อาจจะยาวซักนิดนะคะ แต่ทั้งหมดออกมาจากใจและประสบการณ์ชีวิตโดยตรงล้วนๆ จงเชื่อและศรัทธาว่ามันจะมีปาฏิหารเสมอ
ย้อนไปเมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2558 วันนั้นจำได้ว่า แม่โทรมาบอกว่าจะไปหาหมอเพราะหมอนัดเป็นหมอเกี่ยวกับโรคหัวใจ แต่ไม่ต้องให้เราพาไปเพราะว่าแม่จะไปกับเพื่อน หาหมอเสร็จแล้วจะแวะทานข้าวก่อนกลับบ้าน เราก็กลับมาบ้านกำลังอาบน้ำอยู่ มีโทรศัพท์ดังขึ้นจากเพื่อนแม่
เพื่อนแม่ : อยู่ไหนลูก แม่อาการไม่ดีเลยมาหาแม่ที่โรงพยาบาลด่วนนะ
เรา : (คิดในใจคงไม่ได้เป็นอะไรมากเพราะแม่เข้าห้องฉุกเฉินบ่อยมากปีที่ผ่านมา)
พอไปถึงโรงพยาบาล เพื่อนแม่บอกว่าแม่อยู่ห้องฉุกเฉินนะ เดินไปถึงห้องฉุกเฉิน น้าบอกเข้าไปดูแม่หน่อย แม่ไม่ไหวแล้ว ... ในตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคงไม่เป็นอะไรมาก แต่แล้วพอแจ้งพยาบาลไป พยาบาลแจ้งว่าอยู่ในห้องวิกฤต คุณหมอรอพบด่วน .. เข้าห้องไปเรามองไปที่แม่เห็นแม่เหมือนนอนหลับอยู่นิ่งๆ คุณหมอแจ้งว่า คาดว่าเส้นเลือดในสมองน่าจะแตก ต้องทำการแสกนสมองด่วน ตอนนั้นเราเริ่มมึนแล้ว บอกหมอว่าทำเลยคะ .. ช่วงเวลาที่รอผลสแกนสมองออก เราได้แต่ภาวนา ขอให้ไม่ใช่ ขอให้แม่ไม่เป็น
1 ปีที่เปลี่ยนไปกับการดูแลแม่ที่ป่วย เชื่อในศรัทธาและคิดว่าจะต้องมีปาฏิหารเสมอ
ย้อนไปเมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2558 วันนั้นจำได้ว่า แม่โทรมาบอกว่าจะไปหาหมอเพราะหมอนัดเป็นหมอเกี่ยวกับโรคหัวใจ แต่ไม่ต้องให้เราพาไปเพราะว่าแม่จะไปกับเพื่อน หาหมอเสร็จแล้วจะแวะทานข้าวก่อนกลับบ้าน เราก็กลับมาบ้านกำลังอาบน้ำอยู่ มีโทรศัพท์ดังขึ้นจากเพื่อนแม่
เพื่อนแม่ : อยู่ไหนลูก แม่อาการไม่ดีเลยมาหาแม่ที่โรงพยาบาลด่วนนะ
เรา : (คิดในใจคงไม่ได้เป็นอะไรมากเพราะแม่เข้าห้องฉุกเฉินบ่อยมากปีที่ผ่านมา)
พอไปถึงโรงพยาบาล เพื่อนแม่บอกว่าแม่อยู่ห้องฉุกเฉินนะ เดินไปถึงห้องฉุกเฉิน น้าบอกเข้าไปดูแม่หน่อย แม่ไม่ไหวแล้ว ... ในตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคงไม่เป็นอะไรมาก แต่แล้วพอแจ้งพยาบาลไป พยาบาลแจ้งว่าอยู่ในห้องวิกฤต คุณหมอรอพบด่วน .. เข้าห้องไปเรามองไปที่แม่เห็นแม่เหมือนนอนหลับอยู่นิ่งๆ คุณหมอแจ้งว่า คาดว่าเส้นเลือดในสมองน่าจะแตก ต้องทำการแสกนสมองด่วน ตอนนั้นเราเริ่มมึนแล้ว บอกหมอว่าทำเลยคะ .. ช่วงเวลาที่รอผลสแกนสมองออก เราได้แต่ภาวนา ขอให้ไม่ใช่ ขอให้แม่ไม่เป็น