เวลาเราว่างๆ เราชอบคิดว่าเกิดมาทำไม ไม่คิดไม่ได้เลยมันคือ topic ประจำใจไปละ
พอคิดเราก็มองไปรอบๆ เห็นคนนู้คนนี้ เราก็จะคิดวันๆนึงคนนี้เขาทำไรมั่ง เขาคิดเหมือนเราไหม
เราเคยนั่งรถเล่น สาย25นั่งไปเรื่อยๆ ไม่กลัวหลง ถึงหลงมันไม่มีอะไรน่ากลัวสำหรับเราและ ความอ้างว้างและความว่างเปล่ามันน่ากลัวมากกว่าอีก และตอนนี้เราเป็นอยุ่นิ แล้วเราจะกลัวไรอีกละ อาจเป็นคนเดียวบนรถที่ไม่มีจุดหมายปลายทางจะไป
ใจตอนนั้นว่างเปล่า ว่างเปล่าทุกตอนน ก็มองๆคน เห็นป้าขายของ เราก็คิดป้าแกขายเหนื่อยไหมแล้วลำบากไหม
มีหนี้สินมีภาระต้องทำเยอะเลยสิเนาะ บางทีเห็นมาเป็นครอบครัวเราเราก็คิดแบบว่าคงไม่น่าเบื่อหรอก มีลูกมีคนให้กำลังใจมีคนคอยอยู่ข้างๆ
ว่างๆเขาคงไปเที่ยวกันน อะมองงๆเห็นใครก็คิดๆๆไป มองเห็นคนลำบากกว่าเราก็เยอะเยะ อยากช่วยจังแต่เราคงช่วยไม่ได้หมดทุกคน สักพักก็นั่งเฉยๆ ชมวิวบ้างไรบ้าง ท่องศัพท์บ้างเอาหนังสือมาเล่มนึง 5555555555555
ไม่มีอะไรอะชีเวดดด ลากเสียงง-.,-แบบว่างมากนั่งรถเล่นงานค้างมีไม่ทำ แต่เราไม่กลัวตรงนั้นเลย เราไม่กลัวว่าเราจะเรียนไม่จบหรือไร เรากลัวตอนตื่นนอนมากลางดึก แล้วรู้สึกอ้างว้างมากกว่า กลัวฝันถึงคนนั้นที่ทิ้งไป ว่าเขากลับมา เขาโทรมา แต่พอตื่นมาแล้วเปิดโทรศัพท์ไม่เจออะไร รู้ไหมมันทรมานกว่าอะไรทั้งสิ้น และต้องใช้ความฝืนตัวเองให้หลับไปอีกรอบ
เราผ่านทุกอย่างไปคนเดียว เรามีเป้าหมายยเราชอบภาษา เราคิดว่าถ้าเราตั้งใจเราทำมันได้แน่ๆ
แต่เราไม่รุ้จะทำมันไปทำไม บางทีก็ตลกกตัวเอง
คิดไปคิดมาอย่างจะทิ้งทุกอย่างเลยย ทิ้งทุกๆอย่างบนโลกก
**จริงๆๆเราพิมพ์ งง นะ ใครเข้าใจบ้างไหมมม
ขอบคุณนะะะ ที่ให้ระบายยยยย😬😬😬😬✌🏻️❤️
เป็นกันไหม เวลาว่างๆชอบคิดว่า เกิดมาทำไม
พอคิดเราก็มองไปรอบๆ เห็นคนนู้คนนี้ เราก็จะคิดวันๆนึงคนนี้เขาทำไรมั่ง เขาคิดเหมือนเราไหม
เราเคยนั่งรถเล่น สาย25นั่งไปเรื่อยๆ ไม่กลัวหลง ถึงหลงมันไม่มีอะไรน่ากลัวสำหรับเราและ ความอ้างว้างและความว่างเปล่ามันน่ากลัวมากกว่าอีก และตอนนี้เราเป็นอยุ่นิ แล้วเราจะกลัวไรอีกละ อาจเป็นคนเดียวบนรถที่ไม่มีจุดหมายปลายทางจะไป
ใจตอนนั้นว่างเปล่า ว่างเปล่าทุกตอนน ก็มองๆคน เห็นป้าขายของ เราก็คิดป้าแกขายเหนื่อยไหมแล้วลำบากไหม
มีหนี้สินมีภาระต้องทำเยอะเลยสิเนาะ บางทีเห็นมาเป็นครอบครัวเราเราก็คิดแบบว่าคงไม่น่าเบื่อหรอก มีลูกมีคนให้กำลังใจมีคนคอยอยู่ข้างๆ
ว่างๆเขาคงไปเที่ยวกันน อะมองงๆเห็นใครก็คิดๆๆไป มองเห็นคนลำบากกว่าเราก็เยอะเยะ อยากช่วยจังแต่เราคงช่วยไม่ได้หมดทุกคน สักพักก็นั่งเฉยๆ ชมวิวบ้างไรบ้าง ท่องศัพท์บ้างเอาหนังสือมาเล่มนึง 5555555555555
ไม่มีอะไรอะชีเวดดด ลากเสียงง-.,-แบบว่างมากนั่งรถเล่นงานค้างมีไม่ทำ แต่เราไม่กลัวตรงนั้นเลย เราไม่กลัวว่าเราจะเรียนไม่จบหรือไร เรากลัวตอนตื่นนอนมากลางดึก แล้วรู้สึกอ้างว้างมากกว่า กลัวฝันถึงคนนั้นที่ทิ้งไป ว่าเขากลับมา เขาโทรมา แต่พอตื่นมาแล้วเปิดโทรศัพท์ไม่เจออะไร รู้ไหมมันทรมานกว่าอะไรทั้งสิ้น และต้องใช้ความฝืนตัวเองให้หลับไปอีกรอบ
เราผ่านทุกอย่างไปคนเดียว เรามีเป้าหมายยเราชอบภาษา เราคิดว่าถ้าเราตั้งใจเราทำมันได้แน่ๆ
แต่เราไม่รุ้จะทำมันไปทำไม บางทีก็ตลกกตัวเอง
คิดไปคิดมาอย่างจะทิ้งทุกอย่างเลยย ทิ้งทุกๆอย่างบนโลกก
**จริงๆๆเราพิมพ์ งง นะ ใครเข้าใจบ้างไหมมม
ขอบคุณนะะะ ที่ให้ระบายยยยย😬😬😬😬✌🏻️❤️