ก่อนอื่นต้องขอเล่านิสัยตัวเองก่อนนะคะ เพื่อประกอบการพิจารณา เราเป็นผู้หญิงที่ขี้หึง ขี้น้อยใจ แต่เราจะไม่โวยวายคะ เราถามหาเหตุผลก่อนเสมอ เราอนุญาตให้แฟนคุยกับผู้หญิงคนอื่นได้ตามลักษณะนิสัยของผู้ชายที่เจ้าชู้(ดีกว่าไปแอบคุย) แต่เราก็มีข้อแม้ว่า ต้องบอกเราทุกเรื่องและห้ามไปเที่ยว ห้ามไปเจอแค่ให้คุยที่สำคัญเราบอกเลยคือห้ามนอกกายเรา เค้าเป็นคนติดเพื่อนมากๆ เราก็พยายามปรับทัศนคติของเราเองให้ไม่น้อยใจเค้าได้ จนในที่สุดเราก็เปลี่ยนมุมมองการมองของตัวเอง เราพยายามหาข้อดีข้อเค้าเพื่อมองข้ามข้อเสียของเค้าไป(จนลืมไปว่าบางครั้งเราก็มีความรู้สึกเหมือนกัน)
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ เรื่องเกิดขึ้นตอนคืนวันเสาร์คะ เราหยุดงานและจะไปเที่ยวกับเพื่อนเพราะไม่ได้เจอกันบ่อยนัก (เรากับแฟนอยู่กันคนละจังหวัดคะ) ขณะที่เราไปนั้นเป็นเวลา 1 ทุ่มนิดๆคะ เราโทรบอกเค้าและบอกว่าจะกลับราวๆ 4 ทุ่มกว่าๆ
เราก็เที่ยวกับเพื่อนจนกระทั่งเวลา ประมาณ 3 ทุ่มนิดๆ เค้าก็โทรมาบอกจะไปธุระกับพี่(เพื่อนเค้าอายุเยอะกว่า)
เราก็ถามว่าไปทำอะไร ที่ไหน แล้วจะกลับกี่โมงคะ เค้าก็บอกแต่ว่าไปธุระกับพี่กลับประมาณตี 1- 2 แล้วเค้าก็หายไปเลย
จนเรากลับมาถึงห้องเราก็บอกเค้าว่า ถึงห้องแล้วนะคะ เค้าก็ตอบมาคำเดียวว่า "ครับ"
เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก กลับมาห้องเราก็ทำนู่นนี่นั่น จนเวลาล่วงเลยมาเที่ยงคืนนิดๆ เราก็ถามเค้าว่าให้รอมั้ย(รอคุยโทรศัพท์)
เค้าตอบกลับมาว่า "ถ้าง่วงนอนก่อนได้เลย" เราก็เลยตอบกลับไปว่า งั้นเรานอนก่อนนะ
แต่ลึกๆในใจแล้วเรานอนไม่หลับหรอกคะ เราเป็นห่วงเค้าว่าจะประสบอุบัติเหตุรึป่าว จะนู้นนี่นั่นมั้ย
เราก็นอนเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเวลาตี 3 ครึ่ง เราก็เลยทักไปถามว่า กลับรึยัง หรือหลับแล้ว แต่เค้าก็ไม่ตอบ ไม่อ่าน
ด้วยความที่เป็นห่วงจึงโทรไปในใจก็คิดต่างๆนาๆ โทรไป 2 สายแรกไม่ติดคะ สายที่ 3 ไม่รับ
พอสายที่ 4 มีเสียงผู้หญิงรับ(ตัวเราเย็นเฉียบ มือไม้สั่นใจสั่นทำอะไรไม่ถูกแต่พยายามคุมสติตัวเองอยู่)
เราเลยถามว่าแฟนเราอยู่ไหนคะ ผู้หญิงคนนั้นจึงบอกว่า เมาหลับไปแล้ว
เราก็เลยพูดไปว่าแล้วนี้อยู่ไหนกันคะ อยู่กันกี่คน แล้วเป็นอะไรกับเจ้าของโทรศัพท์
เค้าก็ตอบกลับมาว่า อยู่กัน 2 คน แล้วพี่เป็นอะไรกับพี่...คะ
