ขอเริ่มเท้าความก่อเลยว่า เราคือเด็ก ม.6 #เรื่องนี้เกี่ยวกับรักๆนะ
ตอนนี้ คืองานเยอะสอบเยอะ ต้องอ่านหนังสือเยอะ+กับความกดดันของคนในบ้าน
เราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพูดอะไรหลายรอบ ถ้ามีคนถามก็จะตอบรอบเดียว หรือไม่ก็จะอธิบายให้รู้เรื่องในครั้งไม่มาถามใหม่วันอื่น หลายๆครั้งอะไรแบบนี้ ก็เอาง่ายๆไม่มีใครอยากพูดอะไรซ้ำๆหลายรอบ กับคนเดิมๆหรอก มันน่าเบื่อที่ต้องมาพูดหลายๆครั้ง
เรื่องก็คือ
เราก็มีคนคุยนี่ละ จนกระทั่งเรามาถึงวันที่จะสอบ +กับช่วงที่เขาเริ่มหวงเรามากขึ้น เราก็อยากกมีเวลาของเราอ่านหนังสือ ผ่อนคลายบ้าง แต่เรากลับต้องมาคอยตอบเขากับคำถามที่เขาก็น่าจะรู้ดี เข้าใจว่าเขาอยากคุยกับเรา เอาจริงๆเรายังไม่อยากคุยกับใครในช่วงเวลานี้ เพราะมันคืออนาคตตัวเอง กลับกลายว่าเราอ่านหนังสือแวะมาตอบเขาเป็นช่วงๆ ไปทำธุรส่วนตัวที่อยากทำบ้าง ไม่ได้อยากมาตอบแชทใครตลอดเวลา แต่เขากลับคิดว่าเราไปคุยกับคนอื่นบ้าง ไม่อยากคุยบ้าง เราอยากคุยแต่นะ แต่พอพเราคุยกันมันมีแต่คำถามที่เขาถามเรา แบบไปไหนมา ไปทำไรอะไร แล้วเป็นไงอีก บางทีบอกว่าอ่านหนังสือ ก็ถามว่า อ่านไปถึงไหนแล้ว อ่านเรื่องอะไร // คือหนังสืออะ มันอ่านไม่มีสิ้นสุดนะ จนกลายเป็นว่าเหมือนเราเข้าไปตอบคำถามเขามากกว่า ที่จะคุยกัน พยายามถามบ้างนะเขาก็ถามเราแบบเดิมๆ วนมาเดิมๆ นอกจากเราต้องเจอคำถามคนในบ้าน คนรอบตัวเราแแล้ว คนที่เราอยากให้รับฟังปัญหาเราก็คือเขา แต่ทำไมมันรู้สึกอึดอัดกดดันตัวเองก็ไม่รู้ คิดในใจว่าจะบอกให้ห่างกันไปสักพักไหมช่วงนี้ / กับปล่อยไว้แบบเดิม จะทำอันไหนดี แต่ก็กลัวเขาเสียความรู้สึกเหมือนกัน อ่านทวิตมาก็มีคนบอกว่าให้แคร์ตัวเองก่อน ปวดหัวเลยอะ!!!!
ปล.เหมือนระบายแต่ก็อยากรู้ถ้าเป็นคนอื่นเขาจะทำยังไง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
เบื่อคำถาม เราอึดอัด ควรทำไงดี ??
ตอนนี้ คืองานเยอะสอบเยอะ ต้องอ่านหนังสือเยอะ+กับความกดดันของคนในบ้าน
เราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพูดอะไรหลายรอบ ถ้ามีคนถามก็จะตอบรอบเดียว หรือไม่ก็จะอธิบายให้รู้เรื่องในครั้งไม่มาถามใหม่วันอื่น หลายๆครั้งอะไรแบบนี้ ก็เอาง่ายๆไม่มีใครอยากพูดอะไรซ้ำๆหลายรอบ กับคนเดิมๆหรอก มันน่าเบื่อที่ต้องมาพูดหลายๆครั้ง
เรื่องก็คือ
เราก็มีคนคุยนี่ละ จนกระทั่งเรามาถึงวันที่จะสอบ +กับช่วงที่เขาเริ่มหวงเรามากขึ้น เราก็อยากกมีเวลาของเราอ่านหนังสือ ผ่อนคลายบ้าง แต่เรากลับต้องมาคอยตอบเขากับคำถามที่เขาก็น่าจะรู้ดี เข้าใจว่าเขาอยากคุยกับเรา เอาจริงๆเรายังไม่อยากคุยกับใครในช่วงเวลานี้ เพราะมันคืออนาคตตัวเอง กลับกลายว่าเราอ่านหนังสือแวะมาตอบเขาเป็นช่วงๆ ไปทำธุรส่วนตัวที่อยากทำบ้าง ไม่ได้อยากมาตอบแชทใครตลอดเวลา แต่เขากลับคิดว่าเราไปคุยกับคนอื่นบ้าง ไม่อยากคุยบ้าง เราอยากคุยแต่นะ แต่พอพเราคุยกันมันมีแต่คำถามที่เขาถามเรา แบบไปไหนมา ไปทำไรอะไร แล้วเป็นไงอีก บางทีบอกว่าอ่านหนังสือ ก็ถามว่า อ่านไปถึงไหนแล้ว อ่านเรื่องอะไร // คือหนังสืออะ มันอ่านไม่มีสิ้นสุดนะ จนกลายเป็นว่าเหมือนเราเข้าไปตอบคำถามเขามากกว่า ที่จะคุยกัน พยายามถามบ้างนะเขาก็ถามเราแบบเดิมๆ วนมาเดิมๆ นอกจากเราต้องเจอคำถามคนในบ้าน คนรอบตัวเราแแล้ว คนที่เราอยากให้รับฟังปัญหาเราก็คือเขา แต่ทำไมมันรู้สึกอึดอัดกดดันตัวเองก็ไม่รู้ คิดในใจว่าจะบอกให้ห่างกันไปสักพักไหมช่วงนี้ / กับปล่อยไว้แบบเดิม จะทำอันไหนดี แต่ก็กลัวเขาเสียความรู้สึกเหมือนกัน อ่านทวิตมาก็มีคนบอกว่าให้แคร์ตัวเองก่อน ปวดหัวเลยอะ!!!!
ปล.เหมือนระบายแต่ก็อยากรู้ถ้าเป็นคนอื่นเขาจะทำยังไง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