมีเรื่องตลอดพ่อเลยไม่เชื่อ เราเลยบอกพี่สาวเราตอนแรกคิดว่านางจะด่าแต่ไม่ว่ะ นางเชื่อเรา ผมนี่อึ้งเลยครับ แล้วนางก็เริ่มปกป้องเรามากชึ้นเพราะบางที่พ่อก็จับผิดเกินนนนน พ่อกับพี่เรื่มกลับมาทะเลาะกันแล้วพี่เรามันเป็นนักขุดค่ะ แม้งขุดตั้งแต่เรื่องแม่ นางบอกก็เพราะพ่อเป็นนี้แม่ถึงไปจากพวกเรา พ่อนี้เงียบเลย.... คือตอนนั่นพี่ปกป้องเราทุกอย่างเราเรึ่มกับมาสนิทกันเหมือนตอนเด็ก เวลามีปัญหาเราเริ่มบอกนางมากขึ้นมากจนบอกทุกอย่าง55555 อยากรู้ไหมค่ะพี่เราปกป้องเราขนาดไหน ขนาดที่จะไปตบครูประจำชั้นเราเลย #พี่เราสายโหดนางโหดมากก
เรื่องมันต่อมาจากที่เรามีเรื่องที่รร.นั้นแหละค่ะ ครูเรื่มจับผิดเหมือนตอนนั้นเราทำอะไรก็ผิดไปหมดโดนด่าตลอด เพื่อนที่สนิทกันก็ไม่คุยกับเราตีตัวออกห่างเราเรียกง่ายๆว่าไม่อยากเป็นเพื่อนกันเราแล้วหรือสั้นๆว่ารังเกียจเรา ตอนนั่นคือไม่ค่อยมีเพื่อนผญเลยมีแค่สี่ห้าคนที่เหลือก็ผช.ทั้งห้องที่เป็นเพื่อนกับเรา ตอนนั้นเวลากินก็ไปกับเพื่อนผช. เพื่อนที่เคยสนิทด้วยมันด่าเราว่า แรด อ่อยเพื่อนผช. เราด้วยความที่เป็นคนลุยๆเลยถามตรงๆว่าจะมาด่าทำไมในเมื่อไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับเราแล้วทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่ มันบอกว่า อะไรไม่ได้ว่าแค่พูดลอยๆ(ดีออกกกก) ด้วยความที่เราไม่อยากสร้างปัญหาให้กับพ่อเลยปล่อยเเม้ง พวกมันก็ไม่หยุดน่ะกัดตลอดจนเราหมดความอดทนจะได้ตบมัน แม้งยังไม่ได้ทำเลยไปบอกครูว่าเราจะตบมัน ครูก็ฟังความข้างเดียวไม่ฟังเราเลย แล้ววันนึงครูก็เรียกเราไปคุยกับนางแบบสองต่อสองแต่ก็มีคนเห็น(เพื่อนในห้องนั้นแหละแต่เห็นไม่ได้ยินว่าคุยไรกัน)
ครู. ที่บ้านมีกันกี่คน มีใครบ้าง
เรา. 3คนค่ะ มีพ่อ หนูแล้วก็พี่สาว
ครู. แล้วแม่ละ
เรา. แม่กับพ่อเลิกกันแล้วค่ะ ตอนนี้เเม่อยู่ที่สวีเดนกับเเฟน
ครู. แล้วคุยกับแม่บ้างไหม
เรา. คุยค่ะคุยกันทุกวัน
ครู. แล้วแม่ไปอยู่ที่นู้นนานรึยัง
เรา. ไม่นานมากค่ะเดียวครบ9เดือนเขาก็กลับไทยเเล้ว(ตอนนั้นแม่ทำเรื่องแค่ไปท่องเที่ยวค่ะ)
ครู. แล้วแม่จะมาหาไหม
เรา. มาค่ะเดียวแม่จะเอาไปอยู่ด้วยหลังจากหนูจบป.6