เราก็เลยตอบไปว่า เราเป็นแฟนพี่เค้าคะ
น้องเค้า(มารู้ทีหลังว่าอายุน้อยกว่าเรา) ก็พูดขึ้นมาว่า งั้นหนูก็เป็นคนรู้จัก เราเลยบอกว่า ขอคุยกับแฟนเราหน่อย (น้องเอาโทศัพท์ไปให้แฟนเรา)
แต่ประโยคแรกที่ทำให้เรารู้สึกเจ็บยิ่งกว่าผู้หญิงรับคือ ใครอะ แม่เหรอ ค่อยคุยกันพรุ่งนี้นะ (แล้วก็วางสาย)
พอเราโทรไปอีกครั้งก็ไม่รับ เราโทรซ้ำประมาณ 2 สาย คิดว่าถ้าสายนี้ไม่รับเราคงจะไม่โทรอีกแล้ว และอีกครั้งที่น้องเค้ามารับสายราบอกว่าพี่เค้าเมาหลับไปแล้ว เราบอกว่า ขอคุยกับ น้องเค้าหน่อย เค้าเลยบอกว่าค่อยคุยพรุ่งนี้ แล้วก็วางสายเราอีก เราไม่ชอบอะไรที่มันคาใจ(จะหาว่าเราจิกก็ได้นะคะ)
เราก็โทรกลับไปอีก เค้าก็รับ เราก็เลยพูดว่า เคลียกับเราให้รู้เรื่องก่อน ถ้าคุยพรุ่งนี้เราอาจจะเป็นอีกคนนึงเลยก้ได้
เราขอคุยกับน้องคนนั้น(น้องเค้าก็มีแฟนแล้ว) คุยอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง เราก็ถามว่ามีอะไรกันรึยัง
น้องก็บอกว่าไม่ คุยไปคุยมา สรุปได้ใจความมาว่า แฟนเราบอกว่า โสดมานานมากแล้ว
เจอกันในที่ทำงาน(ตอนทำงานแฟนเราจะบอกว่ายุ่งมากไม่มีเวลา) ก็คุยๆกันอยู่
เราก็บอกว่างั้นก็ยังไม่นานสิคะเพราะแฟนเราเพิ่งทำงานได้ไม่ถึงเดือน
เราก็บอกว่าไม่ต้องกลัวว่าเราจะไปตบไปตีอะไร เราไม่ใช่ผู้หญฺงแบบนั้น
คุยกันอยู่สักพักเราก็ขอตัววางเพราะเราแบกรับความเจ็บปวดไม่ไหวแล้วเรากลั้นไม่อยู่เลยวางสายไป เราก็นอนร้องจนหลับ(เวลาตอนั้นประมาณตี 4 เกือบตี 5 ) หลับยังฝันว่าเค้าบอกเลิกเรา จนเราตื่นตอน 7 โมงเช้า เค้าก็ยังไม่โทรไม่ไลน์หรืออะไรมา
ขาดการติดต่อไปเลย หายไปตอนเราตั้งกระทู้เวลาก็เกือบจะเที่ยง ถ้าถามว่าทำไมถึงไม่โทรหา เรากลัวคะ กลัวว่าเราจะได้ยินเสียงผู้หญิงอีก
เราจะทำไงต่อดีคะ เราคิดอะไรไม่ออกจริงๆ
ปล.เรื่องทุกเรื่องเรารู้มาโดยตลอดแต่เราเลือกที่จะเงียบ หรือที่ไม่เอาเรื่องเหล่านั้นมาบั่นทอนความรู้สึก เค้าเคยพูดกับเราว่าเค้ายุ่งจนไม่มีเวลา แต่เราเชื่ออยู่เสมอนะคะว่า คนเราต่อให้ยุ่งขนาดไหนก็ไม่มีทางที่จะไม่จับมือถือสัก 1 นาทีหรอกคะ มันเป็นที่เราละเลยและไม่ให้ความสำคัญต่างหาก เราก็เลยอ้างนู้นนี่ว่ายุ่งบ้าง ไม่มีเวลาบ้าง
ขอบคุณที่อ่านกระทู้เราจนจบนะคะ
แฟนเมาแล้วไปนอนค้างกับผู้หญิงคนอื่นที่รู้จักกันจากที่ทำงาน เราควรทำไง?
