ทำไมตอนที่ทุ่มเทเพื่อใครเต็ม100แต่สิ่งที่ได้กลับมามันน้อยเหลือเกิน

ขอเล่าก่อนเลยนะ เราเป็นคนที่เพื่อนน้อยนะ แต่ถ้าเราใช้คำว่าเพื่อนกับใคร เรามักจะทุ่มเทให้เขาไปเต็มร้อยไม่ว่าเขาจะมีปัญหาอะไร ถ้าเราช่วยได้ เราก็จะช่วยตลอด  เหมือนเพื่อนมีปัญหาอะไรโทรมาหาเราแล้วถามว่าว่างมั้ย ทั้งๆที่บางทีเราก็ไม่ได้ว่าง แต่เราก็ตอบไปว่า ว่างและจะรับฟังปัญหาเพื่อนตลอด ไม่เคยทิ้ง ไม่เคยต้องปล่อยให้มันรู้สึกโดดเดี่ยว ถ้ามันทุกข์เราก็ไม่มีความสุข แต่สิ่งที่เราเจอวันนี้ ทำไมเราถึงรุ้สึกว่าสิ่งนี้มันบั่นทอนหัวใจเรามาก คือเพื่อนสนิทของเราคนนึง เขาเป็นคนน่ารัก มีเพื่อนเยอะ แต่เขาก็สนิทกับเรามากที่สุดและเขาก็เป็นเพื่อนที่เรารักมากที่สุด บ้านเราอยู่ทางเดียวกัน เรากลับบ้านพร้อมกันทุกวันหลังเลิกเรียน เราสนิทและตัวติดกันมาก และก็ไม่ค่อยมีเรื่องทะเลาะกันหรอก แต่วันนีเรารู้สึกแย่มากๆ ไม่รู้ว่าเราคิดมากไปรึเปล่า หรือเราคงแคร์เขามากที่สุดมั้ง เราเลยรู้สึกเสียใจมาก เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนี้เราทะเลาะกับแฟนมา แล้วเราก็บอกมันว่าเราไม่โอเคเลย เราก็ไปหามัน ซึ่งมันก็อยู่กับเพื่อนๆอีก2-3คน เราก็เล่าปัญหาของเราให้มันฟัง แล้วมันก็รับฟังเรานะแต่เหมือนมันแค่พูดเพียงผ่านๆ แล้วเราก็ร้องไห้ตลอด เราบอกมันว่าเราอยากกลับบ้านแล้วนะ กลับด้วยกันเถอะ มันก็บอกให้เรากลับคนเดียวก่อน มันไม่รีบกลับทั้งๆทีเวลาก็เย็นมากแล้ว แล้วสภาพจิตใจเราก็ยิ่งแย่ เพราะตอนนั้นเราแค่อยากให้มันอยู่ข้างๆเรา ไม่ทิ้งเรา แต่มันกลับทิ้งเรา ในตอนที่เราต้องการมันที่สุด เราจะบอกว่ากลับพร้อมกันเถอะก็ไม่ได้ เพราะมันอยากอยู่เที่ยวสนุกกับเพื่อนคนอื่นต่อ แล้วเราก็เดินออกจากโรงเรียนพร้อมมันกับเพื่อนมันอีกคน แต่มันก็ไม่สนใจเราเลยนะ พอมันเจอเพื่อนอีกคนที่หน้าโรงเรียน มันก็เดินไปเลย โดยที่ไม่สนใจเรา และไม่พูดอะไรกับเราเลยสักคำ ตอนนั้นเราร้องไห้โฮเลย ไม่คิดว่าเราจะรู้สึกแย่ขนาดนั้น ไม่คิดว่ามันจะทิ้งเราแบบนั้น สำหรับบางคนเรารู้ว่ามันอาจจะเป็นเรื่องไร้สาระและไม่น่าเก็บเอามาคิดมาก แต่เรารู้สึกแย่มากจริงๆเราไม่ได้ต้องการอะไรเราก็แค่อยากระบาย 😭