สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งถ้าผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ
เราเข้าเรื่องดีกว่า. เมื่อ7เดือนที่แล้วเรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้เราตั้งใจไว้ว่าต่อไปนี้ครอบครัวทางฝ่ายอดีตสามีและสามีจะไม่มีสิทธิ์ได้เข้ามาเหยียบบ้านเราอีก และจะไม่มีสิทธิ์ได้เจอหน้าลูกอีกเป็นอันขาด
เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเนื่องจาก เราท้อง ซึ้งมันเป็นการท้องที่ทุกฝ่ายไม่พร้อมและทุกคนอยากให้เราเอาเด็กคนนี้ออก ครอบครัวของฝ่ายเขาไม่มีใครอยากรับ แต่พ่อของลูกเราอยากรับผิดชอบเลยได้แต่งงานกันจากวัยรุ่นธรรมดาต้องก้าวข้ามบทบาทกลายมาเป็นคุณแม่วัยใส เราตั้งใจว่าเราจะทำงานไปด้วยเรียนรามไปด้วยและเลี้ยงลูกไปด้วย เมื่อถึงเวลาคลอด เราได้คอดลูกสาวที่แสนน่ารัก จากครอบครัวฝ่ายพ่อของเด็กไม่เคยเหลียวแลก็กลายมาเป็นเอ็นดูลูกของเรา จากที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยเหลืออะไรใดๆทั้งสิ้น ก็เริ่มเข้ามามีบทบาทและ บทบาทนี้ที่เขาสร้างกันขึ้นมามันทำให้เราอึดอัดมากจนแทบทนไม่ไหว แต่เราก็ทน เมื่อเราทำงายมีเงิน ลูกเขาทำงานมีเงิน พวกเขา(ในที่นี้หมายถึงแม่และพี่สาวของอดีตสามี) ก็เริ่มมาบ้านเราบ่อย ปากบอกมาเยียมหลานเขาแต่เขากลับพูดเรื่องเงินกับเรา อดีตสามีทำงานเป็นพนักงานธรรมดาได้เงิน15000 ต่อเดือน เราเปิดร้านขายเคนื่องสำอางค์และทำเสริมสวยด้วย ได้เงินไม่ต่ำกว่า30000 ต่อเดือน แต่เนื่องจาก บ้านต้องเช่าข้าวต้องซื้อ ของใช้ลูกอีกต่างหาก และค่ารักษาพยาบาลลูก (ตอนลูกเล็กๆเข้าโรงพยาบาลบ่อยมาก)อีกมันจึงไม่พอกับรายรับ แม่เราไม่เคยขอเงินเราแต่เราให้ทุกเดือนเดือนล่ะ 3000 มาถึงตอนแม่เขามาขอ เราก็ให้นะ ให้ทุกเดือน เดือนละ 3000ทั้งๆที่เขาไม่เคยช่วยเหลืออะไรเรากับลูกเลย แต่ มีคำว่าแต่ค่ะ เขาขอเรา3000ผ่านไปไม่กี่วันเขาขอเราเพิ่มจาก3000กลายเป็น6000 เราก็ให้ มาถึงตอนลูกเราเข้าโรงพยาบาล ลูกเราเป็นหนักมากตอนนั้น เด็กอายุ2เดือนป่วยเป็นปอดอักเสบติดเชื้อรุนแรง เราพาลูกไปโรงพยาบาลคนเดียวพ่อของลูกเราไม่มาด้วย พี่สาวพ่อของลูกโทรถามอยู่ไหน. เราก็ตอบไปว่าอยู่ รพ.เขาเลยตามมา ถึงเวลาต้องจ่ายค่ายาลูก ตอนนั้น 2000 มั้ง พี่เขาจ่ายให้ เราก็ขอบคุณเขาและบอกว่าไม่ต้องหรอกเราจ่ายเองได้ เขาก็ชิงจ่ายตัดหน้าเราไป ทุกคนคิดว่าเรื่องมันจบแต่ไม่ เขาเอาไปพูดว่าเราไม่มีปัญญาจ่ายแม้กระทั่งค่ารักษาลูก ต้องเป็นภาระเขาตามไปจ่ายให้ถึง รพ. พูดทวงบุญคุณมาตลอด เราก็เงียบนะเพราะไม่อยากเถียงด้วย ผ่านไปจนลูกได้8เดือน เรื่องราวที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิด เราจับได้ว่าอดีตสามีนอกใจเรา