ทำไมผู้ใหญ่ถึงโกรธเมื้อเราขอย้ายโรงเรียนกลางคัน

เรื่องมันมีอยู่ว่าช่วงนั้นเราขึ้นจะขึ้นม.4วันที่เราไปสมัครสอบห้องพิเศษเราตั้งใจจะเข้าโรงเรียนแห่งนึงเราศึกษาหาข้อมูลมาดีว่าการสอนหรืออะไรต่างๆดีและเราก็เลือกสายที่เราอยากเรียนมาตลอดคือห้องพิเศษจีนอังกฤษ เราตั้งใจเลือกมาตั้งแต่เข้าม.ต้น แล้ววันนั้นเราก็ไปสมัครโรงเรียนนั้นพร้อมแม่แต่พอไปถึงแม่เราเห็นโรงเรียนนั้นแล้วรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่(เรารู้สึกว่าก่อนหน้านี้แม่มีโรงเรียนที่อยากให้เข้าแล้วแต่เรารู้สึกว่าไม่ชอบเท่าไหร่)หลังจากเราสมัครเรียนเสร็จแม่เราก็พูดว่าลองไปสมัครอีกที่นึงไหม เราก็ไม่กล้าปฏิเสธเพราะว่าแม่ดูอารมณ์ไม่ค่ิยดีเท่าไหร่และตอนนั้นเราก็มีเอกสารอะไรเหลืออยู่อีกชุดเราก็เลยไปปลิ้นไปสมัครโรงเรียนอีกที่ พอเราไปถึงก็ไม่ได้รู้สึนมีความสุขเท่าไหร่เพราะเราสมัครสายที่ไม่ได้อยากจะเข้าเลย(ห้อง ep)ตอนแรกเราจะไม่สมัครแล้วเพราะเราไม่ได้ชอบและไม่เคยคิดจะเรียนหริจะเข้าที่นี่เลย แต่แม่ก็บอกเหตุผลที่เค้าอยากให้เราเขาและเค้าก็บอกว่ารรนี้มีชื่อเสียงนะและอีกมากมาย เรารู้สึงไม่ดีและไม่อยากขัดใจเข้าและเราก็อยากลองเชื่อแม่สักครั้ง วันสอบเราจริงเลือกไปสอบโรงเรียนที่แม่อยากให้ไป แล้วเราก็สอบติดแต่พอประกาศผลแล้วเราก็ไม่ได้รู้สึกดีใจขนาดนั้นพอเราไปบอกแม่ แม่ก็บอกว่าให้สละสิทธิเพราะบอกเราเรียนไม่ไหวหรอก ตอนนั้นเรารู้สึงอึ่งบอกไม่ถูกและตอนนั้นเรากลัวไม่มีที่เรียนมากๆเพราะแม่ขู่ว่าถ้าสอบไม่ติดจะให้กลับไปเรียนที่เดิมซึ่ง ที่เดิมแย่มากๆ ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าจะเลือกยังไงไม่มีใครบอกว่ถ้าเราเขาแล้วจะต้องเรียนหนักขนาดไหน ปล เราอยู่รรเอกชนมาก่อน เป็นรรขนาดเล็ก เราเลือกที่จะเรียนเราบอกพ่อแม่ว่าไหว แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะเรียนได้รึป่าวตอนนั้นเราบอกกับตัวเองว่าขอแค่ไม่กลับไปเรียนที่เดิมก็พอ จนวันปรับพื้นฐานเราปรับพื้นฐาน5วัน ใน5วันนั้นไม่มีวันไหนเลยที่มีความสุขและไม่เครียดเราอยากลาออกในทุกๆวันเพราะทุกอย่างคือภาษาอังกฤษทั้งหมดและเราก็อ่อนอังกฤษมากๆเราฟังที่ครูพูดแทบไม่ออกเลย แต่เรื่องเพื่อนไม่มีปัญหา พอปรับพื้นฐานจบก็เหลืออีก14วันจะเปิดเทอมปกติเวลาย้ายรรก็อยากจะรีบเปิดเรียนกับใช่ไหมแต่เราไม่เลยเราไม่อยากจะให้เปิดเลย 14วันที่เหลือเราเริ่มปูพื้นฐานอังกฤษใหม่เราไม่มีความสุขแล้วแม้แต่วันเดียวจนเปิดเทอม วันแรกเราก็รู้สึกละว่ามันไม่ใช่อะมันไม่ใช่ที่ของเราเรามาอยู่ที่นี้ทำไมไม่มีความสุขเลยทั้งเหนื่อยทั้งเคลียด และเราก็กลัวเรื่องเกรดมากเพราะเรามีปมเรื่องเกรดไม่ถึงแล้วสมัครห้องพิเศษรรแห่งนึงไม่ได้  ระหว่างช่วงเวลาที่เราเรียนนั้นเราก็บอกแม่ตลอดว่า หนูเหนื่องมาก เรียนไม่เข้สหัวเลย ตามเพื่อนไม่ทัน เราพยายามเรียนจากยูทูปแล้วแต่ก็แทบไม่มีเวลาเพราะมีทั้งการบ้านไหนจะงานกลุ่มไหนจะเตรียมพรีเสนที่มีแทบทุกอาทิตแล้วก็สอบอีก แต่แม่ก็บอกให้ทนและบอกว่าเราเลือกเองเราเสียใจมากเราบอกกับตัวเองว่าถ้าวันนั้นเราเลือกที่ตัวเองชอบคงจะไม่เป็นแบบนีเ พอวันสอบวันสุดท้ายก่อนปิดเทอมเราไปบอกแม่ว่า หนูขอย้ายสายได้ไหมแม่ก็ทำหน้าตกใจแล้วถามเหตุผลเราก็เล่าให้ฟังแต่ตลอดที่เราเล่าแม่ก็พูดว่าก็เราเลือกเองแม่ก็ถามแล้วว่าไหวไหมแล้วก็พูดเหมือผิดหวังในตัวเราแล้วก็ด่าเราก็พูดกับเขาด้วยเหตุผลมาตลอด พอผ่านไปสักพักเข้าก็มาพูดดีด้วยแล้วบอกว่าให้เราไปคุยกับครูแล้วถ้าได้ความว่ายังไงเดียวแม่ไปคุยกับครูให้ เราก็ไปคุยกับครูแล้วครูบอกให้แม่ม่คุย แม่เราก็ไปคุยให้ว่าย้ายได้ไหมแต่ระหว่างทางแม่เราก็ด่าอีกแล้วด่าเรื่องเดิมๆว่าก็เราเลือกเองต่างๆนานาตอนนั้นเรารู้สึกว่าสุขภาพจิตเราแย่มากเราเศร้ามากและรู้สึกไม่ดี