ครู. นี้จะบอกอะไรให้น่ะ แม่เขาอ่ะไม่ได้รักเธอหรอก ถ้าเขารักเธอเขาเอาเธอไปอยู่ด้วยนานแล้วไม่ทิ้งเธอให้อยู่กับพ่อหรอก
สิ้นประโยคนี้น้ำตาเราไหลเลยเรียกว่าปล่อยโฮเลยดีกว่า คือไม่คืดว่าคนที่เป็นครูจะพูดกับเราแบบนี้ ร้องจนครูบอกให้เงียบแล้วกลับไปเรียน ตอนนั้นเหลือคาบเดียวก็กลับบ้านแหละ เพื่อนก็ถามว่าเป็นอะไรร้องไห้ทำไมครูพูดอะไร ตอนนั้นบอกเพื่อนไม่ได้เพราะจะร้องตลอดเลยบอกแค่ว่าเดียวเล่าให้ฟังขอเวลาแปปนึง แล้วเราก็กลับบ้านมานอนร้องไห้ต่อ ร้องตั้งแต่4โมงถึงเกือบ6โมง พี่เราก็กลับมาจากซื้อหนังสือนางก็เห็นเราอยู่แต่ไม่เห็นว่าร้องไห้ แล้วนางก็มานั้งเล่นใกล้แล้วนางได้ยินเสียงเราร้องไห้ก็เลยุถาม
พี่. เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม ไข้ขึ้นหรอ(ตอนนั้นเป็นไข้ด้วย)
เรา. ป่าว
พี่. แล้วร้องไห้ทำไม
ปล่อยโฮสิครับรอไร นางตกใจเลยเข้ามากอดตอนนั่นกอดเเน่นมาก
พี่. หนูเป็นอะไรร้องไห้ทำไมบอกพี่ได้ไหม
เราก็เล่าให้นางฟัง นางโกรธมาก โกรธถึงขั้นร้องไห้ นางก็โทรบอกพ่อให้มาคุยกับเรา พ่อนี้รีบมาเลย
พ่อ. มีอะไรลูก
พี่. เล่าให้พ่อฟัง
พ่อ. พ่อก็เข้ามาปลอบเรา
พี่. หนูจะไปตบมัน
เรากับพ่อนี้ตกใจมากกกกกกกก
พ่อ. จะไปทำแบบนั้นได้ไงเขาเป็นผู้ใหญ่
พี่. ผู้ใหญ่แล้วไงอ่ะ เป็นผู้ใหญ่แล้วพูดจาหมาๆแบบนี้หรอกับนักเรียนแบบนี้หรอแล้วนี้เป็นครูอีก ถ่ามาพูดจาแบบนี้ไปลาออกเถอะเสียสถาบันครูหมด (มาเป็นชุด)
แล้วพ่อก็ดึงพี่เราไปคุยกันสองคน เราก็ร้องไห้ต่อ
เดียวมาต่อน่ะค่ะพักนื้วแปป
จะมีคนอ่านไหมเนี้ยยยยย ไม่มีก็ไม่เป็นไร ไม่มีก็เขียนอยู่ดี 555555
ความรักของพี่น้อง!!!!
เรามีพี่สาวคนนึงอายุห่างกับเรา4ปี เรากับพี่นิสัยค่อยข้างเหมือนกันแต่ไม่เหมือนกันน่ะ ขนาดรูปร่างหน้าตาสีผิวยังไม่เหมือนกันเลย พี่ขาวอมชมพูนิดๆ เราผิวน้ำผึ้ง เราจะสูงกว่านางจนบางครั้งไปเที่ยวกันคนอื่นคิดว่าเราเป็นพี่นาง พี่สาวเราจะออกหมวยๆทั้งที่ไม่มีเชื้อสายจีนเลย เราจะออกคมๆออกแบบไทยๆเลยคิ้วนี้เข้มมากไม่ต้องซื้อดินสอเชียนคิวให้เปลืองตังเลย5555 แต่พี่นางไม่มีคิ้ว5555 นอกเรื่องแหละ......
เราสองคนเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กค่อยข้างจะสนิทกันแต่ก็ยังไม่สนิทเท่าไหร่ จนเราป.4นางม.3ตอนนั้นพี่เรื่มเป็นสาวแล้วนางก็จะไม่ค่อยมาเล่นด้วยสักเท่าไหร่ เรามีเพื่อนคล้ายคือคอมพืวเตอร์กับเพื่อนข้างบ้าน เหมือนช่วงนั้นไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เราก็ไปเล่นกันเพื่อนข้างบ้านสะส่วนใหญ่ เป็นแบบนี้จนวันนึงพ่อกับเเม่เราเลิกกัน(พ่อเจ้าชู้มากกก)แล้วแม่ก็ไปอยู่ภูเก็ต(ตอนนั้นป.4เทอม2จำได้เลย) ช่วงบ้านมีปัญหาเยอะมากกกกเหมือนเรากับพี่ยังปรับตัวกันไม่ได้ เคยไหมค่ะเวลากลับมาจากรร.แล้วเห็นผญ.คนนึงทำกับข้าวไว้ให้กินนอนด้วยกันทุกคืนแล้วอยู่ๆวันนึงไม่มีเขา ความรู้สึกมันโว่งๆยังไงไม่รู้ ตอนนั้นเราแทบไม่คุยกับพ่อเลยยิ่งพี่เรายิ่งไม่อยากเห็นหน้าพ่อเราเลย(ที่ไม่คุยด้วยเพราะเราคิดว่าเป็นความผิดของพ่อ) เรากับพี่เรื่มมาคุยกับพ่อดีๆเมื่อตอนเราขึ้นป.5 แล้วเหมือนทุกอย่างจะกลับมาปกติดีแต่ก็ไม่เพราะตอนนั้นพ่อยังไม่ทดแทนความรู้สึกที่เราขาดแม่ แต่พ่อทำหน้าที่พ่อของพ่อดีมากแต่แค่ไม่ทดแทนแม่ให้เฉยๆ ก็มีแต่พี่สาวคนเดียวตอนนั่นที่ทำหน้าที่แทนแม่ทุกอย่าง แต่มันก็มีปัญหาตรงที่นางทำหน้าที่พี่สาวกับแม่ในเวลาเดียวกันเหมือนนางก็ยังไม่รู้วาสต้องวางตัวยังไงจะแม่หรือพี่ดี แล้วตอนนั้นนางน่ารำคาญมากชอบเจ้ากี้เจ้าการสั่งทุกอย่างจนเราอึดอัด.... เวลามีปัญหาก็ไม่บอกนางเพราะนางชอบด่าก่อนเป็นอันดับแรก แต่นี้ยังไม่สุดค่ะปัญหามาหนักมากขึ้นตอนเราป.6เราไปมีเรื่องกับเพื่อนต่างห้องจนเรื่องมันใหญ่โตจนเข้าห้องปกครองแต่เรื่องเราไม่ได้ผิดอะไรเลย แต่ด้วยเพื่อนนางเป็นเด็กผ.อ.เราพูดอะไรไปเขาก็ไม่เชื่อจนพ่อมารร.แล้วเอาเรากลับบ้านแล้วก็ทะเลาะกัน
พ่อ. ไปทำเขาทำไม
เรา. หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลย
แล้วเหมือนพ่อจะไม่เชื่อสื่งที่เราพูดเพราะด้วยนิสัยที่เป็นคนลุยๆพร้อมมีเรื่องตลอดพ่อเลยไม่เชื่อ เราเลยบอกพี่สาวเราตอนแรกคิดว่านางจะด่าแต่ไม่ว่ะ นางเชื่อเรา ผมนี่อึ้งเลยครับ แล้วนางก็เริ่มปกป้องเรามากชึ้นเพราะบางที่พ่อก็จับผิดเกินนนนน พ่อกับพี่เรื่มกลับมาทะเลาะกันแล้วพี่เรามันเป็นนักขุดค่ะ แม้งขุดตั้งแต่เรื่องแม่ นางบอกก็เพราะพ่อเป็นนี้แม่ถึงไปจากพวกเรา พ่อนี้เงียบเลย.... คือตอนนั่นพี่ปกป้องเราทุกอย่างเราเรึ่มกับมาสนิทกันเหมือนตอนเด็ก เวลามีปัญหาเราเริ่มบอกนางมากขึ้นมากจนบอกทุกอย่าง55555 อยากรู้ไหมค่ะพี่เราปกป้องเราขนาดไหน ขนาดที่จะไปตบครูประจำชั้นเราเลย #พี่เราสายโหดนางโหดมากก
