สวัสดีค่ะทุกคน จขกท. อยากระบายมาก เพราะตอนนี้เราไม่สามารถพูดหรือเล่าระบายความในใจกับใครได้เลย
เหตุก็เพิ่งเกิดเมื่อ ห้าทุ่มที่ผ่านมานี่แหละค่ะ
ท้าวความก่อนว่า จขกท. เนี่ย ลูกคนเดียว พ่อเป็นคนอารมณ์ร้อน พูดกันกับพ่อ สองสามคำพ่อก็ขึ้นเสียงละ คุยกันไม่ค่อยได้นาน ตัว จขกท. เอง ปัจจุบันซื้อบ้านร่วมกับแฟน ได้สองปีกว่าแล้วค่ะ แล้วย้ายออกมาอยู่ที่บ้านใหม่ เพราะไม่อยากทะเลาะกับพ่อบ่อยๆ เพราะพ่อชอบด่า จขกท.ด่วยคำแรงๆ พอมาเมื่อกลางปี จขกท. ให้พ่อกับแม่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วย เพราะเห็นพ่อกับแม่ก็เริ่มมีอายุแล้ว
พอเดือนที่แล้ว เรายืมเงินพ่อมาจ่ายค่าบ้านก่อน ซึ่งบัตรพ่อก็อยู่กับแม่ แล้วแม่เป็นคนกดมาให้ เป็นเงิน 24,000บาท ซึ่งรถของ จขกท. เสีย ตอนกลางเดือน แล้วซ่อมหมดไปหลาย กะว่าเงินเดือนแฟนออกเดือนนี้ ก็จะคืนพ่อค่ะ
ทีนี้เราไม่ทราบว่า ก่อนหน้านี้ทร่แม่กดเงินมาให้ตอนนั้น แม่ได้บอกพ่อมั้ย พ่อมารู้เข้าวันนี้ ก็โวยเลยค่ะ
ประโยคเช่น
" ขโมยเงินกุ ลูกเฮี่ยๆ แบบนี้ มืงกะจะปล้นกุเลยรึยังไง มืงเอาเงินไปทำอะไรนักหนา
จริงๆ เงินกุหามาแทบตาย กุยังต้องมาช่วยมืงอีกรึยังไง? ไม่เห็นเหมือนลูกคนอื่น มืงนี่มันเอาดีไม่ได้เลย ทำไมลูกกุไม่ดีเหมือนลูกคนอื่นเขามั่ง " ด้วยคำเหล่านี้ และอีกมากมาย (บางคำใส่สระตรงๆ ไม่ได้นะคะ ขออภัย)
ซึ่ง จขกท. ขอสาบานด้วยความสัตย์จริงว่าพ่อ จขกท. ด่าด้วยคำแบบนี้จริงๆ แล้วบ้าน จขกท. เป็นบ้านหมู่บ้านจัดสรร ไม่รู้เวลานั้นมีใครได้ยินไหม จขกท.ได้แต่นั่งสะอื้นเพราะคำด่าของพ่อ
แล้วแฟน จขกท. ก็ลงมา พยุง จขกท.ลุกขึ้นจากโซฟา แล้วหันไปพูดกับพ่อ
แฟน : พ่อมีอะไรทำไมไม่พูดดีๆ ทำไมด่าแรงขนาดนี้อายเขา
พ่อ : กุเป็นพ่อมันกุด่ามันไม่ได้หรอ?