ที่สำคัญ ครอบครัวอดีตสามีรู้เห็นเป็นใจด้วย เรากับเขาเลยทะเลาะวันรุ่งขึ้นแม่เขามาที่บ้านเราเขาถามว่าเราจะเอายังไง เราเลยตอบไปว่าเราอยากเลิกเชิญเก็บของไปได้เลยเราไม่เอาเขาแล้ว แม่เขาเลยพูดว่างั้นแม่ขอตัวอดีตสามีเราไปอบรมได้ไหม เราเลยพูดว่า ถ้าออกไปแล้วคือออกไปเลยพวกคุณไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก อดีตสามีเราไม่อยากไปเพราะรู้ว่าเราพูดคำไหนคำนั้นและที่สำคัญเขารักลูกสาวเขามาก แต่แม่เขาบังคับไปจนได้ เมื่อไปแล้วข้อสรุปคือเราเลิกกันแล้วนะ ผ่านไป 2 อาทิตย์ แม่เขามาขอเก็บของและขอเลขบัญชีลูกสาวเรา เราเลยพูดไปว่า ของเราเก็บทิ้งหมดแล้ว ส่วนเลขบัญชีเราไม่ให้ และต่อไปนี้เราไม่มีอะไรเกี่ยสข้องกันอีก แม่เขาก็กลับไปพร้อมกับอาการเสียหน้า เพราะเขาคิดมาตลอดว่าเรารักลูกเขามากจนขาดไม่ได้ยังไงก็ต้องยอมเหมือนครั้งที่ผ่านมา ตลอดเวลาผ่านมา7เดือน ญาติฝั่งพ่อของลูกสาวยัวคงวนเวียนขับรถดูหรือให้ทุกคนที่รู้จักคอยถามข่าวของเรากับลูก ยังคงตาม เฟส ไอจี และทวีต ถามว่าเรารู้สึกผิดมั้ยที่ทำให้ลูกขาดพ่อเพราะเรื่องแค่นี้เรารู้สึกผอดนะ แต่ในอีกด้านนึงเรารู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่ลูกเราจะได้ไม่ต้องเจริญเติบโตมาเจอครอบครัวคนจีนที่เห็นแก่ตัวไม่มีความรับผิดชอบขนาดนี้ ดีใจที่ลูกเราไม่ต้องมีพ่อที่ไท่มีความเป็นผู้นำทำอะไรไม่เป็นมีดีแต่พูด ไม่ต้องเจอย่า ที่โครตเห็นแก่ตัวและหน้าเงิน ไม่ต้องมีปู่ที่เอาแต่พูดเรื่องไร้สาระ ไม่ต้องมีป้าและลุงที่โครต
เวลาเดือดร้อนไท่คิดจะช่วย พอได้ดีมีเงินก็เข้ามาหา เรารู้สึกโล่งอกที่ลูกไม่ต้องเจอสภาพครอยครัวที่เลวร้าย พ่อแม่ทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้หญิงหรืออื่นๆ
เราต้องใจและสัญญากับตัวเองว่าเราจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดจะให้ทุกอย่างกับลูก จะเป็นทั้งพ่อและแม่ เป็นเพื่อนเล่น เป็นครูที่ดีให้ลูก. ทุกวันนี้ น้องเรา แม่เรา และญาติๆเราหลงลูกเรามากกกกกกก เราเป็นคุณแม่สัยใสที่เลี้ยงลูกแบบสมัยใหม่และเก่าผสมกัน เอาทุกๆวัฒนธรรมมารวมกัน เราเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อวัยรุ่นนะ ท้องตอน19 55555 แต่เราว่าอนาคตของเราไม่ได้จึ้นอยู่กับใครว่ะ ทุกวันนี้ดีได้ หาเงินได้เลี้ยงลูกได้และดี (เรามั่นใจว่าดีมากด้วย ดีมากพอที่หลายๆคนถึงขั้นเอ่ยปากชมและถามว่าเลี้ยงยังไงให้ลูกเก่งได้ขนาดนี้ ) เรียนไปด้วย เราว่ามันโอเคนะที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เราไม่ซีที่จะถูกมองว่าท้องไม่มีพ่อหรือยังไง แต่เราจะซีมากถ้ามีคนว่าเราเลี้ยงลูกไม่ได้ดี เชื่อเหอะชีวิตคุณเองคุณทำให้ดีได้ ไม่ต้องไปฟังมากหรอกเสียงนินทาของคนอื่นอะ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวแล้วไง ไม่ได้ขอใครกินก็แล้วกัน
