หลังจากเมื่อคืนที่ไม่คิดว่าตนจะเป็นผู้โชคดีจากกระทู้นี้
http://pantip.com/topic/35885544/comment4 ความรู้สึกอันหม่นหมอง หดหู่ เหนื่อยล้าประหนึ่งแสงเทียนริบรี่ใกล้มอดดับคราต้องสายลมพัดผ่าน พลันกลับมารุกโชนแม้ยังไม่โชติช่วงได้อีกคราว
ต้องขอขอบคุณแมวฟ้าที่เสียสละเวลามาช่วยให้เราได้สติ หวนระลึกถึงให้มองบางสิ่งที่ผิดพลาดกระจ่างขึ้น แรงใจที่นับวันจะมีแต่เหือดหายค่อยฟื้นฟูฮึกเหิม แม้ปัญหาที่มีอยู่ไม่อาจขจัดลงได้ในคืนเดียว แต่ความกระจ่างที่ได้รับกลับช่วยให้ทุกข์นั้นผ่อนคลาย
สำหรับใครที่กำลังตรอมตรมอยู่ในบ่วงทุกข์ หม่นล้า และเหนื่อยหน่ายกับชีวิต ลองปฎิบัติตามแนวทางที่คุณแมวฟ้าแนะนำเราดูก็ได้ ( สำหรับเราได้ปรึกษาคุณแมวฟ้าเรื่องงาน แต่ถ้าใครทุกข์หนักลองติดตามกระทู้ของคุณแมวฟ้าที่เปิดโอกาสให้ได้พบเจอหนทางดับทุกข์ก็ได้ค่ะ รู้สึกจะมีมาเรื่อยๆ ที่สำคัญฟรีจริงๆค่ะ

อ๋อ... นอกจากจะให้คำปรึกษาบนพื้นฐานความเป็นจริงและหลักธรรมแล้ว ยังใจดีใช้ฌาน ( ขออภัยถ้าเรียกผิด ) ช่วยเราด้วย
1. ให้ความสุขกับตัวเอง ทำโลกส่วนตัวให้น่าาอยู่ ( เริ่มจากภายในห้องนอน โดยใช้สี กลิ่น เสียง บำบัด ) สร้างความสดชื่นกับตัวเอง พยายามเรียกพลังในตัวเองออกมา ความสุขสร้างได้เดี๋ยวนี้ อยู่กับปัจจุบันและความเป็นจริงเท่านั้น
2. ปล่อยวางทุกข์ของคนอื่น หันมาแคร์ตัวเองมากกว่าคนอื่น
3. ความทุกข์อยู่ที่ความคิดและการกระทำ
4. ปัญหาต้องค่อยๆ แก้ ทบทวนปัญหาจัดอัดดับทำก่อน- ทำหลัง
5. หากจะทำสมาธิอย่าทำตอนเครียด ดูลมหายใจตอนนอนปล่อยวางทุกข์
6. พึ่งตนพึ่งธรรม
ยามได้กระจ่างในความทุกข์ก็อดไม่ได้ที่จะระลึกถึงบทเพลงนี้ แม้เป็นเพียงบทเพลงรัก หากความหมายที่แฝงอยู่คือความเป็นจริงที่หลงลืม

相見歡 พบความสุข
若不是那一年 看過的春光 ถ้าไม่ใช่เคยชื่นชมทิวทัศน์ฤดูใบไม้ผลิปีนั้น
怎麼會知道 寒冷的模樣 จะรู้จักความเหน็บหนาวได้อย่างไร
若不是那一場 醉過的短暫 ถ้าไม่ใช่เคยมึนเมาในช่วงเวลาสั้นๆ
怎麼會知道 清醒的漫長 จะได้รู้สติในช่วงเวลาที่ยาวนานได้อย่างไร
若不是一回頭 燈火正闌珊 ถ้าไม่ใช่ชั่วหนึ่งแสงไฟตรงหน้าริบหรี่ลง
怎麼會責怪 黑夜的淒涼 จะรู้ได้อย่างไรว่ากลางคืนนั้นอ้างว้าง
若不是一轉眼 你經過身旁 ถ้าไม่ใช่ในช่วงหนึ่งเคยมีคุณข้างกาย
怎麼會明白 半生的惆悵 จะประจักษ์ครึ่งชีวิตที่เศร้าตรมได้อย่างไร
相見歡 淚滿衫 พบความสุขน้ำตาอาบเสื้อ
不思量 自難忘 ไม่คิดว่าตนเองนั้นลืมยาก
快樂讓我們學會悲傷 ท่ามกลางความสุขพวกเราได้เรียนรู้ความเสียใจ
風景背後的荒涼 เบื้องหลังทิวทัศน์อันเปล่าเปลี่ยว
如果每個夢都要 散場 ถ้าหากทุกความฝันล้วนต้องจบสิ้น
