เมื่อไหร่ จะเลิกใช้คำว่า "ก็ดี...." สักที

มันเป็นสำนวนภาษา
มีอีกมากมาย และไม่ใช่แค่ภาษาไทยเท่านั้น
ถ้ารู้จักมัน เราจะรู้เท่าทันโลก

เอาแค่ภาษาไทยดีกว่า เดี๋ยวจะมากประเด็น คำพูดที่เราใช้กันจนชิน ไม่ได้คิดตาม ไมใ่ได้มีความหมายตามคำที่พูด


- ก็เหมือนพูดว่า "อย่างไรก็ดี" มันมีอะไรดีจริงไหม
ก็เหมือน "อย่างไรก็ตาม" ที่เป็นสำนวนเช่นกัน
"อย่างไรก็ตาม" นี่ ถามว่ามีใครตามใคร หรือไล่ตามอะไรจริงไหม?
ก็เปล่า
มันเป็นสำนวน กลายเป็นว่าเรื่องที่เกิดขึ้นต่อๆ มา ก็ว่าไป "ตามนั้น" แหละ


- "สวัสดี"
คำนี้จริงๆ ความหมายเป็นคำอวยพรดีจริง ที่พระยาอุปกิตศิลปสารยืม มาจากภาษาเพื่อบ้านแทนคำว่า "สบายดีเหรอ" ดูกลายเป็นคำสละสลวย แปลว่า "ขอความดีงามจงมี"
แต่บ่อยครั้งเราพูดกันเป็นมารยาท ลืมนึกไปว่ากำลังพูดอะไร หมายถึงอะไร แค่ทักส่งๆ มีออกเยอะ

- เอ้า ไล่เรียงกลับไป แม้แต่ "สบายดีเหรอ" ที่ว่าที่ใช้กันดั้งเดิมมาก่อน ทุกวันนี้ยังใช้อยู่ ความหมายง่ายๆ ไม่ต้องแปล เราก็ไม่ได้อยากรู้จริงๆ เลย ว่าเขาสบายดีหรือไม่สบายหรือเปล่า ไม่ได้ต้องการคำตอบจริงๆ อาจทักแล้วก็หันไปทำงานต่อเลิกสนใจด้วยซ้ำ ว่ากรูเพิ่งถามอะไรมรืงไป

- "ด้วยความเคารพครับ ... ..." สำนวนนี้ใหม่มาก น่าจะไม่ถึง 10 ปี คนที่เริ่มต้นพูดด้วยวลีแบบนี้  อาจไม่ได้เคารพจริงหรอก บ่อยครั้งกำลังจะด่าด้วยว่างี่เง่า แต่เปิดการ์ดไว้ก่อน ว่าเคารพความเห็นก่อนหน้า แล้วตามมาด้วยการแย้ง
ผมว่าคนใช้แรกๆ ต้องการให้รู้สึก soft หน่อย แต่ทุกวันนี้ เป็นสำนวนที่คนชินแล้ว นอกจากว่าไม่ได้มีความหมายอะไรแบบนั้นจริงๆ ไม่ได้ช่วยลดความแรงแล้ว


เอาแค่ตัวอย่างเบาะๆ นิดหน่อย ที่เหลือลองนึกต่อก็ได้แล้ว