แฟน : ก็ผมบอกให้พูดดีๆ
พ่อ: มืงเป็นใครมาสั่งกุล่ะ มืงไม่ชอบมืงไสหัวไปเลย ไม่ต้องอยู่ มืงไม่เคารพพ่อตา มืงก็ไม่ใช่คนแล้ว มืงอยู่กันไม่ได้หรอก
จขกท เลยบอกให้แฟนขึ้นไปข้างบน เค้าไม่เป็นไร
แฟน จขกท. ก็เลยเดินขึ้นไปข้างบน พอแฟนเดินขึ้นไป พ่อก็พูดขึ้นมาว่า
" มืงเลิกกับมันเลยนะ กุไม่ยอม มันอยู่ร่วมกับกุไม่ได้นะแบบนี้ มืงเลือกเอาแล้วกัน แต่ถ้ามืงเลือกผัวมืงก็เนรคุณสุดๆ"
จขกท . ก็ได้แต่นั่งสะอื้น สักพัก แล้วก็เดินขึ้นมา ก็เห็นแฟนนั่งอยู่ แฟนก็ถามขึ้นมาว่า
" คำที่เธอเคยพูดเมื่อก่อน ว่าถ้าเมื่อไหร่เธอต้องเลือกระหว่างพ่อแม่ กับเค้า เค้าจะเป็นอย่างหลังที่เธอจะเลือก เธอไม่ได้พูดจริงใช่ไหม ?"
จขกท. ก็ได้แต่มองหน้าแฟนแล้วร้องไห้ แล้วกอดเค้าไว้ จนถึงตอนนี้ จขกท. ก็ยังคิดไม่ออก ว่าจะเอายังไง??
แล้ว จขกท. ควรทำยังไงคะ??
ตั้งแต่เด็กจนโต จขกท. เป็นลูกคนเดียว ฐานะพ่อแม่ มีกินมีใช้ แต่พ่อ จขกท. ค่อนข้างระเบียบ แต่ใจร้อน ชอบด่า จขกท.ด้วยคำแรงๆ ทอแหล
ช้างเย็บ กะ..หรี่ มีหมดอ่ะค่ะ
จขกท. เคยแอบคิดว่า จขกท. จะใช่ลูกที่แท้จริงของพ่อไหม ทำไมเวลาพ่อด่า จขกท. ถึงชอบด่าดังๆ แรงๆ ด่าให้ชาวบ้านได้ยิน เหมือนคนเกลียดกัน แต่ก็คิดว่าถ้าเราคิดแบบนั้น มันก็จะเป็นเหมือนการว่าแม่ไม่ดี
พ่อชอบเอา จขกท. ไปเทียบกับเด็กบ้านอื่น ทั้งๆ ที่ จขกท. เรียนดีมาแต่เด็กนะ เกรด 3 กว่าตลอด มัธยม ไม่เคยต่ำกว่า 3.7 ตั้งแต่ ม.ปลาย จขกท. หาทำงานพาร์ทไทม์ตลอดเพื่อไม่ต้องขอเงินพ่อแม่หากอยากได้อะไร
พอขึ้น ป.ตรี จขกท. ก็รับติว รับสอนพิเศษ เพราะได้เงิน ไป ม.แค่วันละ 100 จนปี 3-4 ก็จ่ายค่าเทอมเอง เทอมละ 4หมื่น กว่าบาท ไปทำงาน ตปท 3เดือน กลับมาเงินทั้งหมด แบ่งครึ่ง แล้วให้แม่ ทำงานได้ปีนึง ดาวน์บ้าน 3แสน กับแฟน เคยรบกวนค่าบ้านจากพ่อ แค่สองครั้ง รวมครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม
แต่พ่อ จขกท.กลับด่า จขกท. ว่าเอาดีไม่ได้ ไม่เห็นเหมือน น้อง บ เลย มันออกรถป้ายแดงมาขับแล้วนั่น (แต่พ่อไม่รู้ว่าน้องคนนั้นเอาเงินแม่เค้ามาดาวน์สองแสน)
จขกท. เลยพูดกับพ่อไปแค่ ประโยคเดียว ที่อยากพูดมานานแล้วว่า
" พ่อดีแต่บอกลูกคนอื่นดี ลูกตัวเองเอาดีไม่ได้ อย่างนั้นอย่างนี้ พ่อเห็นใครทำงานเก็บเงินซื้อบ้านเป็นหลักแหล่งให้พ่อแม่อยู่ไหมล่ะ ไม่มีสักคน บางทีหนูก็เหนื่อยจนอยากหลับแล้วตายไปเลย แต่หนูก็ห่วงแม่ ถ้าหนูไม่ห่วงแม่ ป่านนี้หนูปาดคอตายไปแล้ว "
จนถึงตอนนี้คิดแล้วก็ยิ่งเสียใจ ยิ่งคิดมาก ว่าคำพูดแฟน มันไม่ได้แรงตรงไหนเลย ลึกๆ แล้วพ่ออาจจะไม่ชอบแฟนเราไหม? เราอยากหนีออกจากบ้านตัวเองละไปตั้งหลักกันใหม่กับแฟน เราจะกลายเป็นอกตัญญูไหม??