เรื่องมันต่อมาจากที่เรามีเรื่องที่รร.นั้นแหละค่ะ ครูเรื่มจับผิดเหมือนตอนนั้นเราทำอะไรก็ผิดไปหมดโดนด่าตลอด เพื่อนที่สนิทกันก็ไม่คุยกับเราตีตัวออกห่างเราเรียกง่ายๆว่าไม่อยากเป็นเพื่อนกันเราแล้วหรือสั้นๆว่ารังเกียจเรา ตอนนั่นคือไม่ค่อยมีเพื่อนผญเลยมีแค่สี่ห้าคนที่เหลือก็ผช.ทั้งห้องที่เป็นเพื่อนกับเรา ตอนนั้นเวลากินก็ไปกับเพื่อนผช. เพื่อนที่เคยสนิทด้วยมันด่าเราว่า แรด อ่อยเพื่อนผช. เราด้วยความที่เป็นคนลุยๆเลยถามตรงๆว่าจะมาด่าทำไมในเมื่อไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับเราแล้วทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่ มันบอกว่า อะไรไม่ได้ว่าแค่พูดลอยๆ(ดีออกกกก) ด้วยความที่เราไม่อยากสร้างปัญหาให้กับพ่อเลยปล่อยเเม้ง พวกมันก็ไม่หยุดน่ะกัดตลอดจนเราหมดความอดทนจะได้ตบมัน แม้งยังไม่ได้ทำเลยไปบอกครูว่าเราจะตบมัน ครูก็ฟังความข้างเดียวไม่ฟังเราเลย แล้ววันนึงครูก็เรียกเราไปคุยกับนางแบบสองต่อสองแต่ก็มีคนเห็น(เพื่อนในห้องนั้นแหละแต่เห็นไม่ได้ยินว่าคุยไรกัน)
ครู. ที่บ้านมีกันกี่คน มีใครบ้าง
เรา. 3คนค่ะ มีพ่อ หนูแล้วก็พี่สาว
ครู. แล้วแม่ละ
เรา. แม่กับพ่อเลิกกันแล้วค่ะ ตอนนี้เเม่อยู่ที่สวีเดนกับเเฟน
ครู. แล้วคุยกับแม่บ้างไหม
เรา. คุยค่ะคุยกันทุกวัน
ครู. แล้วแม่ไปอยู่ที่นู้นนานรึยัง
เรา. ไม่นานมากค่ะเดียวครบ9เดือนเขาก็กลับไทยเเล้ว(ตอนนั้นแม่ทำเรื่องแค่ไปท่องเที่ยวค่ะ)
ครู. แล้วแม่จะมาหาไหม
เรา. มาค่ะเดียวแม่จะเอาไปอยู่ด้วยหลังจากหนูจบป.6
ครู. นี้จะบอกอะไรให้น่ะ แม่เขาอ่ะไม่ได้รักเธอหรอก ถ้าเขารักเธอเขาเอาเธอไปอยู่ด้วยนานแล้วไม่ทิ้งเธอให้อยู่กับพ่อหรอก
สิ้นประโยคนี้น้ำตาเราไหลเลยเรียกว่าปล่อยโฮเลยดีกว่า คือไม่คืดว่าคนที่เป็นครูจะพูดกับเราแบบนี้ ร้องจนครูบอกให้เงียบแล้วกลับไปเรียน ตอนนั้นเหลือคาบเดียวก็กลับบ้านแหละ เพื่อนก็ถามว่าเป็นอะไรร้องไห้ทำไมครูพูดอะไร ตอนนั้นบอกเพื่อนไม่ได้เพราะจะร้องตลอดเลยบอกแค่ว่าเดียวเล่าให้ฟังขอเวลาแปปนึง แล้วเราก็กลับบ้านมานอนร้องไห้ต่อ ร้องตั้งแต่4โมงถึงเกือบ6โมง พี่เราก็กลับมาจากซื้อหนังสือนางก็เห็นเราอยู่แต่ไม่เห็นว่าร้องไห้ แล้วนางก็มานั้งเล่นใกล้แล้วนางได้ยินเสียงเราร้องไห้ก็เลยุถาม
พี่. เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม ไข้ขึ้นหรอ(ตอนนั้นเป็นไข้ด้วย)
เรา. ป่าว
พี่. แล้วร้องไห้ทำไม
ปล่อยโฮสิครับรอไร นางตกใจเลยเข้ามากอดตอนนั่นกอดเเน่นมาก
พี่. หนูเป็นอะไรร้องไห้ทำไมบอกพี่ได้ไหม
เราก็เล่าให้นางฟัง นางโกรธมาก โกรธถึงขั้นร้องไห้ นางก็โทรบอกพ่อให้มาคุยกับเรา พ่อนี้รีบมาเลย
พ่อ. มีอะไรลูก
พี่. เล่าให้พ่อฟัง
พ่อ. พ่อก็เข้ามาปลอบเรา
พี่. หนูจะไปตบมัน
เรากับพ่อนี้ตกใจมากกกกกกกก
พ่อ. จะไปทำแบบนั้นได้ไงเขาเป็นผู้ใหญ่
พี่. ผู้ใหญ่แล้วไงอ่ะ เป็นผู้ใหญ่แล้วพูดจาหมาๆแบบนี้หรอกับนักเรียนแบบนี้หรอแล้วนี้เป็นครูอีก ถ่ามาพูดจาแบบนี้ไปลาออกเถอะเสียสถาบันครูหมด (มาเป็นชุด)
แล้วพ่อก็ดึงพี่เราไปคุยกันสองคน เราก็ร้องไห้ต่อ
เดียวมาต่อน่ะค่ะพักนื้วแปป
จะมีคนอ่านไหมเนี้ยยยยย ไม่มีก็ไม่เป็นไร ไม่มีก็เขียนอยู่ดี 555555