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ เรื่องเกิดขึ้นตอนคืนวันเสาร์คะ เราหยุดงานและจะไปเที่ยวกับเพื่อนเพราะไม่ได้เจอกันบ่อยนัก (เรากับแฟนอยู่กันคนละจังหวัดคะ) ขณะที่เราไปนั้นเป็นเวลา 1 ทุ่มนิดๆคะ เราโทรบอกเค้าและบอกว่าจะกลับราวๆ 4 ทุ่มกว่าๆ
เราก็เที่ยวกับเพื่อนจนกระทั่งเวลา ประมาณ 3 ทุ่มนิดๆ เค้าก็โทรมาบอกจะไปธุระกับพี่(เพื่อนเค้าอายุเยอะกว่า)
เราก็ถามว่าไปทำอะไร ที่ไหน แล้วจะกลับกี่โมงคะ เค้าก็บอกแต่ว่าไปธุระกับพี่กลับประมาณตี 1- 2 แล้วเค้าก็หายไปเลย
จนเรากลับมาถึงห้องเราก็บอกเค้าว่า ถึงห้องแล้วนะคะ เค้าก็ตอบมาคำเดียวว่า "ครับ"
เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก กลับมาห้องเราก็ทำนู่นนี่นั่น จนเวลาล่วงเลยมาเที่ยงคืนนิดๆ เราก็ถามเค้าว่าให้รอมั้ย(รอคุยโทรศัพท์)
เค้าตอบกลับมาว่า "ถ้าง่วงนอนก่อนได้เลย" เราก็เลยตอบกลับไปว่า งั้นเรานอนก่อนนะ
แต่ลึกๆในใจแล้วเรานอนไม่หลับหรอกคะ เราเป็นห่วงเค้าว่าจะประสบอุบัติเหตุรึป่าว จะนู้นนี่นั่นมั้ย
เราก็นอนเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเวลาตี 3 ครึ่ง เราก็เลยทักไปถามว่า กลับรึยัง หรือหลับแล้ว แต่เค้าก็ไม่ตอบ ไม่อ่าน
ด้วยความที่เป็นห่วงจึงโทรไปในใจก็คิดต่างๆนาๆ โทรไป 2 สายแรกไม่ติดคะ สายที่ 3 ไม่รับ
พอสายที่ 4 มีเสียงผู้หญิงรับ(ตัวเราเย็นเฉียบ มือไม้สั่นใจสั่นทำอะไรไม่ถูกแต่พยายามคุมสติตัวเองอยู่)
เราเลยถามว่าแฟนเราอยู่ไหนคะ ผู้หญิงคนนั้นจึงบอกว่า เมาหลับไปแล้ว
เราก็เลยพูดไปว่าแล้วนี้อยู่ไหนกันคะ อยู่กันกี่คน แล้วเป็นอะไรกับเจ้าของโทรศัพท์
เค้าก็ตอบกลับมาว่า อยู่กัน 2 คน แล้วพี่เป็นอะไรกับพี่...คะ
เราก็เลยตอบไปว่า เราเป็นแฟนพี่เค้าคะ
น้องเค้า(มารู้ทีหลังว่าอายุน้อยกว่าเรา) ก็พูดขึ้นมาว่า งั้นหนูก็เป็นคนรู้จัก เราเลยบอกว่า ขอคุยกับแฟนเราหน่อย (น้องเอาโทศัพท์ไปให้แฟนเรา)