ฉันคิดถูกหรือไม่ที่เลือกเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวโดยที่ไม่ง้อพ่อของลูก
เราเข้าเรื่องดีกว่า. เมื่อ7เดือนที่แล้วเรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้เราตั้งใจไว้ว่าต่อไปนี้ครอบครัวทางฝ่ายอดีตสามีและสามีจะไม่มีสิทธิ์ได้เข้ามาเหยียบบ้านเราอีก และจะไม่มีสิทธิ์ได้เจอหน้าลูกอีกเป็นอันขาด
เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นเนื่องจาก เราท้อง ซึ้งมันเป็นการท้องที่ทุกฝ่ายไม่พร้อมและทุกคนอยากให้เราเอาเด็กคนนี้ออก ครอบครัวของฝ่ายเขาไม่มีใครอยากรับ แต่พ่อของลูกเราอยากรับผิดชอบเลยได้แต่งงานกันจากวัยรุ่นธรรมดาต้องก้าวข้ามบทบาทกลายมาเป็นคุณแม่วัยใส เราตั้งใจว่าเราจะทำงานไปด้วยเรียนรามไปด้วยและเลี้ยงลูกไปด้วย เมื่อถึงเวลาคลอด เราได้คอดลูกสาวที่แสนน่ารัก จากครอบครัวฝ่ายพ่อของเด็กไม่เคยเหลียวแลก็กลายมาเป็นเอ็นดูลูกของเรา จากที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยเหลืออะไรใดๆทั้งสิ้น ก็เริ่มเข้ามามีบทบาทและ บทบาทนี้ที่เขาสร้างกันขึ้นมามันทำให้เราอึดอัดมากจนแทบทนไม่ไหว แต่เราก็ทน เมื่อเราทำงายมีเงิน ลูกเขาทำงานมีเงิน พวกเขา(ในที่นี้หมายถึงแม่และพี่สาวของอดีตสามี) ก็เริ่มมาบ้านเราบ่อย ปากบอกมาเยียมหลานเขาแต่เขากลับพูดเรื่องเงินกับเรา อดีตสามีทำงานเป็นพนักงานธรรมดาได้เงิน15000 ต่อเดือน เราเปิดร้านขายเคนื่องสำอางค์และทำเสริมสวยด้วย ได้เงินไม่ต่ำกว่า30000 ต่อเดือน แต่เนื่องจาก บ้านต้องเช่าข้าวต้องซื้อ ของใช้ลูกอีกต่างหาก และค่ารักษาพยาบาลลูก (ตอนลูกเล็กๆเข้าโรงพยาบาลบ่อยมาก)อีกมันจึงไม่พอกับรายรับ แม่เราไม่เคยขอเงินเราแต่เราให้ทุกเดือนเดือนล่ะ 3000 มาถึงตอนแม่เขามาขอ เราก็ให้นะ ให้ทุกเดือน เดือนละ 3000ทั้งๆที่เขาไม่เคยช่วยเหลืออะไรเรากับลูกเลย แต่ มีคำว่าแต่ค่ะ เขาขอเรา3000ผ่านไปไม่กี่วันเขาขอเราเพิ่มจาก3000กลายเป็น6000 เราก็ให้ มาถึงตอนลูกเราเข้าโรงพยาบาล ลูกเราเป็นหนักมากตอนนั้น เด็กอายุ2เดือนป่วยเป็นปอดอักเสบติดเชื้อรุนแรง เราพาลูกไปโรงพยาบาลคนเดียวพ่อของลูกเราไม่มาด้วย พี่สาวพ่อของลูกโทรถามอยู่ไหน. เราก็ตอบไปว่าอยู่ รพ.เขาเลยตามมา ถึงเวลาต้องจ่ายค่ายาลูก ตอนนั้น 2000 มั้ง พี่เขาจ่ายให้ เราก็ขอบคุณเขาและบอกว่าไม่ต้องหรอกเราจ่ายเองได้ เขาก็ชิงจ่ายตัดหน้าเราไป ทุกคนคิดว่าเรื่องมันจบแต่ไม่ เขาเอาไปพูดว่าเราไม่มีปัญญาจ่ายแม้กระทั่งค่ารักษาลูก ต้องเป็นภาระเขาตามไปจ่ายให้ถึง รพ. พูดทวงบุญคุณมาตลอด เราก็เงียบนะเพราะไม่อยากเถียงด้วย ผ่านไปจนลูกได้8เดือน