แต่ถ้าเลือกเลิกกับแฟนเค้าก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะเค้าก็คงแค่เป็นห่วงความรู้สึกเรา ถึงได้ลงมาพูดกับพ่อ
เราเคยนึกอยู่แล้ว ว่าถ่าพ่อย้ายมามันจะต้องมีปัญหาด่าเราแบบนี้อีก แต่ก็ไม่คิดว่าจะไวขนาดนี้ เพราะตั้งแต่ออกจากบ้านมาแยกกันอยู่ ก็ดูพ่อจะเย็นลงเยอะ อาจเพราะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
จขกท. ก็อายุไม่ใช่น้อยแล้วนะคะ 28 แล้ว จขกท. ไม่อยากได้ยินคำด่าคำสาปแช่งที่มาจากปากบุพการี มันไม่น่าจรรโลงใจเอาซะเลย เพราะเราเชื่อเสมอ ว่าคำพูดจากปากพ่อแม่ มันคือพรสำหรับลูก สิ่งที่ จขกท กลัวมากตั้งแต่เริ่มโต คือกลัวการกลายเป็นเด็กเก็บกด กลายเป็นโรคซึมเศร้า
เราเลยไม่เคยปล่อยให้ตัวเองเหงา หาอะไรทำตลอด จขกท. ก็ยังเป็นลูกลูกที่ไม่เคยมีความดี
ใครที่มีลูกอยู่ อย่าใช้คำพูดแรงๆ กับลูกเลยค่ะ เราเชื่อว่าคนด่าลูกแรงๆ แบบพ่อเรา ไม่ได้มีแค่บ้านเราบ้านเดียว มันทรมานใจมากจริงๆ
ขอบคุณมากค่ะสำหรับใครที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ อ่านไปงงไปอย่าว่าเราเลยนะคะ สมองมันตื้อไปหมด เราแค่อยากระบายมันออกไปบ้าง พิมในมือถืออ่านยากก็ขออภัยด้วยค่ะ
เมื่อชีวิตคู่กำลังจะพัง เพราะไม่อยากเป็นลูกอกตัญญู
เหตุก็เพิ่งเกิดเมื่อ ห้าทุ่มที่ผ่านมานี่แหละค่ะ
ท้าวความก่อนว่า จขกท. เนี่ย ลูกคนเดียว พ่อเป็นคนอารมณ์ร้อน พูดกันกับพ่อ สองสามคำพ่อก็ขึ้นเสียงละ คุยกันไม่ค่อยได้นาน ตัว จขกท. เอง ปัจจุบันซื้อบ้านร่วมกับแฟน ได้สองปีกว่าแล้วค่ะ แล้วย้ายออกมาอยู่ที่บ้านใหม่ เพราะไม่อยากทะเลาะกับพ่อบ่อยๆ เพราะพ่อชอบด่า จขกท.ด่วยคำแรงๆ พอมาเมื่อกลางปี จขกท. ให้พ่อกับแม่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วย เพราะเห็นพ่อกับแม่ก็เริ่มมีอายุแล้ว
พอเดือนที่แล้ว เรายืมเงินพ่อมาจ่ายค่าบ้านก่อน ซึ่งบัตรพ่อก็อยู่กับแม่ แล้วแม่เป็นคนกดมาให้ เป็นเงิน 24,000บาท ซึ่งรถของ จขกท. เสีย ตอนกลางเดือน แล้วซ่อมหมดไปหลาย กะว่าเงินเดือนแฟนออกเดือนนี้ ก็จะคืนพ่อค่ะ
ทีนี้เราไม่ทราบว่า ก่อนหน้านี้ทร่แม่กดเงินมาให้ตอนนั้น แม่ได้บอกพ่อมั้ย พ่อมารู้เข้าวันนี้ ก็โวยเลยค่ะ
ประโยคเช่น
" ขโมยเงินกุ ลูกเฮี่ยๆ แบบนี้ มืงกะจะปล้นกุเลยรึยังไง มืงเอาเงินไปทำอะไรนักหนา
ซึ่ง จขกท. ขอสาบานด้วยความสัตย์จริงว่าพ่อ จขกท. ด่าด้วยคำแบบนี้จริงๆ แล้วบ้าน จขกท. เป็นบ้านหมู่บ้านจัดสรร ไม่รู้เวลานั้นมีใครได้ยินไหม จขกท.ได้แต่นั่งสะอื้นเพราะคำด่าของพ่อ
แล้วแฟน จขกท. ก็ลงมา พยุง จขกท.ลุกขึ้นจากโซฟา แล้วหันไปพูดกับพ่อ
แฟน : พ่อมีอะไรทำไมไม่พูดดีๆ ทำไมด่าแรงขนาดนี้อายเขา
พ่อ : กุเป็นพ่อมันกุด่ามันไม่ได้หรอ?