แต่ประโยคแรกที่ทำให้เรารู้สึกเจ็บยิ่งกว่าผู้หญิงรับคือ ใครอะ แม่เหรอ ค่อยคุยกันพรุ่งนี้นะ (แล้วก็วางสาย)
พอเราโทรไปอีกครั้งก็ไม่รับ เราโทรซ้ำประมาณ 2 สาย คิดว่าถ้าสายนี้ไม่รับเราคงจะไม่โทรอีกแล้ว และอีกครั้งที่น้องเค้ามารับสายราบอกว่าพี่เค้าเมาหลับไปแล้ว เราบอกว่า ขอคุยกับ น้องเค้าหน่อย เค้าเลยบอกว่าค่อยคุยพรุ่งนี้ แล้วก็วางสายเราอีก เราไม่ชอบอะไรที่มันคาใจ(จะหาว่าเราจิกก็ได้นะคะ)
เราก็โทรกลับไปอีก เค้าก็รับ เราก็เลยพูดว่า เคลียกับเราให้รู้เรื่องก่อน ถ้าคุยพรุ่งนี้เราอาจจะเป็นอีกคนนึงเลยก้ได้
เราขอคุยกับน้องคนนั้น(น้องเค้าก็มีแฟนแล้ว) คุยอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง เราก็ถามว่ามีอะไรกันรึยัง
น้องก็บอกว่าไม่ คุยไปคุยมา สรุปได้ใจความมาว่า แฟนเราบอกว่า โสดมานานมากแล้ว
เจอกันในที่ทำงาน(ตอนทำงานแฟนเราจะบอกว่ายุ่งมากไม่มีเวลา) ก็คุยๆกันอยู่
เราก็บอกว่างั้นก็ยังไม่นานสิคะเพราะแฟนเราเพิ่งทำงานได้ไม่ถึงเดือน
เราก็บอกว่าไม่ต้องกลัวว่าเราจะไปตบไปตีอะไร เราไม่ใช่ผู้หญฺงแบบนั้น
คุยกันอยู่สักพักเราก็ขอตัววางเพราะเราแบกรับความเจ็บปวดไม่ไหวแล้วเรากลั้นไม่อยู่เลยวางสายไป เราก็นอนร้องจนหลับ(เวลาตอนั้นประมาณตี 4 เกือบตี 5 ) หลับยังฝันว่าเค้าบอกเลิกเรา จนเราตื่นตอน 7 โมงเช้า เค้าก็ยังไม่โทรไม่ไลน์หรืออะไรมา
ขาดการติดต่อไปเลย หายไปตอนเราตั้งกระทู้เวลาก็เกือบจะเที่ยง ถ้าถามว่าทำไมถึงไม่โทรหา เรากลัวคะ กลัวว่าเราจะได้ยินเสียงผู้หญิงอีก
เราจะทำไงต่อดีคะ เราคิดอะไรไม่ออกจริงๆ
ปล.เรื่องทุกเรื่องเรารู้มาโดยตลอดแต่เราเลือกที่จะเงียบ หรือที่ไม่เอาเรื่องเหล่านั้นมาบั่นทอนความรู้สึก เค้าเคยพูดกับเราว่าเค้ายุ่งจนไม่มีเวลา แต่เราเชื่ออยู่เสมอนะคะว่า คนเราต่อให้ยุ่งขนาดไหนก็ไม่มีทางที่จะไม่จับมือถือสัก 1 นาทีหรอกคะ มันเป็นที่เราละเลยและไม่ให้ความสำคัญต่างหาก เราก็เลยอ้างนู้นนี่ว่ายุ่งบ้าง ไม่มีเวลาบ้าง
ขอบคุณที่อ่านกระทู้เราจนจบนะคะ