ความสัมพันธ์จบเพราะบทสนทนาเรื่อง " บ้าน " และเหตุผลของผมที่ว่า " ผมคงให้พ่ออยู่คนเดียวไม่ได้ "

ราวๆ2เดือนที่ผมได้คุยๆกับผู้หญิงคนนึงเพื่อพัฒนาความสัมพันธ์กัน

จริงๆก็ไม่รู้ว่าคุยกันสนิทใจตอนใหนเพราะเธอดูดีในสายตาผมนะ(ถึงแม้ว่าเธอจะบอกว่าเธอทั้งสูงทั้งผิวแทนๆแนวคนใต้และไม่ได้สวย)
แต่ผมก็บอกตลอดว่าเธออะสวยแล้ว ผมสิต้องกังวลเพราะผมไม่ได้หล่ออะไรซะมากกว่าแต่เธอก็ไม่ได้อะไรนะก็คุยด้วยอยู่
เรารู้จักกันเพราะผมไปติดต่องานที่บริษัทเธอและเธอเป็นคนทำบัญชีบริษัทผมเลยได้คุยกันบ่อยๆ จากงานเลยเรื่องส่วนตัว

เธอเป็นออดิท ผมเป็นพนักงานบริษัท เวลามันไม่ตรงกันเพราะเธอต้องออกไปตรวจข้างนอกบ่อยๆ
และต้องกลับมาออกงบหรือทำบัญชีที่สำนักงานบัญชีของเธอ เรื่องนี้ผมผู้ใหญ่พอเรื่องเวลาทำงาน
ผมไม่ซีเรียสอะไรเลย ผมก็ให้ความสบายใจเธอได้เรื่อยๆเพราะผมไม่กินเหล้า เลิกมานานแล้ว ไม่เที่ยวกลางคืนละ
อยู่บ้าน เล่นเน็ตดูหนัง ไปลดพุงบ้าง ทำอาหารกินกับเพื่อนประมาณนั้น เพราะใครที่รุ้จักผมก็รู้อยู่แล้วว่าผมไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้
แถมยังดูอ่อนแอเรื่องพวกนี้ด้วยเพราะเคยคบแฟนเก่า 4 ปีกว่าๆไม่ได้มีอะไรกันจนเพื่อนแซว จนโดนทิ้งมันก็หาว่าเพราะไม่มีอะไรกันเลยโดนทิ้ง
ทั้งๆที่แฟนเก่าบอกไม่สะดวกที่จะทำอะไรแบบนี้กลัวจะต้องมีครั้งที่ 1 2 3 4 อะไรแบบนี้เลยไม่อยากให้รักมีแต่เรื่องแค่นี้
มากสุดเลยจูบกันแค่นั้น

จริงๆก็เหมือนไม่มีอะไร แต่ไม่นานมานี้เรานัดไปกินข้าวกันแถวๆราม แถวบ้านเธอและไม่ไกลบ้านผม มันมีตลาดนัดหน้าการกีฬาแห่งประเทศไทย
บทสนทนามันก็มีไปถึงเรื่องที่เธอมาเล่าว่า บ้านเธอกำลังตกแต่งบ้านใหม่ ทำห้องให้พี่ชายเพราะพี่ชายจะแต่งงานเลยจะขยายห้องออกไปอีกเพราะแฟนเขาจะมาอยู่บ้านนี้ด้วย ผมก็บอกว่าก็ดีนะคนเยอะดี ไม่เหงาด้วย แต่เธอก็บอกว่า ไม่รู้นะ เราอยากย้ายออกถ้าจะแต่งงานมากกว่า
อยากไปสร้างครอบครัวที่อื่นไม่ได้ชอบอยู่คนเยอะๆแบบพี่และแฟนพี่

ผมก็บอกว่างั้นก็มาอยู่บ้านผมไง มีแค่พ่อคนเดียวเอง (คือในใจผมคิดว่าจะแซะไง ถ้าใจอ่อนเมื่อไรจะได้มาขอเป็นแฟน )
แต่กลายเป็นว่า เธอบอกว่า เราอยากอยู่แบบครอบครัวมากกว่า ไม่ได้อยากอยู่ร่วมกับครอบครัวใคร
คือสายตาจริงจังนะ ผมก็เลยบอกว่า ผมคงทิ้งพ่อไม่ได้ เพราะแม่เสียแล้ว ไม่อยากให้พ่ออยู่คนเดียว
ทำไมไม่ลองคิดว่าไปบ้านผมมั้ง บ้านเธอมั้งละ เธอก็พูดตัดบทไป

สุดท้าย บรรยากาศก็ไม่ค่อยดี จนจะไปส่งเธอ เธอก็บอกไม่เป็นไรเดี่ยวนั้งแท็กซี่กลับ  


แล้วมันก็พังกับความสัมพันธ์ เธอก็โทรมาคุยบอกว่า เราคิดแล้วนะว่าเราคงไปด้วยกันยาก อะไรหลายอย่างมันไม่ตรงกัน
เรามาเป็นแค่เพื่อนกันเหมือนเดิมนะไม่ต้องพัฒนาอะไรมากกว่านี้ละ ผมก็เลยโอเค

จะให้ผมคิดเป็นอื่นได้ยังไงเมื่อเราคุยกันดีมาตลอดจนวันที่เราคุยเรื่องบ้าน ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้คงเป็นเรื่องอื่นไม่ได้แล้ว
เพราะจนปัจจุบันเธอก็ยังโสดเหมือนเดิมไม่ได้คุยกับใคร จะบอกว่าผมไม่หล่อถึงเลิก ถ้างั้นจะคุยอะไรถึง2เดือนกว่า
รวยก็ไม่ได้รวย ไปใหนกันก็ช่วยๆกันออกไม่ได้เลี้ยงอีก เธอไม่ยอมอยากให้ช่วยกันจ่าย ผมเลี้ยงแค่ครั้งแรกครั้งเดียว

ผมก็เข้าใจนะว่าผู้หญิงหลายคนไม่ได้อยากวุ่นวายกับครอบครัวใครเลย เอาจริงๆก็ไม่รุ้จะทำไงเหมือนกัน
ให้พ่ออยู่บ้านคนเดียวคงทำไม่ได้ เพราะไม่ได้มีน้องหรือพี่ ลูกคนเดียว แม่ก็เสียแล้ว ถ้าแม่ยังอยู่อาจจะแยกบ้านได้

สรุปตัดใจจากผู้หญิงคนนี้ง่ายสุด ลำบากเลย ไม่หล่อแล้วยังมีปัญหานี้อีก 5555 มึน