จากหัวใจลูกคนนึง ส่งผ่านลูกอีกหลายคน (ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเราร้องไห้กันทำไม) ว่าคุณทำไรให้แผ่นดินแล้วหรือยัง

จากหัวใจลูกคนนึง ส่งผ่านลูกอีกหลายคน
ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า พวกเราร้องไห้กันทำไม
ไว้ทุกข์กันทำไมหลายวัน  คร่ำครวญอะไรกันนักหนา
จะไปกันทำไมลำบาก เค้าคงรักของเค้าเน๊อะ
ไม่มีรายการอะไรดูเลย หาหนังฝรั่งดูแล้วร้องไห้ไปกับหนังเรื่องนั้นแทน

อยากบอกว่า คนเราเกิดมามีที่มาที่ไป มีหัวมีหาง
การสำนึก รู้คุณ ตอบแทนคุณผู้มีคุณ ถึงจะเจริญ
ก่อนจะจากโลกนี้ไป เราได้สำนึก และตอบแทนคุณแผ่นดินแล้วหรือยัง
ถ้าเราทำไรไม่ได้ ไม่ซาบซึ้ง จงอย่าได้ล้อเลียนคนที่เค้ามีหัวใจรู้คุณ สำนึกบุญคุณเหล่านั้น เพราะหัวใจคุณคงไม่สามารถเข้าถึงได้

จงโปรดเสวยสุขไปกับสิ่งที่ท่านสร้างมาให้เช่น การเดินทางกลับบ้านของคุณบนถนนที่ท่านสร้างให้ สะพานข้ามแม่น้ำ ที่สร้างไว้ให้  กินข้าว ได้อย่างเหลือเฟือ ไม่ต้องซื้อข้าววต่างชาติกิน จงกินผลไม้ ผลิตผลการเกษตร ใช้น้ำ ใช้ไฟ ต่อไป
โรคต่างๆที่ลดและหายไปจากแผ่นดินไทย เช่นโรคเรื้อน คอพอก ปลูกฝังให้เราได้รับการศึกษา มีชีวิตที่ดีขึ้น ยังไม่รวมโครงการอีก 4000 โครงการของท่านที่อยู่ล้อมรอบตัวคุณ คุณจงใช้ประโยชน์และเสวยสุขต่อไปเถิด
ขออย่างเดียว อย่าได้ล้อเลียนหรือคิดว่าเค้าดูคู่กรรมแล้วร้องไห้อีกเลย
เพราะนี่คือเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ การเปลี่ยนผ่านแผ่นดิน
การเสียบุคคลที่เป็นยิ่งกว่าพ่อของเราไป มันอธิบายยาก นอกจากต้องใช้ใจสัมผัสมันเองจึงจะเข้าใจ..

..พ่อไม่เคยบอกให้เรารักท่าน แต่บอกให้เรารักกัน..