何必為了誰動蕩 แล้วใยใครเล่าต้องหวั่นไหว
若不是一瞬間 愛過的瘋狂 ถ้าไม่ใช่ช่วงหนึ่งเคยผ่านความรักที่ไร้สติ
怎麼會厭倦 平淡的過往 จะรู้ได้อย่างไรความเรียบง่ายที่ผ่านมานั้นน่าเบื่อ
若不是一剎那 承諾的勇敢 ถ้าไม่ใช่คำมั่นสัญญาที่กล้าหาญในพริบตาหนึ่ง
怎麼會了解 未來的蒼茫 จะเข้าใจอนาคตที่กว้างไกลได้อย่างไร
相見歡 淚滿衫 พบความสุข น้ำตาอาบเสื้อ
不思量 自難忘 ไม่คิดว่าตนเองนั้นลืมยาก
快樂讓我們學會悲傷 ท่ามกลางความสุขพวกเราได้เรียนรู้ความเสียใจ
風景背後的荒涼 เบื้องหลังทิวทัศน์อันเปล่าเปลี่ยว
如果每個夢都要散場 ถ้าหากทุกความฝันล้วนต้องจบสิ้น
何必為了誰動蕩 แล้วใยใครเล่าต้องหวั่นไหว
ื
相見歡 淚滿衫 พบความสุข น้ำตาอาบเสื้อ
不思量 自難忘 ไม่คิดว่าตนนั้นลืมยาก
原來等不到你三萬場 แต่เดิมรอคุณไม่ถึงสามหมื่นครา
為什麼 留下 那麼多癡狂 เพราะอะไรถึงทิ้งไว้ให้บ้าคลั่งมากมายอย่างนั้น
如果每個人都是這樣 ถ้าหากทุกคนล้วนเป็นเช่นนั้น
誰可以 不訴離殤 ใครเล่าไม่เอ่ยกล่าวเสียใจยามร้างลา
相見歡 淚滿衫 พบความสุข น้ำตาอาบเสื้อ
不思量 自難忘 ไม่คิดว่าตนเองนั้นลืมยาก
原來等不到你三萬場 แต่เดิมรอคุณไม่ถึงสามหมื่นครา
為什麼 留下 那麼多癡狂 เพราะอะไรถึงทิ้งไว้ให้บ้าคลั่งมากมายอย่างนั้น
如果每個人都是這樣 ถ้าหากทุกคนล้วนเป็นเช่นนั้น
誰可以 不訴離殤 ใครเล่าไม่เอ่ยกล่าวเสียใจยามร้างลา
若不是一回頭 燈火正闌珊 ถ้าไม่ใช่ชั่วหนึ่งแสงไฟตรงหน้าริบหรี่ลง
怎麼會責怪 黑夜的淒涼 จะรู้ได้อย่างไรว่ากลางคืนนั้นอ้างว้าง
若不是一轉眼 你經過身旁 ถ้าไ่ม่ใช่ในช่วงหนึ่งเคยมีคุณข้างกาย
怎麼會明白 半生的惆悵 จะประจักษ์ครึ่งชีวิตที่เศร้าตรมได้อย่างไร
เมื่อความมืดมนเริ่มกระจ่าง
ต้องขอขอบคุณแมวฟ้าที่เสียสละเวลามาช่วยให้เราได้สติ หวนระลึกถึงให้มองบางสิ่งที่ผิดพลาดกระจ่างขึ้น แรงใจที่นับวันจะมีแต่เหือดหายค่อยฟื้นฟูฮึกเหิม แม้ปัญหาที่มีอยู่ไม่อาจขจัดลงได้ในคืนเดียว แต่ความกระจ่างที่ได้รับกลับช่วยให้ทุกข์นั้นผ่อนคลาย
สำหรับใครที่กำลังตรอมตรมอยู่ในบ่วงทุกข์ หม่นล้า และเหนื่อยหน่ายกับชีวิต ลองปฎิบัติตามแนวทางที่คุณแมวฟ้าแนะนำเราดูก็ได้ ( สำหรับเราได้ปรึกษาคุณแมวฟ้าเรื่องงาน แต่ถ้าใครทุกข์หนักลองติดตามกระทู้ของคุณแมวฟ้าที่เปิดโอกาสให้ได้พบเจอหนทางดับทุกข์ก็ได้ค่ะ รู้สึกจะมีมาเรื่อยๆ ที่สำคัญฟรีจริงๆค่ะ
1. ให้ความสุขกับตัวเอง ทำโลกส่วนตัวให้น่าาอยู่ ( เริ่มจากภายในห้องนอน โดยใช้สี กลิ่น เสียง บำบัด ) สร้างความสดชื่นกับตัวเอง พยายามเรียกพลังในตัวเองออกมา ความสุขสร้างได้เดี๋ยวนี้ อยู่กับปัจจุบันและความเป็นจริงเท่านั้น
2. ปล่อยวางทุกข์ของคนอื่น หันมาแคร์ตัวเองมากกว่าคนอื่น
3. ความทุกข์อยู่ที่ความคิดและการกระทำ
