ขอเล่าเรื่องของเราให้ฟังแล้วกัน
ตอนนั้นเราเรียนอยู่ต่างประเทศ ไปฝึกงานที่บริษัทสตาร์ทอัพแห่งนึง เจ้าของเช่าบ้านอยู่กับเพื่อนหลายคน ทุกคนก็ช่วยกันทำงานของบริษัทเท่าที่ช่วยได้(เหมือนบ้านเป็นออฟฟิศที่2) เราก็เคยไปกินข้าวที่นั่นบ่อยๆ
มีอยู่วันนึง เพื่อนเจ้าของที่อยู่บ้านเดียวกันโทรมาบอกว่ามีงานต้องแก้ด่วน ให้ไปเจอที่บ้านด้วย เดี๋ยวคนอื่นๆก็จะไปรวมกันที่นั่น เราก็รีบไป พอไปถึงก็ไม่มีใคร เค้าก็เอาไวน์มาให้ บอกว่ามีคนให้มา กินไม่ทัน เราอยากปฏิเสธมาก แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง เลยรับมาดื่ม
แล้วเค้าก็เริ่มมาโอบเรา จับนู่นจับนี่ ปกติเวลาเห็นฉากข่มขืนหรือลวนลามน่ะ ผู้หญิงจะกรึ๊ดใช่มั้ยคะ แต่เอาเข้าจริงๆ เรากลัวจนร้องไม่ออก จนเค้าพยายามลากเราไปที่โซฟานั่นแหละ เราถึงได้สติ รีบวิ่งออกมาจากบ้าน
เราชอบบริษัทที่เราฝึกงานมาก เลยบอกประธานบริษัทก่อน ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่โต แต่ประธานก็หัวเราะ บอกว่า เนื้อหอมดีนะ
เราเลยตัดสินใจบอกทางมหาวิทยาลัย สิ่งแรกที่พวกอาจารย์พูดคือ อย่าไปบอกใคร เดี๋ยวจะจัดการให้ เรารู้สึกว่าถ้าบอกสถานทูต บอกที่บ้าน บอกตำรวจ เราอาจเรียนไม่จบ เลยตัดสินใจรออาจารย์

แต่ผ่านไปหลายเดือนก็ไม่มีความคืบหน้า เราเลยตัดสินใจไปคุยกับคณบดี(ช่วงนั้นเรากลัวผู้ชายไปเลย ตัวสั่นเวลาผู้ชายเข้าใกล้) เค้าบอกว่าตอนที่เราไปฝึกงานเป็นช่วงปิดเทอม มหาลัยไม่เกี่ยว และการที่เธอเข้าบ้านผู้ชายสองต่อสองแถมดื่มเหล้า เป็นจุดเริ่มของเรื่องนี้
เราพยายามอธิบายว่าเราเคยไปที่นั่นมาหลายครั้งกับคนที่บริษัท แล้วเราโดนบังคับให้ดื่ม แต่คณบดีก็ด่ากลับว่า ยังไงคนส่วนใหญ่ที่บริษัทก็ผู้ชาย ไม่คิดจะระวังตัวเลยหรือไง แล้วทำไมดื่มกันสองต่อสอง พูดง่ายๆคือ เค้าอยากจะบอกว่าแกผิดเอง จะมาเรียกร้องอะไร

สมัยเด็กๆ เราเคยอ่านหนังสือที่รวมบทสัมภาษณ์ของผู้เสียหายคดีข่มขืน มันทารุณมากจนเราไม่เคยแม้แต่จะคิดว่าจะมีคนโทษเหยื่อ เลยช็อคมากที่มีคนพูดแบบนี้
ปัญหาคือ ไม่ใช่แค่คณบดีคนเดียว รุ่นพี่หรือเพื่อนบางคนที่รู้เรื่องก็พูดอะไรทำนองนี้
เราเลยลองค้นในเน็ตเลยว่าทัศนคติกับคดีทางเพศของประเทศนั้นเป็นยังไง แต่ยิ่งค้นก็ยิ่งช็อกค่ะ เพราะขนาดผู้หญิงโดนฉุดไปตอนกลางคืน หรือเด็กม.ต้นเปิดประตูให้เพื่อนร่วมห้องเข้าไปคุยในบ้านแล้วเกิดเหตุ ก็ยังมีคนด่าผ้หญิงก็ผิด ไม่ระวังตัวเอง(ที่น่ากลัวคือความเห็นประมาณ80%เป็นแบบนี้) เราเห็นแล้วยิ่งช็อค
นานๆเข้า เราเลยรู้ว่ามันมีความสัมพันธ์กับสิทธิสตรีในประเทศนั้นๆ ถ้าผู้หญิงไม่มีปากมีเสียงอะไร Victim Blamingแบบนี้ก็จะแรง แบบที่แรงๆสุดคือตะวันออกกลางที่เอาเหยื่อไปฆ่าทิ้ง[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สำหรับท่านที่สงสัยว่าเราเรียนจบที่ไหน มันคือญี่ปุ่นค่ะ ประเทศนี้ผู้หญิงส่วนใหญ่เป็นแม่บ้าน ยากที่จะโตในหน้าที่การงาน
เราพยายามเอาเรื่องกับคนที่ทำให้มากที่สุด แต่เราก็เละเหมือนกันค่ะ