แฟน : ก็ผมบอกให้พูดดีๆ
พ่อ: มืงเป็นใครมาสั่งกุล่ะ มืงไม่ชอบมืงไสหัวไปเลย ไม่ต้องอยู่ มืงไม่เคารพพ่อตา มืงก็ไม่ใช่คนแล้ว มืงอยู่กันไม่ได้หรอก
จขกท เลยบอกให้แฟนขึ้นไปข้างบน เค้าไม่เป็นไร
แฟน จขกท. ก็เลยเดินขึ้นไปข้างบน พอแฟนเดินขึ้นไป พ่อก็พูดขึ้นมาว่า
" มืงเลิกกับมันเลยนะ กุไม่ยอม มันอยู่ร่วมกับกุไม่ได้นะแบบนี้ มืงเลือกเอาแล้วกัน แต่ถ้ามืงเลือกผัวมืงก็เนรคุณสุดๆ"
จขกท . ก็ได้แต่นั่งสะอื้น สักพัก แล้วก็เดินขึ้นมา ก็เห็นแฟนนั่งอยู่ แฟนก็ถามขึ้นมาว่า
" คำที่เธอเคยพูดเมื่อก่อน ว่าถ้าเมื่อไหร่เธอต้องเลือกระหว่างพ่อแม่ กับเค้า เค้าจะเป็นอย่างหลังที่เธอจะเลือก เธอไม่ได้พูดจริงใช่ไหม ?"
จขกท. ก็ได้แต่มองหน้าแฟนแล้วร้องไห้ แล้วกอดเค้าไว้ จนถึงตอนนี้ จขกท. ก็ยังคิดไม่ออก ว่าจะเอายังไง??
แล้ว จขกท. ควรทำยังไงคะ??
ตั้งแต่เด็กจนโต จขกท. เป็นลูกคนเดียว ฐานะพ่อแม่ มีกินมีใช้ แต่พ่อ จขกท. ค่อนข้างระเบียบ แต่ใจร้อน ชอบด่า จขกท.ด้วยคำแรงๆ ทอแหล
จขกท. เคยแอบคิดว่า จขกท. จะใช่ลูกที่แท้จริงของพ่อไหม ทำไมเวลาพ่อด่า จขกท. ถึงชอบด่าดังๆ แรงๆ ด่าให้ชาวบ้านได้ยิน เหมือนคนเกลียดกัน แต่ก็คิดว่าถ้าเราคิดแบบนั้น มันก็จะเป็นเหมือนการว่าแม่ไม่ดี
พ่อชอบเอา จขกท. ไปเทียบกับเด็กบ้านอื่น ทั้งๆ ที่ จขกท. เรียนดีมาแต่เด็กนะ เกรด 3 กว่าตลอด มัธยม ไม่เคยต่ำกว่า 3.7 ตั้งแต่ ม.ปลาย จขกท. หาทำงานพาร์ทไทม์ตลอดเพื่อไม่ต้องขอเงินพ่อแม่หากอยากได้อะไร
พอขึ้น ป.ตรี จขกท. ก็รับติว รับสอนพิเศษ เพราะได้เงิน ไป ม.แค่วันละ 100 จนปี 3-4 ก็จ่ายค่าเทอมเอง เทอมละ 4หมื่น กว่าบาท ไปทำงาน ตปท 3เดือน กลับมาเงินทั้งหมด แบ่งครึ่ง แล้วให้แม่ ทำงานได้ปีนึง ดาวน์บ้าน 3แสน กับแฟน เคยรบกวนค่าบ้านจากพ่อ แค่สองครั้ง รวมครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม
แต่พ่อ จขกท.กลับด่า จขกท. ว่าเอาดีไม่ได้ ไม่เห็นเหมือน น้อง บ เลย มันออกรถป้ายแดงมาขับแล้วนั่น (แต่พ่อไม่รู้ว่าน้องคนนั้นเอาเงินแม่เค้ามาดาวน์สองแสน)
จขกท. เลยพูดกับพ่อไปแค่ ประโยคเดียว ที่อยากพูดมานานแล้วว่า
" พ่อดีแต่บอกลูกคนอื่นดี ลูกตัวเองเอาดีไม่ได้ อย่างนั้นอย่างนี้ พ่อเห็นใครทำงานเก็บเงินซื้อบ้านเป็นหลักแหล่งให้พ่อแม่อยู่ไหมล่ะ ไม่มีสักคน บางทีหนูก็เหนื่อยจนอยากหลับแล้วตายไปเลย แต่หนูก็ห่วงแม่ ถ้าหนูไม่ห่วงแม่ ป่านนี้หนูปาดคอตายไปแล้ว "
จนถึงตอนนี้คิดแล้วก็ยิ่งเสียใจ ยิ่งคิดมาก ว่าคำพูดแฟน มันไม่ได้แรงตรงไหนเลย ลึกๆ แล้วพ่ออาจจะไม่ชอบแฟนเราไหม? เราอยากหนีออกจากบ้านตัวเองละไปตั้งหลักกันใหม่กับแฟน เราจะกลายเป็นอกตัญญูไหม??
แต่ถ้าเลือกเลิกกับแฟนเค้าก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะเค้าก็คงแค่เป็นห่วงความรู้สึกเรา ถึงได้ลงมาพูดกับพ่อ
เราเคยนึกอยู่แล้ว ว่าถ่าพ่อย้ายมามันจะต้องมีปัญหาด่าเราแบบนี้อีก แต่ก็ไม่คิดว่าจะไวขนาดนี้ เพราะตั้งแต่ออกจากบ้านมาแยกกันอยู่ ก็ดูพ่อจะเย็นลงเยอะ อาจเพราะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
จขกท. ก็อายุไม่ใช่น้อยแล้วนะคะ 28 แล้ว จขกท. ไม่อยากได้ยินคำด่าคำสาปแช่งที่มาจากปากบุพการี มันไม่น่าจรรโลงใจเอาซะเลย เพราะเราเชื่อเสมอ ว่าคำพูดจากปากพ่อแม่ มันคือพรสำหรับลูก สิ่งที่ จขกท กลัวมากตั้งแต่เริ่มโต คือกลัวการกลายเป็นเด็กเก็บกด กลายเป็นโรคซึมเศร้า
เราเลยไม่เคยปล่อยให้ตัวเองเหงา หาอะไรทำตลอด จขกท. ก็ยังเป็นลูกลูกที่ไม่เคยมีความดี
ใครที่มีลูกอยู่ อย่าใช้คำพูดแรงๆ กับลูกเลยค่ะ เราเชื่อว่าคนด่าลูกแรงๆ แบบพ่อเรา ไม่ได้มีแค่บ้านเราบ้านเดียว มันทรมานใจมากจริงๆ
ขอบคุณมากค่ะสำหรับใครที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ อ่านไปงงไปอย่าว่าเราเลยนะคะ สมองมันตื้อไปหมด เราแค่อยากระบายมันออกไปบ้าง พิมในมือถืออ่านยากก็ขออภัยด้วยค่ะ