4. ปัญหาต้องค่อยๆ แก้ ทบทวนปัญหาจัดอัดดับทำก่อน- ทำหลัง
5. หากจะทำสมาธิอย่าทำตอนเครียด ดูลมหายใจตอนนอนปล่อยวางทุกข์
6. พึ่งตนพึ่งธรรม
ยามได้กระจ่างในความทุกข์ก็อดไม่ได้ที่จะระลึกถึงบทเพลงนี้ แม้เป็นเพียงบทเพลงรัก หากความหมายที่แฝงอยู่คือความเป็นจริงที่หลงลืม
相見歡 พบความสุข
若不是那一年 看過的春光 ถ้าไม่ใช่เคยชื่นชมทิวทัศน์ฤดูใบไม้ผลิปีนั้น
怎麼會知道 寒冷的模樣 จะรู้จักความเหน็บหนาวได้อย่างไร
若不是那一場 醉過的短暫 ถ้าไม่ใช่เคยมึนเมาในช่วงเวลาสั้นๆ
怎麼會知道 清醒的漫長 จะได้รู้สติในช่วงเวลาที่ยาวนานได้อย่างไร
若不是一回頭 燈火正闌珊 ถ้าไม่ใช่ชั่วหนึ่งแสงไฟตรงหน้าริบหรี่ลง
怎麼會責怪 黑夜的淒涼 จะรู้ได้อย่างไรว่ากลางคืนนั้นอ้างว้าง
若不是一轉眼 你經過身旁 ถ้าไม่ใช่ในช่วงหนึ่งเคยมีคุณข้างกาย
怎麼會明白 半生的惆悵 จะประจักษ์ครึ่งชีวิตที่เศร้าตรมได้อย่างไร
相見歡 淚滿衫 พบความสุขน้ำตาอาบเสื้อ
不思量 自難忘 ไม่คิดว่าตนเองนั้นลืมยาก
快樂讓我們學會悲傷 ท่ามกลางความสุขพวกเราได้เรียนรู้ความเสียใจ
風景背後的荒涼 เบื้องหลังทิวทัศน์อันเปล่าเปลี่ยว
如果每個夢都要 散場 ถ้าหากทุกความฝันล้วนต้องจบสิ้น
何必為了誰動蕩 แล้วใยใครเล่าต้องหวั่นไหว
若不是一瞬間 愛過的瘋狂 ถ้าไม่ใช่ช่วงหนึ่งเคยผ่านความรักที่ไร้สติ
怎麼會厭倦 平淡的過往 จะรู้ได้อย่างไรความเรียบง่ายที่ผ่านมานั้นน่าเบื่อ
若不是一剎那 承諾的勇敢 ถ้าไม่ใช่คำมั่นสัญญาที่กล้าหาญในพริบตาหนึ่ง
怎麼會了解 未來的蒼茫 จะเข้าใจอนาคตที่กว้างไกลได้อย่างไร
相見歡 淚滿衫 พบความสุข น้ำตาอาบเสื้อ
不思量 自難忘 ไม่คิดว่าตนเองนั้นลืมยาก
快樂讓我們學會悲傷 ท่ามกลางความสุขพวกเราได้เรียนรู้ความเสียใจ
風景背後的荒涼 เบื้องหลังทิวทัศน์อันเปล่าเปลี่ยว
如果每個夢都要散場 ถ้าหากทุกความฝันล้วนต้องจบสิ้น
何必為了誰動蕩 แล้วใยใครเล่าต้องหวั่นไหว
ื
相見歡 淚滿衫 พบความสุข น้ำตาอาบเสื้อ
不思量 自難忘 ไม่คิดว่าตนนั้นลืมยาก
原來等不到你三萬場 แต่เดิมรอคุณไม่ถึงสามหมื่นครา
為什麼 留下 那麼多癡狂 เพราะอะไรถึงทิ้งไว้ให้บ้าคลั่งมากมายอย่างนั้น
如果每個人都是這樣 ถ้าหากทุกคนล้วนเป็นเช่นนั้น
誰可以 不訴離殤 ใครเล่าไม่เอ่ยกล่าวเสียใจยามร้างลา
相見歡 淚滿衫 พบความสุข น้ำตาอาบเสื้อ
不思量 自難忘 ไม่คิดว่าตนเองนั้นลืมยาก
原來等不到你三萬場 แต่เดิมรอคุณไม่ถึงสามหมื่นครา
為什麼 留下 那麼多癡狂 เพราะอะไรถึงทิ้งไว้ให้บ้าคลั่งมากมายอย่างนั้น
如果每個人都是這樣 ถ้าหากทุกคนล้วนเป็นเช่นนั้น
誰可以 不訴離殤 ใครเล่าไม่เอ่ยกล่าวเสียใจยามร้างลา
若不是一回頭 燈火正闌珊 ถ้าไม่ใช่ชั่วหนึ่งแสงไฟตรงหน้าริบหรี่ลง
怎麼會責怪 黑夜的淒涼 จะรู้ได้อย่างไรว่ากลางคืนนั้นอ้างว้าง
若不是一轉眼 你經過身旁 ถ้าไ่ม่ใช่ในช่วงหนึ่งเคยมีคุณข้างกาย
怎麼會明白 半生的惆悵 จะประจักษ์ครึ่งชีวิตที่เศร้าตรมได้อย่างไร