เท่าที่ดูความเห็น เราว่าไทยยังดีกว่าประเทศที่เราเรียนจบมา ยังมีคนบอกว่าต่อให้โป๊ ก็ไปข่มขืนไม่ได้(ในประเทศที่เราไปเรียน เคยมีคนตั้งกระทู้ว่าทำไมเหยื่อโดนด่า ไม่เห็นมีใครใช้ตรรกะแบบนี้ออกมาปกป้องผู้หญิง มีแต่บอกว่าคนเราต้องปกป้องตัวเอง ต่อให้บอกว่าผู้หญิงไม่ผิด คนทำมันก็ทำ ไม่เข้าใจรึไง) แต่ยังไม่เท่าทางตะวันตก ทางนั้นดีกว่านี้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราไม่ชอบด่วนสรุปอะไร เลยใช้เวลาค้นคว้าเรื่องนี้มาก เหอๆ
มันเป็นตัวสะท้อนค่ะว่าสิทธิของผู้หญิงมีค่าแค่ไหนในสังคมนั้น ถ้าสิทธิสตรีน้อย ความหงี่ของผู้ชายก็จะเหนืออิสระกับสิทธิของผู้หญิง และเหยื่อจะโดนตัดสินว่าเป็นผู้หญิงที่ดีแค่ไหน(11รดรึเปล่า) แต่ผู้ชายเป็นสุภาพบุรุษมั้ย ไม่ใช่ปัญหา

ถึงคุณจขกท.
รีบไปหาจิตแพทย์ค่ะ ตอนนี้ต้องsaveตัวเองไว้ก่อน เราเห็นใจคุณมากเลย คุณไม่ได้ทำอะไรผิด จะดึกแค่ไหน จะใส่สั้นยังไง ผู้ชายดีๆไม่ข่มขืนค่ะ
ถึงท่านอื่นๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หลังจากนั้นเราก็ทนสภาพสังคมญี่ปุ่นไม่ไหว ตัดสินใจกลับไทย กะว่าจะเก็บตังค์แล้วไปต่อโทประเทศอื่น
เนื่องจากเราก็ไม่มีสกิลอย่างอื่นนอกจากภาษา เลยได้แต่งานล่ามเลขานายญี่ปุ่น(เงินดี แต่จับฉ่าย)จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้เราได้offerให้ไปทำงานที่ญี่ปุ่น ซึ่งเนื้องานท้าทาย สามารถเอาไปต่อยอดได้ต่อให้ไม่อยู่ไทยหรือญี่ปุ่น แต่เรากำลังลังเล เพราะตอนนี้เรารังเกียจสังคมญี่ปุ่นมาก แต่ถ้าทำงานเลขาต่อไป เราก็จะเฉาเหมือนกัน(เคยลองหาอื่นแล้ว ระดับN1มีแต่งานแบบนี้) ถ้าท่านใดอยากให้คำปรึกษา รบกวนหลังไมค์มา

บางความเห็นทำให้เราหดหู่ นึกถึงตอนที่ตัวเองโดนด่า บางทีเราก็ถามตัวเองว่า รึว่าเราผิด? บางทีอาจผิดที่เกิดมาเป็นผู้หญิงมั้ง ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ค่อยตรงกับคำถามเลย เราแค่ไม่รู้จะไประบายที่ไหน เรื่องนี้ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยน และเสียหลายๆอย่างไป

คุณไม่ได้ทำผิดค่ะ คนรอบตัวคุณที่คิดว่าคุณผิดเป็นคนด้อยคุณภาพ ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี และไม่รู้จักเห็นอกเห็นใจคนอื่น อย่าไปให้ค่ากับคำพูดหรือความคิดเค้าเลยค่ะ พยายามไม่สนใจสิ่งที่คนอื่นพูด และไม่คาดหวังให้เค้าเห็นอกเห็นใจนะคะ เอาตัวคุณเป็นหลัก ทำใจให้สบาย ๆ ตอนนี้แจ้งความเอาผิดอะไรไม่ได้แล้ว ก็ช่างมันค่ะ ถ้าออกมาจากสังคมเดิมได้ก็ออกมา แต่ถ้ายังไปไหนไม่ได้ ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานเก็บเงินไว้ มองหาลู่ทางขยับขยาย แล้วค่อยย้ายไปอยู่ที่อื่น