เรื่องมีอยู่ว่าผมแต่งงานแล้วมีลูกแล้วแต่ทำงานอยู่ต่างจังหวัดกลับบ้านอาทิตย์เว้นอาทิตย์ผมย้ายมาต่างจังหวัดได้ประมาณ 9เดือน ผมได้บังเอิญไปรู้จักผู้หญิงคนนึงเราได้คุยกันสักพักนึงได้สนิทกันเขาเคยแต่งงานแล้วแต่แต่งได้ไม่กี่เดือนก็เลิกกับแฟนเพราะแฟนเขามีผู้หญิงอื่นเราคุยกันอยู่ 3เดือนคุยทุกเรื่องจนเราต่างคนต่างรู้ว่าเราชอบกันพบกันบ้างกินข้าวกันบางวันผมไปทำกับข้าวบ้านเขาจนซึ่งผมไม่เคยเกินเลยเขาไม่ใช่คนดีนะครับแต่ผมไม่กล้าครับรวบรัดกลัวๆๆๆจนเมื่อเดือนก่อนเราได้ไปเดินเล่นที่สวนแห่งนึงเลยเปิดใจคุยกันครับผมยอมรับกับเขาว่าผมชอบเขาครับเขาก็บอกว่าชอบผมหลังจากคืนนั้นผมนอนไม่หลับทั้งคืนคิดมากครับจนผมสรุปกับตัวเองครับผมสงสาร เมียและลูก หลังจากนั้นผมก็ไม่ติดต่อเขาอีกเลยจนผ่านมาเดือนนึงผมยังคิดถึงเขาอยู่เป็นห่วงเพราะเขาอยู่คนเดียว ผมรู้สึกผิดครับ ใจนึงก็อยากไปเริ่มต้นใหม่ครับแต่ผมตัดใจทิ้งลูกเมียไม่ได้สงสารครับแต่ผมสับสนผมควรจะคุยกับเขาว่าเราเป็นแค่เพื่อนดีไหมรึปล่อยไว้แบบนี้ ผมพยายามหลบหน้าไม่รับสาย ไม่ตอบไลค์ ช่วยตอบไหนครับสับสนครับ
ผมทำถูกแล้วใช่ไหมครับ