เรื่องราวที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิด เราจับได้ว่าอดีตสามีนอกใจเรา ที่สำคัญ ครอบครัวอดีตสามีรู้เห็นเป็นใจด้วย เรากับเขาเลยทะเลาะวันรุ่งขึ้นแม่เขามาที่บ้านเราเขาถามว่าเราจะเอายังไง เราเลยตอบไปว่าเราอยากเลิกเชิญเก็บของไปได้เลยเราไม่เอาเขาแล้ว แม่เขาเลยพูดว่างั้นแม่ขอตัวอดีตสามีเราไปอบรมได้ไหม เราเลยพูดว่า ถ้าออกไปแล้วคือออกไปเลยพวกคุณไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก อดีตสามีเราไม่อยากไปเพราะรู้ว่าเราพูดคำไหนคำนั้นและที่สำคัญเขารักลูกสาวเขามาก แต่แม่เขาบังคับไปจนได้ เมื่อไปแล้วข้อสรุปคือเราเลิกกันแล้วนะ ผ่านไป 2 อาทิตย์ แม่เขามาขอเก็บของและขอเลขบัญชีลูกสาวเรา เราเลยพูดไปว่า ของเราเก็บทิ้งหมดแล้ว ส่วนเลขบัญชีเราไม่ให้ และต่อไปนี้เราไม่มีอะไรเกี่ยสข้องกันอีก แม่เขาก็กลับไปพร้อมกับอาการเสียหน้า เพราะเขาคิดมาตลอดว่าเรารักลูกเขามากจนขาดไม่ได้ยังไงก็ต้องยอมเหมือนครั้งที่ผ่านมา ตลอดเวลาผ่านมา7เดือน ญาติฝั่งพ่อของลูกสาวยัวคงวนเวียนขับรถดูหรือให้ทุกคนที่รู้จักคอยถามข่าวของเรากับลูก ยังคงตาม เฟส ไอจี และทวีต ถามว่าเรารู้สึกผิดมั้ยที่ทำให้ลูกขาดพ่อเพราะเรื่องแค่นี้เรารู้สึกผอดนะ แต่ในอีกด้านนึงเรารู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่ลูกเราจะได้ไม่ต้องเจริญเติบโตมาเจอครอบครัวคนจีนที่เห็นแก่ตัวไม่มีความรับผิดชอบขนาดนี้ ดีใจที่ลูกเราไม่ต้องมีพ่อที่ไท่มีความเป็นผู้นำทำอะไรไม่เป็นมีดีแต่พูด ไม่ต้องเจอย่า ที่โครตเห็นแก่ตัวและหน้าเงิน ไม่ต้องมีปู่ที่เอาแต่พูดเรื่องไร้สาระ ไม่ต้องมีป้าและลุงที่โครต
เราต้องใจและสัญญากับตัวเองว่าเราจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดจะให้ทุกอย่างกับลูก จะเป็นทั้งพ่อและแม่ เป็นเพื่อนเล่น เป็นครูที่ดีให้ลูก. ทุกวันนี้ น้องเรา แม่เรา และญาติๆเราหลงลูกเรามากกกกกกก เราเป็นคุณแม่สัยใสที่เลี้ยงลูกแบบสมัยใหม่และเก่าผสมกัน เอาทุกๆวัฒนธรรมมารวมกัน เราเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อวัยรุ่นนะ ท้องตอน19 55555 แต่เราว่าอนาคตของเราไม่ได้จึ้นอยู่กับใครว่ะ ทุกวันนี้ดีได้ หาเงินได้เลี้ยงลูกได้และดี (เรามั่นใจว่าดีมากด้วย ดีมากพอที่หลายๆคนถึงขั้นเอ่ยปากชมและถามว่าเลี้ยงยังไงให้ลูกเก่งได้ขนาดนี้ ) เรียนไปด้วย เราว่ามันโอเคนะที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เราไม่ซีที่จะถูกมองว่าท้องไม่มีพ่อหรือยังไง แต่เราจะซีมากถ้ามีคนว่าเราเลี้ยงลูกไม่ได้ดี เชื่อเหอะชีวิตคุณเองคุณทำให้ดีได้ ไม่ต้องไปฟังมากหรอกเสียงนินทาของคนอื่นอะ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวแล้วไง ไม่ได้ขอใครกินก็แล้วกัน